İçinde BUR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde bur olan 7 harfli 29 kelime var. İçerisinde BUR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bur olan kelimeler listesine ya da Sonu bur ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

B R U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

BU, UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BURAĞAN

1. [isim] Güçlü esen rüzgâr

BURSALI

...

KAMBURA

1. [isim] Kitapların ciltlenmesiyle sırt bölümünde oluşan yuvarlaklık

BURUNDİ

...

TAMBURİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tambur çalan kimse
   • "Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta / Tamburi Cemil Bey çalıyor eski plakta." (Yahya Kemal Beyatlı)

BURGATA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tel ve bitkisel halatların inç olarak çevresini belirten, 2,54 cm'ye eşit olan birim

BURUKSU

1. [sıfat] Buruğa benzer, buruk gibi
   • "Bundan kuvvet alarak âdeta bir nevi buruksu saadet içinde yaşamaktayım." (Refik Halit Karay)

BURUKÇA

1. [sıfat] Tadı biraz buruk olan

OBURLUK

1. [isim] Obur olma durumu
   • "Tekaüt olduktan sonra doktorlara inat oburluğa, nargileye bir nihayet vermemişti." (Ömer Seyfettin)

TAMBURA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Türk halk müziğinde kullanılan, cura, bulgari, çöğür, bağlama gibi telli ve çalgıçla çalınan çalgıların genel adı
   • "Gündüzleri öğleden sonra yatağından kalkarak tamburasını eline alıyordu." (Ömer Seyfettin)

BURCUMA

1. [isim] Burcumak işi

BURTLAK

1. [isim] Taşlık, çalılık yer

TABURCU

1. [sıfat] Hastaneden çıkması kararlaştırılmış (hasta)

BURUŞMA

1. [isim] Buruşmak işi

MECBURİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Zorunlu
   • "Mecburi iniş."

BURUŞUK

1. Gerginliği, düzgünlüğü kalmamış, buruşmuş olan

BURLESK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sanat alanında ve özellikle edebiyatta rastlanan, komikliğe dayanan bir tür

BURUNTU

1. [isim] Buru, sancı, bağırsak bozukluğu
   • "Sus! Buruntu geçiriyorum, azıcık kıpırdansam falya." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

BURSSUZ

1. [sıfat] Burs almayan, bursu olmayan

BURGULU

1. [sıfat] Burgusu olan
2. Burgulanmış olan