İçinde BET geçen 7 harfli kelimeler

İçinde bet olan 7 harfli 27 kelime var. İçerisinde BET bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bet olan kelimeler listesine ya da Sonu bet ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

B E T Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BET

2 Harfli Kelimeler

BE, ET, TE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

TİBETÇE

...

NÖBETÇİ

1. Nöbet bekleyen, nöbet sırası kendisinde olan kimse
   • "Nöbetçi doktor orada, odasında idi." (Ömer Seyfettin)

KİTABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yazmanlık, kâtiplik
2. Kompozisyon, tahrir

TİBETLİ

...

REKABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aynı amacı güden kimseler arasındaki çekişme, yarışma, yarış
   • "Bu seferki kovuluşun sebebi meslek rekabeti değil, meslek ahlakı idi." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Herkesin size delilik isnat etmekte birbirleriyle âdeta rekabet etmeleri kaidedir." (Abdülhak Şinasi Hisar)

SALABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Katılık, sağlamlık
   • "Eski cumhurbaşkanı kendi görüşü uzantısında böyle bir salabet örneği vermişti." (Haldun Taner)

TABABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Hekimlik
   • "Medeniyet buna da bir ad bulmuş, tababet hemen raporunu veriyor." (Aka Gündüz)
2. Tıp bilgisi

BETİSİZ

1. [sıfat] İçinde insan, hayvan ve doğa ögeleri bulunmayan (resim veya heykel), nonfigüratif (sanat)

TABETME

1. [isim] Tabetmek işi

GARABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yadırganacak yönü olma, gariplik, tuhaflık
   • "Bu kızda izahı güç bir garabet var." (Peyami Safa)

KARABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yakınlık
2. Hısımlık

BETONCU

1. [isim] Yapılarda beton dökme işleriyle uğraşan usta veya işçi

DİYABET

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Şeker hastalığı, şeker

MEHABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı
2. Büyüklük, ululuk, yücelik
   • "Dağlar ufkunda mehabet ova ufkunda huzur." (Yahya Kemal Beyatlı)

BETONLU

...

ELBETTE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Her hâlde, şüphesiz, kuşkusuz, elbet

NİYABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Naiplik

RUTUBET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nem
   • "Kum tablasının rutubeti çektiği söylenirdi." (Necati Cumalı)

SAHABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koruma, kayırma
   • "Sen hayırlı bir mal mısın ki Hatice'yi sahabet edeceksin." (Peyami Safa)

NECABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Temiz bir soydan gelme, soyluluk
   • "Eşyanın bile ihtiyarlamasında bir necabet vardı." (Mithat Cemal Kuntay)