İçinde BÖ geçen 8 harfli kelimeler

İçinde bö olan 8 harfli 20 kelime var. İçerisinde BÖ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bö olan kelimeler listesine ya da Sonu bö ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BÖĞRÜLCE

1. [isim] Börülce

BÖLÜMSEL

1. [sıfat] Bölünme ile ilgili, kısmi

BÖNLEŞME

1. [isim] Bönleşmek işi

BÖĞÜRMEK

1. [nsz] Öküz, manda, deve bağırmak
2. İnsan, anlaşılmaz bir biçimde yüksek sesle bağırmak
   • "Böğürerek ağlayan babam, halam, hizmetçiler, hepsi dışarı çıktılar." (Ömer Seyfettin)

BÖCEKÇİL

1. Böcek yiyen, böcekle beslenen (hayvan veya bitki)

BÖLDÜRME

1. [isim] Böldürmek işi

BÖCEKLİK

1. [isim] İpek böceği yetiştirilen yer, böcekhane

BÖBREKSİ

1. [sıfat] Böbrek biçiminde olan

BÖRTÜLME

1. [isim] Börtülmek işi

BÖLÜNMEZ

1. [sıfat] Parçalanamaz, ayrılamaz
   • "Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür." (Anayasa)

BÖREKLİK

1. [sıfat] Börek yapmaya elverişli olan, börek için ayrılmış olan
   • "Böreklik un."

BÖĞÜRTME

1. [isim] Böğürtmek işi

BÖLMESİZ

1. [sıfat] Bölme ile ayrılmamış

BÖLÜNMEK

1. [nsz] Belirli bölümlere, parçalara ayrılmak
   • "Saçları biraz evvel taranmış gibi intizamlı, ortasından ikiye bölünmüş." (Peyami Safa)

BÖLGESEL

1. [sıfat] Bölge ile ilgili veya bir bölgeye özgü olan

BÖLÜTSÜZ

1. [sıfat] Bölütlere, halkalara ayrılmamış olan

BÖCEKLER

1. [isim] Vücutları baş, göğüs ve karın olarak üç bölgeye ayrılan, duyargaları birer, kanatları ikişer, ayaklarıyla ağız parçaları üçer çift olan eklem bacaklılar sınıfı, haşerat

BÖRKENEK

1. [isim] Geviş getiren hayvanların midelerinin ikinci bölümü
2. Yağmurdan veya soğuktan korunmak için giyilen ucu sivri boşluk, külah

BÖCEKSİZ

1. [sıfat] İçinde böcek bulunmayan

BÖLÜŞMEK

1. [-i] İki veya daha çok kimse aralarında herhangi bir şeyi paylaşmak, üleşmek, payını almak, taksim etmek
   • "Paraları elleri titreyerek, gözleri parlayarak nefeslerini burundan alarak bölüştüler." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)