İçinde U geçen 4 harfli kelimeler

İçinde U olan 4 harfli 272 kelime var. İçerisinde U harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında U harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu U harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BUUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Boyut
2. Uzunluk

İGLU

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Kubbe biçiminde Eskimo kulübesi

MURT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Mersin ağacının yazın olgunlaşan, bezelye büyüklüğünde, morumsu siyah, çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılan meyvesi
   • "Engin dallardan murt yemezdi. Onun alacağı kız ya çok zengin ya da tanınmış bir aileye mensup olmalıydı." (Orhan Kemal)

AMUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dikme
2. Dik durma

ORUÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tanrı'ya ibadet amacıyla yeme, içme vb. şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma
   • "Eh, biz her vakit duamızı, orucumuzu eksik etmeyiz, çok şükür!" (Necati Cumalı)
   • "Akşam Rabia ile beraber oruç bozuyor, iftar ediyoruz." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bütün sene cumadan gayri günlerde oruç tutarım." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Çok sevilen veya istenen şeylerden uzak durma
   • "Ayıplama kardeş, üç gündür lakırtı orucundayım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

BLUZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Vücudun üst bölümüne giyilen, genellikle ince kumaştan yapılan veya iplikten örülen kadın giysisi
   • "Sarı renkte incecik bir örme bluz giymiş." (Refik Halit Karay)

SUMA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] İlk damıtılan ve içinde anason bulunmayan rakı

KORU

1. [isim] Bakımlı küçük orman
   • "Arkamda çam korularının parça parça neftîleştirdiği yeşil bir dağ." (Refik Halit Karay)

OĞUZ

1. İyi huylu (kimse)

KOÇU

Kelime Kökeni : Macarca

1. [isim] Süslü bir çeşit gezme arabası
2. Direkler üzerine, yüksekte kurulmuş zahire ambarı

SUFİ

...

SOKU

1. [isim] Taş dibek
   • "Evlerinin önü bulgur sokusu / Yel estikçe gelir yarin kokusu." (Halk türküsü)
2. Dibekte, havanda tahıl dövmeye yarayan tokmak

ABUK

1. [sıfat] Saçma (söz, kişi, davranış)

DUMA

...

UĞRU

1. [isim] Hırsız
   • "Şehrin en korkunç uğruları, katilleri buradan dışarı çıkamaz." (Salâh Birsel)

AKSU

1. [isim] Katarakt

ALPU

...

KULU

...

OBUR

1. [sıfat] Gereğinden çok yemek yiyen, doymak bilmeyen (kimse)
   • "Kendi derecesinde olmamakla beraber o da hatırı sayılan oburlardan." (Reşat Nuri Güntekin)

VURU

1. [isim] Kalbin, gevşeyip kasılmasından ileri gelen kımıldanışı, vuruş