İçinde RET geçen 8 harfli kelimeler

İçinde ret olan 8 harfli 59 kelime var. İçerisinde RET bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ret olan kelimeler listesine ya da Sonu ret ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E R T Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

RET, TER

2 Harfli Kelimeler

ER, ET, RE, TE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MEŞVERET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir konu hakkında birinin düşüncesini sorma, danışma
   • "Ne kadar hükûmetler varsa meşveret usulüne kabul etmiş." (Ömer Seyfettin)
2. İki veya daha fazla kişinin birbiriyle fikir alışverişinde bulunması

DEVRETME

1. [isim] Devretmek işi

SIRRETME

1. [isim] Sırretmek işi

TERETTÜP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gerekme, icap etme
2. İş vb. için gerekme, ait olma

ÜRETİLİŞ

...

NEZRETME

1. [isim] Nezretmek işi veya durumu

GADRETME

1. [isim] Gadretmek işi

MESERRET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sevinç
   • "Arabacı birdenbire meserretle bağırdı." (Reşat Nuri Güntekin)

PRETORİA

...

SEKRETER

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yazman
2. Özel kuruluşlarda veya kamu kuruluşlarında yönetim ve yazışmalardan sorumlu kimse, yazman
3. Basında sayfa düzenlemesini yapan gazeteci

DİRETKEN

...

CÜRETKAR

...

KAHRETME

1. [isim] Kahretmek işi

SEYRETME

1. [isim] Seyretmek işi
   • "Bu gece buraya mehtabı seyretmeye gelmiş." (Haldun Taner)

AHRETLİK

1. [isim] Besleme kız, beslek
2. Ahiret kardeşi olan kadınlardan her biri
   • "Yerine oturmadı; ahretlik teyzenin getirdiği çayı da ayakta içiyordu." (Tarık Buğra)
3. [sıfat] Öbür dünyada karşılığını görme umuduyla yapılan (iş veya iyilik)

ÜRETİLME

1. [isim] Üretilmek işi

SABRETME

1. [isim] Sabretmek işi

TÜRETMEK

1. [-i] Oluşturmak, ortaya çıkarmak, yaratmak, meydana çıkarmak

İŞARETÇİ

1. [isim] İşaret veren kimse veya nesne

MÜRETTEP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Dizilmiş, dizili
2. Gizli bir amaçla düzenlenmiş, yapılmış (iş)
3. Sonradan düzenlenmiş, derlenmiş
   • "Mürettep divan."