İçinde KARA geçen 9 harfli kelimeler

İçinde kara olan 9 harfli 70 kelime var. İçerisinde KARA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kara olan kelimeler listesine ya da Sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARAKAVUK

1. [isim] Hindiba

KARAMUSAL

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Çifte demir atıldığında geminin dönmesiyle zincirlerin karışmasını önlemek için kullanılan, fırdöndüye bağlı zincir düzeni
   • "Acaba bu gece limanda tek demirle yatabilecek miyim? Yoksa karamusal mı yapalım?" (Halikarnas Balıkçısı)

KARABALIK

1. [isim] Tatlı su kayası

KARAKARGA

1. [isim] Kuzgun

FUKARALIK

1. [isim] Yoksulluk, fakirlik
   • "Keşke yengem, bizi, fukaralığımızı bu kadar duymadan sevse!" (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Güçsüzlük
   • "Ne fukaralıktan ne yaşlılığından şikâyet ediyorum." (Reşat Nuri Güntekin)

KARABURUN

...

KARALANMA

1. [isim] Karalanmak işi

KARAKAVZA

1. [isim] Yaban havucu

KARAÇAYIR

1. [isim] Buğdaygillerden, çimen biçiminde veya geniş çayır olarak yetiştirilen bir park bitkisi (Lolium)

KARATAVUK

1. [isim] Karatavukgillerden, tüyleri kara, meyve ve böceklerle beslenen ötücü kuş (Turdus merula)

BAĞRIKARA

1. [isim] İskete kuşunun bir türü (Saxicola torquata)

KARAARDIÇ

1. [isim] Güney Avrupa'da yetişen bir ardıç türü (Juniperus sabina)

KARNIKARA

1. [isim] Börülce

KARASİNEK

1. [isim] Böcekler sınıfının çift kanatlılar takımından, insan ve evcil hayvanların kanını emen, görünüşü ev sineğine benzeyen bir eklem bacaklı türü (Stomoxys calcitrans)

KARACİĞER

1. [isim] Karın boşluğunun sağında bulunan, öd salgılayan, şeker depolayan, iri, açık kahverengi organ
   • "Bu sefer de uzun parmaklarını karaciğer bölgesinde gezdirmeye başlar." (Haldun Taner)

KARAYEMİŞ

1. [isim] Taflan

KARAKUCAK

1. [isim] Kökeni Orta Asya'ya uzanan, serbest stilde, yağ sürülmeden yapılan en eski, geleneksel Türk güreşi

KARARNAME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Cumhurbaşkanının onayladığı hükûmet kararı
2. Bakanlar Kuruluna verilen yetkilere dayanarak alınan karar
   • "Hükûmetin çıkardığı kararnameden söz ediyorlar." (Necati Cumalı)
3. Bu kararı bildiren resmî yazı
   • "Tayin ve terfi kararnameleri."

KARAMANLI

...

KARARTMAK

1. [-i] Rengini karaya çevirmek, esmerleştirmek, siyahlaştırmak
   • "Güneş tenini karartmış."
2. Karanlık duruma getirmek
   • "Perdeler odayı kararttı."
3. Işığı kısmak veya örtmek
4. Kötü bir duruma getirmek
   • "Seyahat onu yormuş ve karartmıştı." (Peyami Safa)