İçinde KARA geçen 8 harfli kelimeler

İçinde kara olan 8 harfli 36 kelime var. İçerisinde KARA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kara olan kelimeler listesine ya da Sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARAKUŞİ

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [sıfat] Kanun, kural, mantık ölçülerine dayanmayan
   • "Tiyatro eleştirmenleri, yazarlar, aydınlar bu karakuşi karara karşı çıktılar." (Haldun Taner)

KARAMBOL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bilardo oyununda isteka ile vurulan bilyenin öbürlerine dokunması
2. Çarpışma, birbirine çarpma
3. Karışıklık, karmaşa

KARAKEME

1. [isim] Domalan

KARAYAKA

1. [isim] Doğu Karadeniz kıyı bölgesinde yetişen, uzun kuyruklu, beyaz renkli koyun türü

KARAMSAR

1. [sıfat] Kötümser
   • "İşsiz geçirdiği her gün biraz daha karamsar oldu." (Necati Cumalı)

KARARGAH

...

KARAKTER

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ayırt edici nitelik
2. Bir bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran temel belirti ve bireyin davranış biçimlerini belirleyen, üstün ana özellik, öz yapı, ıra, seciye
   • "Yıldız'ın iyi bir eğitimi, kuvvetli bir karakteri var." (Aka Gündüz)
3. Bir kimsenin veya bir insan grubunun tutumu, duygulanma ve davranış biçimi
   • "Pek uysal, tatlı, neşeli karakterine rağmen dostum kavgacıdır." (Refik Halit Karay)
4. Basımda harf türü
5. Bir eserde duygu, tutku ve düşünce yönlerinden ele alınan kimse
6. Bireyin kendi kendisine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü

KARABİNA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Namlusu genellikle yivli, kısa ve hafif bir tüfek
   • "O devirlere ait baltalar, karabinalar, paslanmamış çelikleriyle müzelerimizdedir." (Orhan Seyfi Orhon)

KARANFİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Karanfilgillerden, güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi (Dianthus caryophyllus)
2. Mersingillerden, Molük adalarında, Filipinler'de ve Hindistan'da yetişen ve yaprakları sürekli yeşil kalan bir ağaç (Caryophyllus aromaticus)
3. Bu ağacın karanfil yağı elde edilen ve baharat olarak kullanılan, ağız kokusunu gideren, acımsı, koyu renkli, küçük çivi biçimindeki tomurcuğu
   • "Yengemin verdiği karanfili dişlerimle ezip emerek odaya giriyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)

KARATURP

1. [isim] Turpgillerden, etli, iri beyaz köklü çok yıllık bir bitki (Raphanus sativusvar niger)

MAKARALI

1. [sıfat] Makarası olan, makara ile çalışan

KARAKUTU

1. [isim] Uçaklarda pilotların konuşmalarını ve kuleden gelen mesajları alıp saklayan araç

KARAİMCE

...

KARAMELA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Eritilmiş ve birazı yakılmış şekerle yapılan şekerleme

KARAVANA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Genellikle orduda yemek dağıtımında kullanılan büyük metal kap
2. Bu kaptan dağıtılan yemek
   • "Bugün karavana çok iyi idi."
3. İnce, yassı elmas
4. Atış taliminde hedef tahtasını bile vuramama

ANKARALI

...

KARAYAZI

...

KARATECİ

1. [isim] Karate yapan kimse

KARANLIK

1. [sıfat] Işığı olmayan, bütünü veya bir parçası ışıktan yoksun olan
   • "Akşamdı, ortalığa hafif bir karanlık çökmüştü." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Tekrar ana yola geldiğim zaman karanlık basmıştı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Gece kandili birdenbire sönmüş, oda zifirî karanlık kesilmişti." (Ömer Seyfettin)
   • "Gözleriyle sokakların karanlıklarını yırtmaya uğraşarak sinirli bir telaş içinde çırpınıyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. [isim] Işık olmama durumu
   • "Biz, karanlığın içinde ilerliyoruz." (Haldun Taner)
   • "Türkiye'nin güneşi battı, karanlığa gömüldük." (Burhan Felek)
3. Yasalara, töreye uygun olmayan
   • "Bu karanlık işlerin hesabını sorarlar." (Memduh Şevket Esendal)
4. Gereğince anlaşılıp bilinemeyen, ne olacağı, sonu belli olmayan (durum)
   • "Bu kadar karışık ve karanlık bir mevzuda neye istinaden, hangi ... teşhis konulabilir?" (Abdülhak Şinasi Hisar)
5. Karışık
6. [isim] Üzüntü, sıkıntı, perişanlık
   • "Demiştim ya; bütün memleketi bir yas karanlığı kaplamıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KARARSIZ

1. [sıfat] Kararı olmayan
   • "Kararsız adam."
2. Karar vermekte güçlük çeken, duruksun, mütereddit
3. Düzensiz, istikrarsız
   • "Kararsız hava."