İçinde E geçen 3 harfli kelimeler

İçinde e olan 3 harfli 145 kelime var. İçerisinde E harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında e harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu e harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EDA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Davranış, tavır
   • "Alaycı bir eda ile soruyorum." (Refik Halit Karay)
2. Naz, işve
   • "Giyimi kuşamı tepeden tırnağa Paris modası ya, nazı edası hiç aşağı kalmıyor ki!" (Atilla İlhan)
3. Anlatış biçimi, tarzı
   • "Sonra birdenbire sözlerinin konferans edasını değiştirerek bana sordu." (Ömer Seyfettin)

PEÇ

Kelime Kökeni : Rusça

1. [isim] Rus mimarisinde odaları ısıtmak için yapılan fırın tarzı ocak

ŞET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sıkarak bağlama, sıkma
2. Klasik Türk müziğinde bir makamı kendi perdelerinden daha tiz veya pes perdelerde çalma işi

GEZ

1. [isim] Okun, kirişe geçen ucundaki kertik
   • "Bağ hendeğine sinip tüfeği geze aldım." (Memduh Şevket Esendal)
2. Tüfek, tabanca vb. ateşli silahlarda namlunun gerisinde bulunan ve nişan alırken arpacıkla birlikte göz ile hedef arasında aynı doğru üzerine getirilen kertik

YEĞ

1. [sıfat] Bir başkasından daha çok beğenilip tercih edilen, üstün görülen, müreccah

ÖKE

1. [isim] Deha sahibi kimse, dâhi

REY

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Oy
   • "Parlamentoda itimat reyi alamayan her hükûmet şüphesiz istifa etmek zorunda kalacaktır." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Ekseriyeti öksürüklü ise de henüz rey verecek kadar kolunu oynatabilir." (Falih Rıfkı Atay)
2. Düşünce, görüş, fikir
   • "Vicdanları ile baş başa düşünüp sonra da aralarında müşavere ederek reylerini bildireceklerdi." (Tarık Buğra)

ŞEŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Altı
   • "Asıl âşığın gözü şeşi beş görür, kulağı Mısır'daki sağır sultanın duyduğunu bile duymaz." (Refik Halit Karay)

EDİ

1. [isim] İş yapma
2. Yapılan iş

KEZ

1. [isim] Bazı sayı sıfatlarıyla birlikte kullanılarak bir olayın ve olgunun her bir tekrarlanışını bildiren söz, defa, kere, sefer
   • "İki kez İstanbul'a gittim."

TEF

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Zilli bir kasnağa geçirilmiş kursak zarından oluşan çalgı
   • "Davul değişmiş, tef değişmiş, kemençe bambaşka bir çalgı olmuştu." (Tarık Buğra)
   • "Sonradan anlaşıldı ki adam hükûmeti tefe koymuş." (Talât Halman)

BED

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Kötü, çirkin, tuhaf

İLE

1. [bağlaç] Kelimenin sonuna geldiğinde birliktelik, beraberlik, araç, neden veya durum anlatan cümleler yapmaya yarayan bir söz
   • "Çabuk bir süvari ile bana haber gönderiniz." (Ömer Seyfettin)
   • "Güneşin batmasıyla beraber hava soğuyuverdi."
2. Bazı soyut adlara getirildiğinde durum bildiren zarflar oluşturan bir söz
   • "Merhametle ona bakıyordu."
   • "Mektup yazmakla beraber telgraf da çekti."
3. Cümle içinde aynı görevde bulunan iki ögeyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz
   • "Annesi ile (annesiyle) babası geldiler. Leyla ile Mecnun. Gelmeleri ile gitmeleri bir oldu."
   • "Yıllarca çalışmakla beraber yine başaramadı."

FEL

1. [isim] Görüngü

HEM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [bağlaç] Bir kimseyi uyarmak, bir şeyi açıklamak veya anlamı güçlendirmek için "özellikle, zaten, bir de, şurası da var ki" anlamlarında kullanılan bir söz
   • "Hem ne lüzum var? Hem siz karışamazsınız."
   • "Ankara'yı sever misin? -Hem de nasıl."
2. Açıklayıcı nitelikte olan ikinci cümleyi birinciye bağlayan bir söz
   • "Gidiyor hem koşarak gidiyor. Güzel hem pek güzel! Sıcak hem ne sıcak!"

KEŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yağı alınmış sütten veya yoğurttan yapılan peynir
2. Kış için kurutulan yağsız, tuzsuz yoğurt

LEY

1. [isim] Rumen para birimi

GEY

...

ELA

1. [isim] Gözde sarıya çalan kestane rengi
2. [sıfat] Bu renkte olan
   • "Ela gözlerini sevdiğim dilber / Seni görmeyeli göresim geldi." (Karacaoğlan)

MET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kabarma
   • "Bir met zamanı gökyüzü kurşunla örtülü / Gördüm deniz dedikleri bin başlı ejderi." (Yahya Kemal Beyatlı)