İçinde ÖR geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ör olan 5 harfli 45 kelime var. İçerisinde ÖR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ör olan kelimeler listesine ya da Sonu ör ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

TÖRPÜ

1. [isim] Ağaç, kurşun, kalay vb. yumuşak metallerin kabasını almaya yarayan, dişleri uzun ve aralıklı olan eğe
2. Bir şeyin yüzündeki pürüzleri gidermek, düzgünleştirmek için kullanılan kısa, ince, pürtüklü eğe
   • "Tırnak törpüsü."

ÇÖRTÜ

1. [isim] Değirmende buğday teknesi oluğu

PASÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Voleybolda smaç vurana pas atan kimse

FLÖRT

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Kadınla erkek arasındaki duygusal ilişki
   • "Cemal hiç de benimle flört yapmaya kalkmamıştı." (Halide Edip Adıvar)
2. Birbirine duygusal ilgi duyan kadın ve erkek
   • "Gerçi birçok flörtleri olmuş ama karar verip de içlerinden biriyle yuva kurmak cesaretini gösterememişti." (Haldun Taner)
3. Siyasal bir parti, yabancı bir ülke vb.ne tam olarak bağlanmadan yaklaşma

VİZÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kamera, fotoğraf ve dürbünde bulunan, görüntüyü tam sınırlarıyla kesmeden veya taşırmadan alabilmeyi sağlayan düzenek, bakaç

NÖRON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Asıl hücre ile protoplazma uzantılarından ve bir silindir eksenden oluşmuş sinir hücresi

ÖRDEK

1. [isim] Perde ayaklılardan, evcil ve yabani türleri bulunan su kuşu (Anas)
   • "Üç ördek onları görünce paytak paytak kaçıştılar." (Haldun Taner)
2. Yataktan kalkamayacak durumdaki erkek hastaların içine idrarlarını yaptıkları kap, lazımlık, oturak
3. Otobüs ve minibüs sürücülerinin yollardan aldıkları yolcular için kullandıkları bir söz
4. Hile ile para sızdırılacak kimse, enayi

ÖRGÜT

1. [isim] Ortak bir amacı veya işi gerçekleştirmek için bir araya gelmiş kurumların veya kişilerin oluşturduğu birlik, teşekkül, teşkilat
   • "Örgütteki dosyası da çoktan dürülmüştü." (Tarık Buğra)
   • "Sizler batıda yerleştiğiniz her karış toprakta Oğuz töresini yaşatacak örgütleri kuracaksınız." (Nezihe Araz)
2. Bir kuruluşa bağlı alt bölümlerin bütünü

TÜMÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ur

ÖRTÜK

1. [sıfat] Örtülü, kapalı

FLÖRE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Dürtücü kılıç
2. Bu kılıç kullanılarak oynanan bir tür kılıç oyunu

GÖRGÜ

1. [isim] Bir toplum içinde var olan ve uyulması gereken saygı ve incelik davranışları, terbiye
   • "İçinde yaşadığımız aynı çevre, aynı görgü, beni tamamıyla onlara benzetmiyor." (Osman Cemal Kaygılı)
2. Bir kimsenin, yaşayarak ve deneyerek elde ettiği birikim, deneyim
3. Görmüş olma durumu
   • "Görgü tanığı."

ÖRCİN

1. [isim] İp merdiven

ÖRTME

1. [isim] Örtmek işi
2. Baş örtüsü
3. Üstü kapalı, önü açık yer
   • "Damın örtmesinin altında hasta koyunlara bakıyordu bir adamla beraber." (Yahya Kemal)

ÖRMEK

1. [-i] İplik, yün, tel, saz vb.ni birbirine dolayarak işlemek veya tezgâhta dokumak
   • "Balık ağı örerken, ağları tamir ederken okur o!" (Sait Faik Abasıyanık)
2. Kumaşlardaki delikleri elde iplikle besleyerek kapatmak
   • "Paltonun sırtını güve yemişti de ben örmüştüm." (Burhan Felek)
3. Saç, yele vb. şeylerin tellerini birkaç bölüme ayırıp birbirine geçirmek yolu ile dağınıklıktan kurtarmak
   • "Kız saçlarını örmüş."
4. Duvar yapmak veya onarmak
   • "Bu duvarı iki günde ördüler."
5. Estetik kaygıyla, duygulu biçimde bir güzelliği ortaya koymak
   • "Bu yeni zevke göre, şiir ve nesir örenler yok." (Yahya Kemal Beyatlı)
6. Müzik, edebiyat vb.nde bir özelliği oluşturmak, ortaya koymak
   • "Yaşadıkça kendi kabuğunu yetiştiren sümüklü böcek gibi talihimizi biz kendimiz öreriz." (Abdülhak Şinasi Hisar)

ÇÖRKÜ

1. [isim] Sayı boncuğu

GÖRÜM

1. [isim] Görme yetisi
   • "Trahom hastalığı, tedavi edilmezse görümü yok etmeye kadar varabilir."

ÖRTÜŞ

1. [isim] Örtme işi veya biçimi

KÖRPE

1. [sıfat] Dalından yeni koparılmış, tazeliği üstünde, daha büyümemiş (bitki), kart karşıtı
   • "Körpe fidan."
2. Çok genç (kimse)
   • "Köşedeki masada körpe, ötekinde olgun birer hoş kadın..." (Refik Halit Karay)
3. Yavruluktan henüz çıkmış (hayvan)
   • "Kaplan ve yılan, körpe ceylan hayaliyle gözlerini kapadılar." (Halide Edip Adıvar)
4. Genç, hoş, güzel
   • "Bir vakitler, Mahinur'un körpe rayihasıyla doldurduğu odalar şimdi boş ve sahipsiz." (Haldun Taner)
5. Henüz bozulmamış, yıpranmamış

DONÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Verici