İb ile başlayan kelimeler

Başında ib olan 39 kelime var. İb ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ib olan kelimeler listesine ya da sonu ib ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ib bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

10 Harfli Kelimeler

İBADETHANE, İBLİSÇİLİK, İBRETİALEM

9 Harfli Kelimeler

İBADETGAH, İBADULLAH, İBRETAMİZ

8 Harfli Kelimeler

İBLİSANE, İBRANAME, İBRANİCE, İBRETLİK, İBRİKTAR

7 Harfli Kelimeler

İBLİSÇE, İBNELİK, İBRANCA, İBRİKÇİ, İBRİŞİM

6 Harfli Kelimeler

İBADET, İBARET, İBİBİK, İBİKLİ, İBİKSİ, İBRADI, İBRANİ

5 Harfli Kelimeler

İBARE, İBATE, İBDAİ, İBLAĞ, İBLİS, İBRAZ, İBRET, İBRİK, İBZAL

4 Harfli Kelimeler

İBDA, İBİK, İBİS, İBİŞ, İBNE, İBRA, İBRE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İBRETİALEM

...

İBLİSÇİLİK

1. [isim] İblise bağlanma ve tapınma
2. İblisçe davranma

İBADETHANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tapınak

İBADETGAH

...

İBADULLAH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı'nın kulları
2. Ucuz satılan şey
   • "Pazarda balık ibadullah."

İBRETAMİZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İbret verici, ibret dolu

İBLİSANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] İblisçe
   • "Mektebi terk etmek isteyen bir talebeyi iblisane birtakım desiselerle kandırarak fikrinden döndürmüştü." (Reşat Nuri Güntekin)

İBRANİCE

...

İBRETLİK

1. [sıfat] Ders alınacak nitelikte olan

İBRANAME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aklama belgesi

İBRİKTAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sarayın leğen, ibrik vb. eşyalarından sorumlu olan görevli
   • "Büyük kâhya, kahveci, ibriktar sofa ile selamlık odalarında." (Ahmet Rasim)

İBRANCA

...

İBLİSÇE

1. [sıfat] Şeytana yakışır
   • "İblisçe bir buluş, herhâlde senin buluşun değil." (Reşat Enis)
2. [zarf] Şeytanca, kötülük düşünerek, iblisane

İBRİŞİM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kalınca bükülmüş ipek iplik
2. [sıfat] Bu iplikten yapılmış

İBRİKÇİ

1. [isim] İbrikle su taşıyan kimse
2. İbrikle su döken kimse
3. İbrik yapan veya satan kimse

İBNELİK

1. [isim] İbne olma durumu
2. İbne gibi davranma durumu

İBARET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Oluşan, meydana gelen
   • "Gene hep beraber, bir iki parçadan ibaret bulaşıklarını yıkamaya oturdular." (Necati Cumalı)
   • "Büyük önderin bize verdiği mükâfat bundan ibaret değildi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

İBİBİK

1. [isim] Çavuş kuşu
   • "Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım." (Bekir Sıtkı Erdoğan)

İBRADI

...

İBİKLİ

1. [sıfat] İbiği olan
   • "Ak, kırmızı ibikli cins tavuklar vardı gözünün önünde." (Oktay Rifat)