Bul ile biten kelimeler

Sonunda bul olan 12 kelime var. BUL ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bul olan kelimeler listesine ya da başında bul olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

10 Harfli Kelimeler

HÜSNÜKABUL, RESMİKABUL

8 Harfli Kelimeler

İSTANBUL

6 Harfli Kelimeler

BAMBUL, CUMBUL, MAKBUL, TEMBUL, TOMBUL, YOLBUL, YÖNBUL

5 Harfli Kelimeler

KABUL

3 Harfli Kelimeler

BUL

B L U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BUL

2 Harfli Kelimeler

BU

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

RESMİKABUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kabul töreni

HÜSNÜKABUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İyi karşılama, güler yüz gösterme

İSTANBUL

...

TOMBUL

1. [sıfat] Yuvarlak
   • "Altı tombul, boynu ince boş likör şişesi, koltuğun dibinde duruyordu." (Çetin Altan)
2. Şişman, etine dolgun
   • "İçeride tombul yanakları kızarmış, ter içinde tıknaz bir kadın kıvranıyordu." (Sait Faik Abasıyanık)

YOLBUL

...

BAMBUL

1. [isim] Kurtçuk evresinde ekinlerin kökünü, ergin evrede başakları kemiren, kahverengi, kın kanatlı böcek (Anisoplia austriaca)

MAKBUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kabul edilen
   • "Neden kemanın çok çalınmışı makbul oluyor?" (Haldun Taner)
   • "O vakit o kış kıyamette / Ne kadar makbule geçer tatlı." (Behçet Necatigil)
2. Beğenilen, hoş karşılanan
   • "Kahvenin dibekte dövüleni her zaman daha makbul ve içimi şöhretliydi." (Samiha Ayverdi)
3. Geçer, geçerli

YÖNBUL

1. [isim] Her türlü arazide harita ve pusula yardımıyla katılımcıların denetim noktalarını bulmaya çalıştıkları bir doğa sporu, oryantiring

CUMBUL

...

TEMBUL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Hindistan'da yetişen, tırmanıcı bir tür biber ağacı (Piper betle)

KABUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olma
   • "Her mihnet kabulüm yeter ki / Gün eksilmesin penceremden." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Kabul ettiler, meclis dağıldı." (Memduh Şevket Esendal)
2. Konukları veya işi olanları yanına, katına alma
   • "Kış yaklaştığı için Nevin'in hafta başı kabulleri hararetleniyordu." (Peyami Safa)
   • "... beni bahçesinde çınar ve dut ağaçlarının gölgesinde kabul etti." (Ahmet Haşim)
3. Sunulan bir şeyi, armağanı alma
4. Bir öneriyi uygun bulma, onaylama
5. Bir yere alınma
   • "Okula kabulüm için dilekçe verdim."
6. Akseptans

BUL

1. [isim] Yalnız iki geniş yüzü testere ile düzeltilmiş tahta