Başında er olan 5 harfli 30 kelime var. Er ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde er olan kelimeler listesine ya da sonu er ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında er bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

E R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ER, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ERZİN
...
ERGEN

  1. [sıfat] Döl verebilecek duruma gelmiş olan, erin, yeni yetme, akil baliğ, baliğ
  2. Henüz evlenmemiş, bekâr

ERBAŞ

  1. [isim] İhtiyaçları devletçe karşılanan onbaşı ve çavuş rütbesindeki asker
    • "Silah altında bulunan er ve erbaşlarla, askerî öğrenciler oy kullanamazlar." (Anayasa)

ERSİZ

  1. [sıfat] Kocasız

ERKİN

  1. [sıfat] Hiçbir şarta bağlı olmayan, istediği gibi davranabilen, serbest

ERVAH

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ruhlar
    • "Tozlar altında kalan divanı / Artık ervah okuyup ezberler." (Arif Nihat Asya)

ERKAN
...
ERGİN

  1. [sıfat] Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş
    • "Ergin yemiş. Ergin ekin."
  2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan (kimse), reşit
    • "Oğlunun bilgin, ergin, akıllı, uslu olmasını istiyordu." (Nezihe Araz)

ERCİK

  1. [isim] Çiçek tozu üreten ve on tanesi çeşitli biçimde birleşerek erkek organı meydana getiren çiçek kısmı

ERMEK

  1. [-e] Erişmek, kavuşmak
    • "Nereden geldiğini anlamadığı bir ataklığa ermişti." (Necati Cumalı)
  2. Yetişip dokunmak
    • "Eli tavana ermek."
  3. [nsz] Bitkiler veya bunların ürünleri olgunlaşmak
    • "Ekinler ermeden biçilmez."
  4. [nsz] Kendini Tanrı yoluna vermiş kimse insanüstü kutsal bir aşamaya erişmek

ERMİN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Kakım

ERZEL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Pek rezil
  2. Alçak, soysuz

ERİME

  1. [isim] Erimek işi

ERKEÇ

  1. [isim] İğdiş edilmiş, üç yaşından büyük erkek keçi

ERKEK

  1. [isim] İnsan, hayvan ve bitkilerin dişiyi dölleyecek cinsten olanı
    • "Ayşe hanım erkek gibi sesiyle bağırdı."
  2. Sperma oluşturan organizma
    • "İnsan erkek olur da bu yaşta alnının teriyle ekmeğini kazanacağı bir iş tutmaz mı?" (Necati Cumalı)
  3. Yetişkin adam, bay, kadın karşıtı
    • "Erkekler gelince buraya, karılar işte böyle kaçar." (Osman Cemal Kaygılı)
  4. Koca
    • "Kadın erkeğini uğurladı."
  5. [sıfat] Sözüne güvenilir, mert
  6. [sıfat] Girintili ve çıkıntılı olarak bir çift oluşturan nesnelerden çıkıntılı olanı
  7. [sıfat] Sert, kolay bükülmez
    • "Erkek demir, erkek bakır."

ERİKA

  1. [isim] Süpürge otu

ERBAP

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir işten anlayan, bir işi iyi yapan kimse
    • "Her işi erbabından sormalı."

ERZAK

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Uzun süre saklanabilen yiyeceklerin genel adı
    • "Çarşıdan erzakını bile kendi pazarlık eder, kendi alır, kendi evine getirir." (Ömer Seyfettin)

ERMİŞ

  1. [isim] Dinî inançlara göre kendisinde olağanüstü manevi güç bulunan kişi, eren, evliya, veli
    • "Anadolu ermişlerinin hikâyesini de kendine özgü üslubuyla anlatmıştır." (Nezihe Araz)

ERBAA
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü