Er ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında er olan 5 harfli 30 kelime var. Er ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde er olan kelimeler listesine ya da sonu er ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında er bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ER, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EROİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Morfinden kimyasal yolla elde edilen uyuşturucu bir madde
   • "Cavidan'ın kardeşi serseri suratlı, eroin kullanan bir çocuktu." (Haldun Taner)

ERBAŞ

1. [isim] İhtiyaçları devletçe karşılanan onbaşı ve çavuş rütbesindeki asker
   • "Silah altında bulunan er ve erbaşlarla, askerî öğrenciler oy kullanamazlar." (Anayasa)

ERCİK

1. [isim] Çiçek tozu üreten ve on tanesi çeşitli biçimde birleşerek erkek organı meydana getiren çiçek kısmı

ERKEN

1. [zarf] Vaktinden önce, alışılan zamandan önce, er, geç karşıtı
   • "Sakın geç kalma, erken gel." (Ahmet Rasim)
2. Sabahın ilk saatleri

ERZAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Uzun süre saklanabilen yiyeceklerin genel adı
   • "Çarşıdan erzakını bile kendi pazarlık eder, kendi alır, kendi evine getirir." (Ömer Seyfettin)

ERDEK

...

ERDEM

1. [isim] Ahlakın övdüğü iyi olma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk vb. niteliklerin genel adı, fazilet
   • "Spor, alçak gönüllülük gibi bir erdem aşılar sporcuya." (Necati Cumalı)
2. İnsanın ruhsal olgunluğu

ERBİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Erbiyum oksit (Er2O3) veya erbiyum hidroksit, Er(OH)2

ERLİK

1. [isim] Erkeklik, yiğitlik
2. Er olma durumu

ERBAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işten anlayan, bir işi iyi yapan kimse
   • "Her işi erbabından sormalı."

ERMİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kakım

ERMİŞ

1. [isim] Dinî inançlara göre kendisinde olağanüstü manevi güç bulunan kişi, eren, evliya, veli
   • "Anadolu ermişlerinin hikâyesini de kendine özgü üslubuyla anlatmıştır." (Nezihe Araz)

ERKEÇ

1. [isim] İğdiş edilmiş, üç yaşından büyük erkek keçi

ERKİN

1. [sıfat] Hiçbir şarta bağlı olmayan, istediği gibi davranabilen, serbest

ERGİN

1. [sıfat] Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş
   • "Ergin yemiş. Ergin ekin."
2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan (kimse), reşit
   • "Oğlunun bilgin, ergin, akıllı, uslu olmasını istiyordu." (Nezihe Araz)

ERDEN

1. [sıfat] Bakire
   • "Bu cinayetleri işlemiş olanların iç dünyalarında erden kalmış yığınla insani zenginlik belirir." (Selim İleri)

ERİKA

1. [isim] Süpürge otu

ERZEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Pek rezil
2. Alçak, soysuz

ERGEN

1. [sıfat] Döl verebilecek duruma gelmiş olan, erin, yeni yetme, akil baliğ, baliğ
2. Henüz evlenmemiş, bekâr

ERKAN

...