Sonunda en olan 7 harfli 135 kelime var. EN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde en olan kelimeler listesine ya da başında en olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

E N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EN, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AHLAKEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Ahlakça

FİZİKEN
...
ÖLÇÜLEN

  1. [isim] Bir ölçme işlemine imkân sağlayan fiziksel büyüklük

SÜLÜMEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ak sülümen

İTHAFEN
...
YELEKEN

  1. [sıfat] Havadar

METİLEN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Metanın iki hidrojen atomunu yitirmesiyle türeyen bir kök (CH2)

HUSUSEN
...
KLAVSEN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Klavyeli ve telli bir çalgı, çembalo, çimbali

ELDİVEN

  1. [isim] Dış etkilerden korumak için ele giyilen kumaş, deri veya kauçuktan yapılan el giysisi

YENİDEN

  1. [zarf] Gene, yine, bir daha, tekrar
    • "Yemekhaneye indiğim zaman gönül bulantılarım yeniden teperdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ARDEŞEN
...
TERİLEN

Kelime Kökeni : İngilizce

  1. [isim] Yapay polyester lifleri veya ipliği, tergal
  2. [sıfat] Bu liften yapılmış olan

ENCÜMEN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Alt kurul
    • "Nadir eserleri kopya etmek üzere encümenin kararı ile Fransa'ya gönderildim." (Haldun Taner)

HİTABEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Sözü birine yönelterek, hitap yoluyla

EDİLGEN

  1. [sıfat] Yapılan işten etkilenen, pasif, etken karşıtı
  2. [isim] Edilgen fiil

VİCAHEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Yüz yüze

YEMİŞEN

  1. [isim] Gülgillerden, meyvesi elmaya benzeyen, yaprakları kısa saplı, yumurtamsı biçimde ve kenarları dişli olan, dikenli bir bitki

YÜRÜTEN

  1. [isim] Yürüteç
    • "Ona dört ayaklı yürütenlerden aldık, sevindi." (Tarık Dursun K)

EVİRGEN

  1. [sıfat] İşini bilen, ölçülü ve hesaplı iş gören

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü