En ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda en olan 5 harfli 114 kelime var. EN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde en olan kelimeler listesine ya da başında en olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

E N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EN, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

LADEN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Ladengillerden, Akdeniz ülkelerinde yetişen tüylü ve genellikle yapışkan yapraklı, beyaz veya pembe çiçekli, reçinesi hekimlikte kullanılan bir bitki (Cistus creticus)
  2. Bu bitkiden elde edilen sürme, rastık

HELEN
...
İSMEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Adını belirterek, adını söyleyerek, adını vererek

ETMEN

  1. [isim] Birlikte veya ayrı ayrı etkisini gösteren ve belli bir sonuca götüren güçlerden, şartlardan, ögelerden her biri, amil, faktör

ÖĞLEN

  1. [isim] Öğle
  2. Meridyen düzlemi, nısfınnehar

BAZEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Ara sıra
    • "Bazen bu yeknesak hayat beni çok sıkıyor." (Halide Edip Adıvar)

PEREN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Ülker yıldızı

PAYEN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. Pagan
    • "Avrupa kıtasında yaşayan milletlerden payen kalmış olanlar arasında Hristiyanlık IX. asır ile XI. asır arasında teessüs etti." (Falih Rıfkı Atay)

ÜÇGEN

  1. [isim] Üç tepe noktası, üç açısı, üç kenarı olan geometri biçimi, müselles
    • "Tabanı otuz metre kadar tutan bir eşkenar üçgen biçimindedir." (Tarık Buğra)
  2. [sıfat] Bu biçimde olan

EOSEN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Üçüncü Çağın, memelilerin oluştuğu dönemi

BÜTEN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Olefin grubundan C4H8 formülünde iki hidrokarbonun adı

YAREN
...
KEVEN

  1. [isim] Geven

SÜSEN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Süsengillerden, yaprakları kılıç biçiminde, çiçekleri iri ve mor renkli, güzel görünüşlü ve kokulu, çok yıllık bir süs bitkisi, susam (İris germanica)

GEVEN

  1. [isim] Baklagillerden, çok yıllık, bazı türlerinden kitre denilen zamk çıkarılan, dikenli bir çalı, keven (Astragalus)

ONGEN

  1. [isim] On açısı, on kenarı olan çokgen

MANEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Kişinin iç dünyası yönünden, manevi bakımdan, maddeten karşıtı
    • "Milletini maddeten ve manen yükseltmek istemeyen adam nasıl samimi Türkçü olabilir." (Orhan Seyfi Orhon)

ERKEN

  1. [zarf] Vaktinden önce, alışılan zamandan önce, er, geç karşıtı
    • "Sakın geç kalma, erken gel." (Ahmet Rasim)
  2. Sabahın ilk saatleri

CEREN

Kelime Kökeni : Moğolca

  1. [isim] Ceylan
    • "Dedim akça ceren çölde ne gezer ." (Karacaoğlan)

NEDEN

  1. [isim] Bir olayı ve durumu gerektiren, doğuran başka olay veya durum, sebep
    • "İzmir'in işgali faciası, özel nedenlerden, onu ayrıca ilgilendiriyor." (Atilla İlhan)
  2. [zarf] Bir olayı doğuran başka bir olayı sormak için kullanılan bir söz; niçin
    • "Biz şarklılar neden ille her şeyi büyütüp efsaneleştiririz?" (Haldun Taner)
  3. Bir varlığı veya olayı etkileyen, oluşturan, doğuran şey, sebep, illet

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü