Eşe ile başlayan kelimeler

Başında eşe olan 23 kelime var. Eşe ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde eşe olan kelimeler listesine ya da sonu eşe ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında eşe bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

EŞEKOĞLUEŞEK

10 Harfli Kelimeler

EŞEKKULAĞI, EŞEKLEŞMEK

9 Harfli Kelimeler

EŞEKÇİLİK, EŞEKLEŞME, EŞEKSIRTI, EŞELENMEK, EŞELMOBİL, EŞEYLİLİK

8 Harfli Kelimeler

EŞEKBAŞI, EŞELEMEK, EŞELENME

7 Harfli Kelimeler

EŞEKLİK, EŞELEME, EŞEYSEL, EŞEYSİZ

6 Harfli Kelimeler

EŞEKÇE, EŞEKÇİ, EŞEKSİ, EŞELEK, EŞEYLİ

4 Harfli Kelimeler

EŞEK, EŞEY

E E Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EŞ, ŞE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EŞEKOĞLUEŞEK

1. [isim] Hakaret içeren bir sövgü sözü

EŞEKKULAĞI

1. [isim] Karakafes

EŞEKLEŞMEK

1. [nsz] Çok anlayışsız ve kaba davranışlarda bulunmak

EŞELENMEK

1. [nsz] Eşeleme işi yapılmak
   • "Dünyanın sorunları eşelendikçe altından yeni sorunlar çıkıyor." (Salâh Birsel)
2. Bulunduğu yeri kendi kendine eşelemek

EŞELMOBİL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Üretilen mal değerlerinin iniş çıkışına göre tespit edilen ücret ödeme ölçümü

EŞEKÇİLİK

1. [isim] Eşekçinin işi

EŞEYLİLİK

1. [isim] Eşeyli canlının durumu

EŞEKSIRTI

1. [isim] Beşikörtüsü

EŞEKLEŞME

1. [isim] Eşekleşmek işi

EŞELEMEK

1. [-i] Toprak, kül gibi toz durumunda bulunan şeyleri hafifçe kazıp karıştırmak
   • "Eşeledik külleri, kıvılcımlar parladı." (Cahit Uçuk)
2. Dağıtıp karıştırmak
   • "Canan'ın odasında, ayaklarıyla yorganı eşeleyip karyolayı sarsarak hıçkırırken buldu." (Peyami Safa)
3. Bir işin, sorunun aslını anlamaya çalışmak, kurcalamak
   • "Bunu burada eşeleyip kimseyi üzmek istemeyiz." (Haldun Taner)

EŞELENME

1. [isim] Eşelenmek işi
   • "Affetme duygusunun altında yatan nedenler eşelenmeye değer." (Haldun Taner)

EŞEKBAŞI

1. [isim] Yetkisi önemsenmeyen, gücünü gerektiği gibi göstermeyen kimse
   • "Sen necisin? Eşekbaşı mısın bu sınıfta?" (Rıfat Ilgaz)

EŞEYSEL

1. [sıfat] Cinsel

EŞEKLİK

1. [isim] Çok anlayışsız ve kaba davranış
   • "Cahillik devrimizin eşekliklerini saymazsak neye yaradı bu ömür?" (Atilla İlhan)

EŞEYSİZ

1. [sıfat] Eşeyi olmayan, cinsliksiz

EŞELEME

1. [isim] Eşelemek işi
   • "Anadolu'yu ana yurt saymaya, topraklarımızın tarihini onunla eşelemeye Atatürk ile başlamışız." (Sabahattin Eyuboğlu)

EŞEKSİ

1. [sıfat] Eşeği andıran, eşeğe benzeyen, eşek gibi

EŞEKÇİ

1. [isim] Eşeklerle yük taşıyan veya insan gezdiren kimse, merkepçi

EŞEYLİ

1. [sıfat] Erkek veya dişi eşeyden birine sahip olan, diğer eşey olmadan üreyemeyen cinsliği olan

EŞEKÇE

1. [sıfat] Kaba
2. [zarf] Kaba bir biçimde
   • "Kızcağıza eşekçe bir cevap verdim." (Peyami Safa)