D ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında d olan 3 harfli 35 kelime var. D harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde d harfi olan kelimeler listesine ya da sonu d harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında d bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DİP

1. [isim] Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü
   • "O kuyunun dibinde kireç vardır." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Eline geçirince dibine darı ekmeden bırakmazsın." (Rıfat Ilgaz)
   • "Hakkında söylenti çıkan, derhâl dibine kadar incelenir, ya mahkûm olur ya temize çıkardı." (Aydın Boysan)
   • "Dibini kurcalıyorsun, ... birkaç merkez dışında Ege üreticisi çoğunluk küçük çiftçi, orta çiftçi!" (Atilla İlhan)
2. Taban
   • "Tencerenin dibi."
3. Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı
   • "En çok kafam terlemişti, parmaklarımı saçlarımın diplerine sürdüm." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümü
   • "Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu." (Atilla İlhan)
5. Arka, kıç
   • "Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir." (Ercüment Ekrem Talu)

DUL

1. [isim] Eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek
   • "Bebek'teki evinde bir dul kız kardeşiyle yalnız yaşar." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Hatice Hanım pek genç dul kalmış zengin bir hanımcağızdı." (Ömer Seyfettin)

DAĞ

1. [isim] Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli yamaçlarıyla çevresine hâkim ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümü
   • "Bizim de kalbimizi kımıldatır yerinden / Toprağa diz vuruşu dağ gibi bir zeybeğin." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
   • "Yalnız Efe'den kimsenin şikâyeti yokmuş. Ne kimseyi dağa kaldırırmış ne de fidye istermiş." (Ömer Seyfettin)
   • "Hay kör olası, dağların şenliği, bak şimdi de hanımın saksısını devirdi." (Memduh Şevket Esendal)

DÖL

1. [isim] Canlıların üremesi sonucu ortaya çıkan yeni birey veya bireylerin bütünü, zürriyet, nesil
   • "Macarların çoğunun bize benzeyişinin bir nedeni de bu döl karışmasıdır." (Haldun Taner)
2. Yavru, çocuk
   • "Yarenlik mi ediyordun, Kara Osman'ın dölüyle?" (Turan Oflazoğlu)

DİK

1. [sıfat] Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan
   • "Sağlam yapılı, dik duruşlu bir gençti o yıllarda." (Necati Cumalı)
   • "Hiçbir şey söylemeden dik dik baktı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Yatık durmayan, sert
   • "Dik saç."
3. Sert, kalın, tok (ses)
   • "Sesi dik ve küstahtı, söylediklerini aşağı salonda bekleşen komşular işittiler." (Atilla İlhan)
4. Sert (bakış)
5. Ters, aksi (söz)
6. Kaba, yersiz (davranış)
   • "Kaba denilecek kadar ani ve dik bir davranışla halasını bıraktı ve kalktı." (Halide Edip Adıvar)
7. Birbirine dikey olan doğrulardan oluşmuş
   • "Dik açı. Dikdörtgen. Dik yamuk."

DEH

1. [ünlem] Binek veya koşum hayvanlarını yürütmek için söylenen bir söz, dah

DEM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Hazırlanan çayın renk ve koku bakımından istenilen durumu
   • "Akasya dallarında bir tek bülbül uzun uzun dem çekiyor." (Haldun Taner)
   • "Dinî seslere şarkı, çalgı sesleri cevap verir, onlara âdeta dem tutardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Amerika'nın, er geç savaşa katılacağı ihtimalinden dem vurmak hayli zor bir işti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Pişirilen yemeklerin yenecek kıvamda olması
3. Soluk, nefes
4. Zaman, çağ
   • "Âdemden bu deme neslim getirdi / Bana türlü türlü meyve getirdi." (Âşık Veysel)
5. İçki
6. Koku

DAL

1. [isim] Ağacın gövdesinden ayrılan kollardan her biri
   • "Cılız dallar, yeşili fersiz, tırnak kadar yapraklar!" (Tarık Buğra)
   • "Samimiyetimizin her köşesinde heybetli çınarlar gibi dal budak salmıştı." (Orhan Seyfi Orhon)
   • "Dal gibi bir vücut üzerinde dev gibi bir baş!" (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Yüreğinde onmaz bir karıncalanma vardı; onmaz bir kıpırtı dal sürüyordu, durmadan filizleniyordu." (Burhan Günel)
2. Branş
3. Bir bilim alanının içinde yer alan ana bilim dalında alt alanı
4. Canlıların bölümlenmesinde, sınıfların bir araya gelmesiyle oluşan birlik, şube

DİL

1. [isim] Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı
   • "Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki..." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Çocuk, hâlâ dil ağız vermeden yatıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Ninniyi mutlaka söylemesi için ona bir sürü dil döktü." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Mütemadiyen gülüp söylüyordum. Hacı Kalfanın ellerini dizlerine vurarak: -Dil otu mu yedin be kızım? diye bir gülmesi var ki..." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli bölümleri
   • "Terazi dili."
   • "Kendi kendime, adlı şiirinde bunu şöyle dile getirir." (Salâh Birsel)
   • "Şair neslinin şarkıdan o kadar dili yandı ki şarkı kelimesini nerede görse silip üstüne türkü diyecek." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Bunda yenilmiş, içilmiş bir şey yok ya! Sen onun dilini de anlarsın." (Memduh Şevket Esendal)
3. Büyükbaş hayvanların haşlanıp pişirildikten sonra yenebilen dili
   • "Birkaç dilim ekmek, ince bir iki dilim peynir veya dil, bazen de haşlanmış bir sebze yemeği." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Ayakkabı bağlarının ayağı rahatsız etmemesini sağlayan ve bağ altına rastlayan saya parçası
5. Kıstak
6. Makaraların ve bastikaların içine yerleştirilmiş olan, üzerinden geçirilen halatı istenilen yöne çevirmeye yarayan, çevresi oluklu, küçük döner tekerlek
   • "İki dilli makara."
7. Bazı üflemeli çalgılarda titreşerek ses çıkaran ince metal yaprak
8. Anahtar

DUA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yakarış
   • "Tanrı'nın, canını kocasından önce alması için dua etmekten başka çare bulamıyordu." (Atilla İlhan)
   • "Duasının tutup tutmayacağını söyleyemezdi." (Tarık Buğra)
   • "Elini öpüp duasını almak istedim." (Burhan Felek)
2. Tanrı'ya yalvarma, yakarış için söylenen dinî metin
   • "Pazartesi, perşembe geceleri yatağında gizli gizli Arapça dua okurdu." (Aka Gündüz)

DAR

1. [sıfat] İçine alacağı şeye oranla ölçüleri yetersiz olan, geniş ve bol karşıtı
   • "Dar elbise. Dar ev."
   • "Zavallı ihtiyarlar, sabah oldu mu bir yangından kaçar gibi kendilerini evden dar atıyorlar, gece yarısına kadar kahvede oturuyorlar, kavga ediyorlar, uyukluyorlardı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Acaba bu içinde yaşadığımız hava neden bu kadar dar geliyor?" (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Madam onu çocuğu gibi seviyordu. Dara düştüğü günlerde hizmetini hiç aksatmadan para mara istemedi." (Tarık Buğra)
2. Genişliği az veya yetersiz olan, ensiz, mikro
   • "Sahilleri kucaklayan tatlı meltemler, bu mahallenin dar sokaklarından geçmiyordu." (Suat Derviş)
   • "Lala da pek darda kaldığı zaman kabahati Gülsüm'ün üstüne yıkıyor." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Az, elverişsiz, sınırlı
   • "Bu dar gelirle hiçbir şey yapılamaz. Dar zaman."
4. Sıkıntılı
   • "Dar bir gün gelmiş birinden üç beş kuruş almışım, ne çıkar!" (Memduh Şevket Esendal)
5. Yetersiz
   • "Dar düşünce. Hayali dar."
6. [zarf] Güçlükle, ucu ucuna, ancak
   • "En sonra, pek çok sıkılan çocukların zoru ile akşam altı postasına dar yetiştiler." (Memduh Şevket Esendal)

DEK

1. [edat] Bir işin, bir durumun sona erdiği zamanı veya yeri gösterir, kadar, değin
   • "Bir iki adım atıp yanıma dek geliyor." (Zeyyat Selimoğlu)

DÜK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bazı devletlerde prensten sonra gelen en yüksek soyluluk unvanı

DÖŞ

1. [isim] Göğüs, bağır
   • "Bana yastık olsun döşlerin güzel." (Âşık Veysel)
2. Kaburga altı

DUY

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Elektrik ampulünün takıldığı bakır veya pirinçten yivli yer

DUŞ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Temizlik veya tedavi amacıyla suyu yüksekten üzerine doğru püskürtme yoluyla yıkanma
   • "Soğuk bir duş, sonra da deliksiz bir uyku!" (Atilla İlhan)
2. Bu biçimde yıkanmaya yarayan alet

DÜŞ

1. [isim] Uyurken zihinde beliren olayların, düşüncelerin bütünü, rüya
   • "Dadaloğlu'm, sevdası var başımda / Gündüz hayalimde, gece düşümde." (Dadaloğlu)
   • "İnsanoğlu, yüzyıllar sonrası için de düşler kurmaktan geri durmamıştır." (Melih Cevdet Anday)
2. Gerçek olmayan şey, imge, hayal
3. Gerçekleşmesi istenen şey, umut

DİŞ

1. [isim] Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri
   • "İşlerinden uzaklaştırılanlara gelince onlar Bahadır'a fena hâlde diş bilemekte idiler." (Haldun Taner)
   • "Karşısındakine diş geçirmek inadı gene kabarmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Anası cahil kadın... Delikanlı oğluna diş geçiremedi." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Şöyle iki dişe dokunan, ciğere işleyen söz işitsem, şöyle tatlı, basit bir nağme duysam yok mu..." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
   • "Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kelimeyi dişimize vurmuşuz, beğenmişiz, saklamışız. Benimsemişiz." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Sarımsak dilimi, karanfil vb.nde dişe benzetilen tane
   • "Bir diş sarımsak, iki diş karanfil."
4. Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm
5. Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar

DİZ

1. [isim] Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer
   • "Köşeye yaslanmış, bir dizini altına almış, öteki dizini dikmiş, kolunu da uzatmış, anlatıyordu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Beni dinleyin deyip hemen önümüze diz çöktü." (Sermet Muhtar Alus)
   • "Beş yüz sene evvel bahadır babalarımızın sizi dize getirerek zapt ettiği yerleri alamayacaksınız." (Ömer Seyfettin)
   • "Bir nişanlısı var ki hiçbir iş görmez, evden dışarı çıkmaz, kızın dizi dibinden ayrılmaz." (Memduh Şevket Esendal)
2. Oturulduğunda uyluğun üst yanı

DÜZ

1. [sıfat] Yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan
   • "Düz tahta."
   • "Düğünevinin avlusuna girerken yeni düze inmiş efeler gibi nara attı." (Ömer Seyfettin)
2. Kıvrımlı olmayan, doğru
   • "Düz çizgi."
3. Yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan, müstevi
4. Kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı)
5. Yayvan, altı derin olmayan
   • "Düz kayık. Düz tabak."
6. Kıvırcık veya dalgalı olmayan (saç)
7. Yalın, sade, süssüz
   • "Düz bir anlatım."
8. Çizgisiz, desensiz ve tek renkli
   • "Düz bir kumaş."
9. [isim] Engebesiz olan yer, düzlük, ova
   • "Kardaş gitmem Diyarbakır düzüne / Kızlar peri olsa bakmam yüzüne." (Halk türküsü)