D ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında d olan 3 harfli 35 kelime var. D harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde d harfi olan kelimeler listesine ya da sonu d harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında d bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DON

1. [isim] Giysi
2. Vücudun belden aşağısına giyilen uzun veya kısa iç giysisi, külot

DUT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dutgillerden, kuzey yarım kürenin genellikle ılıman bölgelerinde yetişen, yapraklarıyla ipek böceği beslenen ağaç (Morus)
   • "Sabahtan akşama kadar durmadan söyleyen geveze Çalıkuşu, dut yemiş bülbüle dönmüştü." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bu ağacın, ak, kara, pembe renkte ekşi veya tatlı, sulu meyvesi

DEM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Hazırlanan çayın renk ve koku bakımından istenilen durumu
   • "Akasya dallarında bir tek bülbül uzun uzun dem çekiyor." (Haldun Taner)
   • "Dinî seslere şarkı, çalgı sesleri cevap verir, onlara âdeta dem tutardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Amerika'nın, er geç savaşa katılacağı ihtimalinden dem vurmak hayli zor bir işti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Pişirilen yemeklerin yenecek kıvamda olması
3. Soluk, nefes
4. Zaman, çağ
   • "Âdemden bu deme neslim getirdi / Bana türlü türlü meyve getirdi." (Âşık Veysel)
5. İçki
6. Koku

DÜZ

1. [sıfat] Yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan
   • "Düz tahta."
   • "Düğünevinin avlusuna girerken yeni düze inmiş efeler gibi nara attı." (Ömer Seyfettin)
2. Kıvrımlı olmayan, doğru
   • "Düz çizgi."
3. Yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan, müstevi
4. Kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı)
5. Yayvan, altı derin olmayan
   • "Düz kayık. Düz tabak."
6. Kıvırcık veya dalgalı olmayan (saç)
7. Yalın, sade, süssüz
   • "Düz bir anlatım."
8. Çizgisiz, desensiz ve tek renkli
   • "Düz bir kumaş."
9. [isim] Engebesiz olan yer, düzlük, ova
   • "Kardaş gitmem Diyarbakır düzüne / Kızlar peri olsa bakmam yüzüne." (Halk türküsü)

DİL

1. [isim] Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı
   • "Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki..." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Çocuk, hâlâ dil ağız vermeden yatıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Ninniyi mutlaka söylemesi için ona bir sürü dil döktü." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Mütemadiyen gülüp söylüyordum. Hacı Kalfanın ellerini dizlerine vurarak: -Dil otu mu yedin be kızım? diye bir gülmesi var ki..." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli bölümleri
   • "Terazi dili."
   • "Kendi kendime, adlı şiirinde bunu şöyle dile getirir." (Salâh Birsel)
   • "Şair neslinin şarkıdan o kadar dili yandı ki şarkı kelimesini nerede görse silip üstüne türkü diyecek." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Bunda yenilmiş, içilmiş bir şey yok ya! Sen onun dilini de anlarsın." (Memduh Şevket Esendal)
3. Büyükbaş hayvanların haşlanıp pişirildikten sonra yenebilen dili
   • "Birkaç dilim ekmek, ince bir iki dilim peynir veya dil, bazen de haşlanmış bir sebze yemeği." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Ayakkabı bağlarının ayağı rahatsız etmemesini sağlayan ve bağ altına rastlayan saya parçası
5. Kıstak
6. Makaraların ve bastikaların içine yerleştirilmiş olan, üzerinden geçirilen halatı istenilen yöne çevirmeye yarayan, çevresi oluklu, küçük döner tekerlek
   • "İki dilli makara."
7. Bazı üflemeli çalgılarda titreşerek ses çıkaran ince metal yaprak
8. Anahtar

DİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet
   • "Her dinin mabetleri bütün müminlere açıktır." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Senin yanına fedai yazılacağım ve dini bir uğruna çalışacağım." (Refik Halit Karay)
   • "Ufacık bir düşüncenin en büyük bir dikkati iflas ettirdiğini dini gibi bilirdi." (Ömer Seyfettin)
   • "Şevki Bey dedi, dinin aşkına sen Romenlerin gemi yaptıklarını işittin mi?" (Memduh Şevket Esendal)
2. Bu nitelikteki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve semboller biçiminde toplayan, sağlayan düzen
   • "Yazık ki bu sanat ve din bahsinde bana arkadaşlık edecek kültürde değil." (Refik Halit Karay)
3. İnanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü, kült

DUR

...

DIŞ

1. [isim] Herhangi bir cisim veya alanın sınırları içinde bulunmayan yer, hariç, iç karşıtı
   • "Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. Şehrin artık dışındayız. Bostanlar, bağlar, sürülmüş tarlalar." (Ahmet Haşim)
   • "Size hiç bu mektupların dışında 'Muhterem Yusuf Ziya Beyefendi' diyen oluyor mu?" (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Uyarma ve kınama cezalarıyla ilgili olanlar hariç, disiplin kararları yargı denetimi dışında bırakılamaz." (Anayasa)
   • "Hiçbir şeye karışmadan olayların dışında kalmak isteyenlerin çabaları boşunaydı." (Necati Cumalı)
2. Bir konunun kapsamına girmeyen şey
3. Görülen, içte bulunmayan yüzey
   • "Bardağın dışı kirli."
4. Bir kimsenin görünüşü, durum ve davranışları
5. Bireyin ötesinde bir varlığı olan
   • "Dış dünya."
6. [sıfat] Somut kavramlarda iki veya ikiden çok şeyde merkeze daha uzak olan
   • "Dış kapı. Dış duvar."
7. [sıfat] Yabancı ülkelerle ilgili
   • "Dış siyaset. Dış ilişkiler."
8. Açık havada geçen sahneleri içine alan çekim
9. Bazı top oyunlarında karşı takım oyuncularının vuruşuyla topun kalenin bulunduğu taraftan dışarı çıkması, aut

DEH

1. [ünlem] Binek veya koşum hayvanlarını yürütmek için söylenen bir söz, dah

DOZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir ilacın bir defada veya bir günde alınması gereken miktarı
   • "Ruhsal gerilimlerimiz varsa düşük dozda Diazem falan alın, hiç değilse..." (Çetin Altan)
2. Bir maddenin bir birleşiğe, bir karışıma giren veya girmesi gereken belli miktarı, düze
   • "Saygının ve sevginin dozunu iyi ayarlayabilmeli insan." (Atilla İlhan)
   • "Şakanın dozu kaçmıştı." (Yusuf Ziya Ortaç)
3. Genellikle bir davranış, bir konuşma vb.nde yeterli görülen ölçü
   • "Çok ölçülü konuşur ve onun etrafındaki lakırtıları muayyen bir dozu geçmezdi." (Reşat Nuri Güntekin)

DUŞ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Temizlik veya tedavi amacıyla suyu yüksekten üzerine doğru püskürtme yoluyla yıkanma
   • "Soğuk bir duş, sonra da deliksiz bir uyku!" (Atilla İlhan)
2. Bu biçimde yıkanmaya yarayan alet

DAL

1. [isim] Ağacın gövdesinden ayrılan kollardan her biri
   • "Cılız dallar, yeşili fersiz, tırnak kadar yapraklar!" (Tarık Buğra)
   • "Samimiyetimizin her köşesinde heybetli çınarlar gibi dal budak salmıştı." (Orhan Seyfi Orhon)
   • "Dal gibi bir vücut üzerinde dev gibi bir baş!" (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Yüreğinde onmaz bir karıncalanma vardı; onmaz bir kıpırtı dal sürüyordu, durmadan filizleniyordu." (Burhan Günel)
2. Branş
3. Bir bilim alanının içinde yer alan ana bilim dalında alt alanı
4. Canlıların bölümlenmesinde, sınıfların bir araya gelmesiyle oluşan birlik, şube

DİP

1. [isim] Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü
   • "O kuyunun dibinde kireç vardır." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Eline geçirince dibine darı ekmeden bırakmazsın." (Rıfat Ilgaz)
   • "Hakkında söylenti çıkan, derhâl dibine kadar incelenir, ya mahkûm olur ya temize çıkardı." (Aydın Boysan)
   • "Dibini kurcalıyorsun, ... birkaç merkez dışında Ege üreticisi çoğunluk küçük çiftçi, orta çiftçi!" (Atilla İlhan)
2. Taban
   • "Tencerenin dibi."
3. Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı
   • "En çok kafam terlemişti, parmaklarımı saçlarımın diplerine sürdüm." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümü
   • "Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu." (Atilla İlhan)
5. Arka, kıç
   • "Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir." (Ercüment Ekrem Talu)

DİŞ

1. [isim] Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri
   • "İşlerinden uzaklaştırılanlara gelince onlar Bahadır'a fena hâlde diş bilemekte idiler." (Haldun Taner)
   • "Karşısındakine diş geçirmek inadı gene kabarmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Anası cahil kadın... Delikanlı oğluna diş geçiremedi." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Şöyle iki dişe dokunan, ciğere işleyen söz işitsem, şöyle tatlı, basit bir nağme duysam yok mu..." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
   • "Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kelimeyi dişimize vurmuşuz, beğenmişiz, saklamışız. Benimsemişiz." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Sarımsak dilimi, karanfil vb.nde dişe benzetilen tane
   • "Bir diş sarımsak, iki diş karanfil."
4. Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm
5. Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar

DAM

1. [isim] Yapıları dış etkilerden korumak amacıyla üzerlerine yapılan çoğu kiremit kaplı bölüm
   • "Pencerenin önüne geçmiş, dalgın ve hiddetli nazarlarıyla karşıki damları seyrediyordu." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Damdan düşer gibi birdenbire söyleyecek, açacak olursam itiraz eder." (Mahmut Yesari)
2. Üzeri toprak kaplı ev, küçük ev, köy evi
   • "Hekim kendisine üç ay, tam üç ay damdan dışarı çıkmaya izin vermemişti." (Nabizade Nazım)
3. Tutukevi
4. Ahır
   • "At damında çocuğa çok iyi bir yer yapmıştı." (Halide Edip Adıvar)

DAZ

1. [sıfat] Saçı dökülmüş (baş), dazlak
2. Çıplak (toprak)

DAĞ

1. [isim] Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli yamaçlarıyla çevresine hâkim ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümü
   • "Bizim de kalbimizi kımıldatır yerinden / Toprağa diz vuruşu dağ gibi bir zeybeğin." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
   • "Yalnız Efe'den kimsenin şikâyeti yokmuş. Ne kimseyi dağa kaldırırmış ne de fidye istermiş." (Ömer Seyfettin)
   • "Hay kör olası, dağların şenliği, bak şimdi de hanımın saksısını devirdi." (Memduh Şevket Esendal)

DÖL

1. [isim] Canlıların üremesi sonucu ortaya çıkan yeni birey veya bireylerin bütünü, zürriyet, nesil
   • "Macarların çoğunun bize benzeyişinin bir nedeni de bu döl karışmasıdır." (Haldun Taner)
2. Yavru, çocuk
   • "Yarenlik mi ediyordun, Kara Osman'ın dölüyle?" (Turan Oflazoğlu)

DUL

1. [isim] Eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek
   • "Bebek'teki evinde bir dul kız kardeşiyle yalnız yaşar." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Hatice Hanım pek genç dul kalmış zengin bir hanımcağızdı." (Ömer Seyfettin)

DAV

1. [isim] Postu, kaplan postu gibi çizgili bir tür Afrika zebrası (Hippotigris burchelli)