D ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında d olan 3 harfli 35 kelime var. D harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde d harfi olan kelimeler listesine ya da sonu d harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında d bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DON

1. [isim] Giysi
2. Vücudun belden aşağısına giyilen uzun veya kısa iç giysisi, külot

DAV

1. [isim] Postu, kaplan postu gibi çizgili bir tür Afrika zebrası (Hippotigris burchelli)

DİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet
   • "Her dinin mabetleri bütün müminlere açıktır." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Senin yanına fedai yazılacağım ve dini bir uğruna çalışacağım." (Refik Halit Karay)
   • "Ufacık bir düşüncenin en büyük bir dikkati iflas ettirdiğini dini gibi bilirdi." (Ömer Seyfettin)
   • "Şevki Bey dedi, dinin aşkına sen Romenlerin gemi yaptıklarını işittin mi?" (Memduh Şevket Esendal)
2. Bu nitelikteki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve semboller biçiminde toplayan, sağlayan düzen
   • "Yazık ki bu sanat ve din bahsinde bana arkadaşlık edecek kültürde değil." (Refik Halit Karay)
3. İnanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü, kült

DÖL

1. [isim] Canlıların üremesi sonucu ortaya çıkan yeni birey veya bireylerin bütünü, zürriyet, nesil
   • "Macarların çoğunun bize benzeyişinin bir nedeni de bu döl karışmasıdır." (Haldun Taner)
2. Yavru, çocuk
   • "Yarenlik mi ediyordun, Kara Osman'ın dölüyle?" (Turan Oflazoğlu)

DİŞ

1. [isim] Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri
   • "İşlerinden uzaklaştırılanlara gelince onlar Bahadır'a fena hâlde diş bilemekte idiler." (Haldun Taner)
   • "Karşısındakine diş geçirmek inadı gene kabarmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Anası cahil kadın... Delikanlı oğluna diş geçiremedi." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Şöyle iki dişe dokunan, ciğere işleyen söz işitsem, şöyle tatlı, basit bir nağme duysam yok mu..." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
   • "Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kelimeyi dişimize vurmuşuz, beğenmişiz, saklamışız. Benimsemişiz." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Sarımsak dilimi, karanfil vb.nde dişe benzetilen tane
   • "Bir diş sarımsak, iki diş karanfil."
4. Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm
5. Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar

DÜZ

1. [sıfat] Yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan
   • "Düz tahta."
   • "Düğünevinin avlusuna girerken yeni düze inmiş efeler gibi nara attı." (Ömer Seyfettin)
2. Kıvrımlı olmayan, doğru
   • "Düz çizgi."
3. Yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan, müstevi
4. Kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı)
5. Yayvan, altı derin olmayan
   • "Düz kayık. Düz tabak."
6. Kıvırcık veya dalgalı olmayan (saç)
7. Yalın, sade, süssüz
   • "Düz bir anlatım."
8. Çizgisiz, desensiz ve tek renkli
   • "Düz bir kumaş."
9. [isim] Engebesiz olan yer, düzlük, ova
   • "Kardaş gitmem Diyarbakır düzüne / Kızlar peri olsa bakmam yüzüne." (Halk türküsü)

DEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Savma
   • "Rakı içmesi doğru bir hareket değildi amma sırf defigam etmek için olduktan sonra ehemmiyeti kalmazdı." (Reşat Nuri Güntekin)

DUT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dutgillerden, kuzey yarım kürenin genellikle ılıman bölgelerinde yetişen, yapraklarıyla ipek böceği beslenen ağaç (Morus)
   • "Sabahtan akşama kadar durmadan söyleyen geveze Çalıkuşu, dut yemiş bülbüle dönmüştü." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bu ağacın, ak, kara, pembe renkte ekşi veya tatlı, sulu meyvesi

DUY

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Elektrik ampulünün takıldığı bakır veya pirinçten yivli yer

DİZ

1. [isim] Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer
   • "Köşeye yaslanmış, bir dizini altına almış, öteki dizini dikmiş, kolunu da uzatmış, anlatıyordu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Beni dinleyin deyip hemen önümüze diz çöktü." (Sermet Muhtar Alus)
   • "Beş yüz sene evvel bahadır babalarımızın sizi dize getirerek zapt ettiği yerleri alamayacaksınız." (Ömer Seyfettin)
   • "Bir nişanlısı var ki hiçbir iş görmez, evden dışarı çıkmaz, kızın dizi dibinden ayrılmaz." (Memduh Şevket Esendal)
2. Oturulduğunda uyluğun üst yanı

DEH

1. [ünlem] Binek veya koşum hayvanlarını yürütmek için söylenen bir söz, dah

DİK

1. [sıfat] Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan
   • "Sağlam yapılı, dik duruşlu bir gençti o yıllarda." (Necati Cumalı)
   • "Hiçbir şey söylemeden dik dik baktı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Yatık durmayan, sert
   • "Dik saç."
3. Sert, kalın, tok (ses)
   • "Sesi dik ve küstahtı, söylediklerini aşağı salonda bekleşen komşular işittiler." (Atilla İlhan)
4. Sert (bakış)
5. Ters, aksi (söz)
6. Kaba, yersiz (davranış)
   • "Kaba denilecek kadar ani ve dik bir davranışla halasını bıraktı ve kalktı." (Halide Edip Adıvar)
7. Birbirine dikey olan doğrulardan oluşmuş
   • "Dik açı. Dikdörtgen. Dik yamuk."

DÜŞ

1. [isim] Uyurken zihinde beliren olayların, düşüncelerin bütünü, rüya
   • "Dadaloğlu'm, sevdası var başımda / Gündüz hayalimde, gece düşümde." (Dadaloğlu)
   • "İnsanoğlu, yüzyıllar sonrası için de düşler kurmaktan geri durmamıştır." (Melih Cevdet Anday)
2. Gerçek olmayan şey, imge, hayal
3. Gerçekleşmesi istenen şey, umut

DUR

...

DOZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir ilacın bir defada veya bir günde alınması gereken miktarı
   • "Ruhsal gerilimlerimiz varsa düşük dozda Diazem falan alın, hiç değilse..." (Çetin Altan)
2. Bir maddenin bir birleşiğe, bir karışıma giren veya girmesi gereken belli miktarı, düze
   • "Saygının ve sevginin dozunu iyi ayarlayabilmeli insan." (Atilla İlhan)
   • "Şakanın dozu kaçmıştı." (Yusuf Ziya Ortaç)
3. Genellikle bir davranış, bir konuşma vb.nde yeterli görülen ölçü
   • "Çok ölçülü konuşur ve onun etrafındaki lakırtıları muayyen bir dozu geçmezdi." (Reşat Nuri Güntekin)

DAR

1. [sıfat] İçine alacağı şeye oranla ölçüleri yetersiz olan, geniş ve bol karşıtı
   • "Dar elbise. Dar ev."
   • "Zavallı ihtiyarlar, sabah oldu mu bir yangından kaçar gibi kendilerini evden dar atıyorlar, gece yarısına kadar kahvede oturuyorlar, kavga ediyorlar, uyukluyorlardı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Acaba bu içinde yaşadığımız hava neden bu kadar dar geliyor?" (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Madam onu çocuğu gibi seviyordu. Dara düştüğü günlerde hizmetini hiç aksatmadan para mara istemedi." (Tarık Buğra)
2. Genişliği az veya yetersiz olan, ensiz, mikro
   • "Sahilleri kucaklayan tatlı meltemler, bu mahallenin dar sokaklarından geçmiyordu." (Suat Derviş)
   • "Lala da pek darda kaldığı zaman kabahati Gülsüm'ün üstüne yıkıyor." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Az, elverişsiz, sınırlı
   • "Bu dar gelirle hiçbir şey yapılamaz. Dar zaman."
4. Sıkıntılı
   • "Dar bir gün gelmiş birinden üç beş kuruş almışım, ne çıkar!" (Memduh Şevket Esendal)
5. Yetersiz
   • "Dar düşünce. Hayali dar."
6. [zarf] Güçlükle, ucu ucuna, ancak
   • "En sonra, pek çok sıkılan çocukların zoru ile akşam altı postasına dar yetiştiler." (Memduh Şevket Esendal)

DUN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Alçak, aşağı, aşağılık

DOK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Gemilerin yükünün boşaltıldığı veya onarıldığı, üstü örtülü havuz
   • "Çekiç sesleri geliyor doklardan / Güzelim bahar rüzgârında ter kokuları / İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı." (Orhan Veli Kanık)
2. Ticaret mallarını saklamak için rıhtımda yapılan büyük depo

DÜK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bazı devletlerde prensten sonra gelen en yüksek soyluluk unvanı

DAH

1. [ünlem] Deh
   • "Hayvanına dah edip yola koyuldu."