Cem ile başlayan kelimeler

Başında cem olan 29 kelime var. Cem ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde cem olan kelimeler listesine ya da sonu cem ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında cem bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

CEMAATİMÜSLİMİN, CEMAATLEŞTİRMEK

14 Harfli Kelimeler

CEMAATLEŞTİRME, CEMAZİYELEVVEL

13 Harfli Kelimeler

CEMAZİYELAHİR

12 Harfli Kelimeler

CEMAATLEŞMEK, CEMAATSİZLİK

11 Harfli Kelimeler

CEMAATLEŞME

10 Harfli Kelimeler

CEMBİYESİZ

9 Harfli Kelimeler

CEMAATSİZ, CEMBİYELİ, CEMİYETLİ

8 Harfli Kelimeler

CEMAATLİ, CEMETMEK

7 Harfli Kelimeler

CEMADAT, CEMBİYE, CEMETME, CEMİYET

6 Harfli Kelimeler

CEMAAT, CEMEVİ, CEMİLE, CEMŞAT

5 Harfli Kelimeler

CEMAL, CEMAN, CEMİL, CEMRE, CEMSE

4 Harfli Kelimeler

CEMİ

3 Harfli Kelimeler

CEM

C E M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

CEM

2 Harfli Kelimeler

CE, EM, ME

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CEMAATİMÜSLİMİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Müslüman halk
   • "Beni dinleyin bir yol, ey cemaatimüslimin!" (Haldun Taner)

CEMAATLEŞTİRMEK

...

CEMAZİYELEVVEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ay takviminin beşinci ayı, büyük tövbe ayı
2. Geçmiş
   • "Hırsız acaba bu on kişiden hangisi? .. On kişinin şekil ve şemailini şöyle bir süzerim, mümkünse cemaziyelevvellerini de bir yoklayıveririm." (Reşat Nuri Güntekin)

CEMAATLEŞTİRME

...

CEMAZİYELAHİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ay takviminin altıncı ayı, küçük tövbe ayı

CEMAATLEŞMEK

1. [nsz] Cemaat durumuna gelmek

CEMAATSİZLİK

1. [isim] Cemaatsiz olma durumu
   • "Camiler cemaatsizlikten çın çın ötüyordu." (Ömer Seyfettin)

CEMAATLEŞME

1. [isim] Cemaatleşmek işi veya durumu

CEMBİYESİZ

1. [sıfat] Cembiyesi olmayan

CEMİYETLİ

1. [sıfat] Cemiyet içinde geçen, derli toplu, dağınık olmayan
   • "... o kadar cemiyetli bir hayatımız vardı ki bir türlü bırakamadım." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

CEMAATSİZ

1. [sıfat] Cemaati olmayan

CEMBİYELİ

1. [sıfat] Cembiyesi olan
   • "Tüfekli ve cembiyeli nöbetçiler arasında içeri girdi." (Falih Rıfkı Atay)

CEMAATLİ

1. [sıfat] Cemaati olan

CEMETMEK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [-i] Toplamak, bir araya getirmek

CEMİYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dernek
   • "Gazi'nin reisliği altında bir Türk Tarihi Tetkik Cemiyeti var." (Etem İzzet Benice)
2. Düğün
   • "Bohçacı hanım, cemiyetin nerede olacağını öğrenip yarın haber getirmeyi vadetmişti." (Sermet Muhtar Alus)
3. Bir olayı veya kişiyi kutlamak amacıyla bir araya gelen topluluk
   • "Bir hafta olmazdı ki bir mektebe başlama, bir sünnet, bir düğün, bir lohusa cemiyeti görmeyelim." (Ömer Seyfettin)
4. Yüksek sosyete
5. Birbirine uygun veya zıt anlamlı kelimeleri tenasüp, tezat sanatları yoluyla bir araya getirme
6. Toplum

CEMADAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Cansızlar, cansız varlıklar

CEMBİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir çeşit eğri kama, hançer
   • "Karşı taraf üstüne üşüşüp cembiye ile Türk çocuğunu parçaladılar." (Falih Rıfkı Atay)
2. Ağzı eğri bir tür Arap bıçağı

CEMETME

1. [isim] Cemetmek işi

CEMİLE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gönül alıcı davranış
   • "Binecekleri vapur, Konsolosa fevkaladeden bir cemile olarak o turda, pruva direğine Türk bayrağı çekiyordu." (Refik Halit Karay)
2. [sıfat] Güzel (kadın)

CEMAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir imama uyup namaz kılan kişiler
2. İnsan kalabalığı, topluluk
   • "Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor." (Tarık Buğra)
3. Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu
   • "Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler." (Falih Rıfkı Atay)