Ca ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda ca olan 4 harfli 17 kelime var. CA ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ca olan kelimeler listesine ya da başında ca olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

VECA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ağrı
   • "Veca ansızın bastırır." (Orhan Veli Kanık)

LOCA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tiyatro, sinema vb. eğlence yerlerinde veya parlamento salonlarında özel bölme
   • "O burada, cebinde loca bileti, rezil gibi bekliyordu." (Haldun Taner)
2. Masonların toplantı yeri

HOCA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Müslümanlıkta din görevlisi
2. Öğretmen
   • "Edebiyat hocasıyken talebeme bu nesir sanatından bir defa bahsetmiştim." (Falih Rıfkı Atay)
3. Akıl öğreten, öğüt veren kimse
4. Medresede öğrenim gören sarıklı, cübbeli din adamı

ANCA

1. Böylece, bu biçimde
   • "Yürü anca gidersin!"
   • "Gitmem Hasan, gitmem... Artık anca beraber, kanca beraber." (Osman Cemal Kaygılı)
2. O kadar, öyle

AĞCA

...

RACA

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Hindistan'da prenslere verilen unvan, mihrace

BACA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dumanı ocaktan çekip havaya vermeye yarayan yol
   • "Kırlangıçlar daha çok sahildeki apartmanların bacalarında, pencere pervazlarında barınıyorlar." (Haldun Taner)
2. Su yolu, lağım, maden ocağı vb. yer altı yapılarının hava deliği
3. Çatı penceresi

AZCA

1. [zarf] Oldukça az

RİCA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dileyiş, dileme, dilek
   • "İşinden atmışlar, tekrar işe almaları için patronuna ricaya gidiyormuş." (Çetin Altan)
   • "Rica ederim, odamdan çıkınız, ben böyle şeylere tahammül edemem." (Peyami Safa)

İLCA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Zorlama, zorunda bırakma

BUCA

...

BOCA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Geminin rüzgâr almayan yanı, rüzgâr altı, orsa veya rüzgâr üstü karşıtı
   • "Ne var ki Ateşoğlu dümendeydi. Yükseldi, yine boca etti." (Halikarnas Balıkçısı)

ONCA

1. [sıfat] O kadar, o denli
   • "Koca Yusuf onca atın içinden üç at seçememişti." (Yahya Kemal)
2. [zarf] Ona göre, onun düşüncesine göre
   • "Onca yapılacak şey bir gelin entarisi, iki sofra da yemek..." (Memduh Şevket Esendal)

İRCA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Eski biçimine sokma, çevirme
2. Döndürme
3. İndirgeme

OMCA

1. [isim] Kalça kemiğinin bir bölümü
2. Kesilmiş ağaç kökü, bağ kütüğü

AMCA

1. [isim] Babanın erkek kardeşi
2. [ünlem] Yaşlı erkeklere saygı için kullanılan bir seslenme sözü

KOCA

1. [isim] Bir kadının evlenmiş olduğu erkek, eş, zevç
   • "Koca işinden çıktıktan sonra, borç boğazı aştı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Üstelik kadının adı da çıktı, bir daha koca bulamadı." (Refik Halit Karay)
   • "Harfleri okuyup yazamadan, on üçümde kocaya gidecektim." (Ayşe Kulin)
   • "Büyük kızı kocaya kaçtığı zaman küçükleri on iki dönüm tarlanın hakkından gelecek kadar yetişkindiler." (Necati Cumalı)