Başında bir olan 8 harfli 20 kelime var. Bir ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bir olan kelimeler listesine ya da sonu bir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bir bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİRLEMEK

  1. [-i] Bir etmek, tek duruma getirmek
  2. Tanrı'nın birliğini dile getirmek

BİRAZCIK

  1. [sıfat] Pek az, çok az
  2. [zarf] Kısa bir süre
    • "Birazcık bekleyiniz lütfen."

BİRAHANE

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Genellikle bira içilen, aynı zamanda çabuk hazırlanan bazı sıcak veya soğuk yemeklerin de yenildiği yer
    • "Dün akşam Reha Bey bana oturduğumuz birahanede muharrir Ahmet Rasim beyi de tanıttı." (Osman Cemal Kaygılı)

BİRİKMEK

  1. [nsz] Toplanıp yığılmak
    • "Meydanlarda çamurlar, sular birikirdi." (Sait Faik Abasıyanık)
  2. Birbirine eklenip çoğalmak
    • "Sana verilecek havadislerim birikti." (Peyami Safa)

BİRMANCA
...
BİRCİLİK

  1. [isim] Tekçilik

BİRAZDAN

  1. [zarf] Az sonra

BİRLEŞİK

  1. [sıfat] Bir araya gelmiş, birleşmiş olan, müttehit

BİRLEŞİM

  1. [isim] Birleşme işi
  2. Bir meclisin bir gün içindeki toplanmaları, inikat
  3. Döllenmek için erkekle dişi hayvanın bir araya gelmesi

BİREYLİK

  1. [isim] Bir kimseyi dış gözlemciler gözünde benzersiz, tek kılan özellikler veya bunların tek biçimi
  2. Bireyi benzerlerinden ayıran niteliklerin bütünü
    • "Sorunları ve titreşimleriyle, çok gelişkin bireyliğiyle bir insan..." (Selim İleri)

BİRLENME

  1. [isim] Birlenmek işi

BİRLEŞEN

  1. [sıfat] Birbirini kesen, bir noktada kesişen (doğru, yay)

BİRYANCI

  1. [isim] Biryan yapan veya satan kimse

BİREYSEL

  1. [sıfat] Bireyle ilgili olan, bireye özgü olan, ferdî

BİRLİKTE

  1. [zarf] Bir arada, beraberce, hep beraber
    • "Doğrandı mübarek vatanın bağrı sebepsiz / Birlikte bugün bulmalıyız derdine çare." (Tevfik Fikret)
  2. Yanında, beraberinde
    • "Kitabınızı birlikte getirdiniz mi?"

BİRLEŞME

  1. [isim] Birleşmek işi
    • "Birleşme aşkın mezarıdır, iftirasını nasıl yalana çıkardıklarını anlatıyordum." (Ömer Seyfettin)

BİRİLERİ

  1. [zamir] Bazı kimseler

BİRİMKÜP
...
BİRTAKIM

  1. [sıfat] Kimi, bazı
    • "Aklından son süratle birbirini tutmaz, birtakım düşünceler geçiyordu." (Haldun Taner)

BİRİNCİL

  1. [sıfat] Sırada, önemde ilk yeri alan
  2. Temel olarak alınan, ana, temel, esas, asli

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü