Aç ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda aç olan 5 harfli 37 kelime var. AÇ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde aç olan kelimeler listesine ya da başında aç olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAKAÇ

1. [isim] Dürbün
2. Vizör

ALNAÇ

1. [isim] Cephe

ALMAÇ

1. [isim] Bir elektrik akımını alıp başka bir kuvvete çeviren cihaz, alıcı, reseptör

REVAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sürüm
   • "Geniş pencereli, manzaralı salonlar revaçta." (Refik Halit Karay)
   • "Yememek herkesin elinden geldiği için sıskalaşmak revaç buldu." (Refik Halit Karay)
   • "Sakal ve bıyığın revaçta olduğu bir dönemden geçmedik değil!" (Haldun Taner)

ANDAÇ

1. [isim] Ajanda
2. Anı, yadigâr
   • "Alabalıkları dağ köylüleri ırmaktan tutar getirirlerdi. Yanında andaç diye bir kâse dolusu dağ çileği yahut badem sunarlardı." (Ayla Kutlu)

HALAÇ

...

AYRAÇ

1. [isim] Cümle içinde geçen bir sözü, metin dışı tutmak için o sözün başına ve sonuna getirilen yay veya köşeli biçimde işaret, parantez

OVMAÇ

1. [isim] Hamuru ovalayarak yapılan kırıntılarla pişirilmiş çorba
2. Taze tarhana

BABAÇ

1. [isim] Erkek kümes hayvanlarının en iri ve yaşlı olanı
   • "Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler." (Burhan Felek)

ARGAÇ

1. [isim] Dokuma tezgâhlarında enine atılan iplik, atkı

KISAÇ

...

YAMAÇ

1. [isim] Dağın veya tepenin herhangi bir yanı
   • "İndiğimiz yamacın eteğinde küçük ve eski bir köy var." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Ön, kat, huzur
   • "Kız, hele beri gel yamacıma." (Haldun Taner)

SARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koşum ve eyer takımları yapan veya satan kimse
2. Koşum ve eyer takımlarını işleyen ve süsleyen kimse
3. Deri, muşamba vb.nden bavul, çanta yapan kimse

DARAÇ

1. [sıfat] Dar
   • "Başını, geçtiğimiz daraç bir sokaktaki yamru yumru karanlık evlerin arasından görünen gökyüzünün mavi boşluğuna doğru kaldırarak geniş soluklar alıyor..." (Reşat Nuri Güntekin)

YUKAÇ

1. [isim] Yer katmanları kıvrımlarının tümsek bölümü, semer, ineç karşıtı

İHRAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çıkarma, dışarıya atma
2. Yurt dışına mal satma
   • "Partiden ihraç edildi."

KOŞAÇ

1. [isim] Ad cümlelerinde özne ile yüklemi birleştiren, yükleme güçlü ihtimal, olumluluk, olumsuzluk, süreklilik, kesinlik kavramları veren -dır / -dir eki veya değil kelimesi

TOPAÇ

1. [isim] Çevresine ip sarılıp birden bırakılarak veya kamçı ile vurularak döndürülen koni biçiminde ucu sivri oyuncak
2. Kurşun borunun ağzını genişletmekte kullanılan bir tür ağaç tıkaç
3. Kayık küreğinin toparlakça yeri
4. Toparlak sepet veya küçük küfe

SAYAÇ

1. [isim] Hava gazı, elektrik, su vb.nin kullanılan miktarını veya mekanik etkilenmeleri ölçen alet, saat

VURAÇ

1. [isim] Raket