N ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda n olan 5 harfli 542 kelime var. N harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde n harfi olan kelimeler listesine ya da başında n harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EKRAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Üzerine bir cismin ışık yoluyla görüntüsü düşürülen, saydam olmayan düz yüzey, görüntülük
2. Beyaz perde, görüntülük
3. Televizyon camı, görüntülük

HAŞİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Sert, kırıcı, gönül kırıcı
   • "Bu ağlamayacak kadar keskin, sert, haşin çocuk yüzü birdenbire bir yağmur gibi ağlamaya başladı." (Sait Faik Abasıyanık)

KUZİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Teyze, dayı, hala veya amcanın kız çocuğu, kız yeğen, böle

MADEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yer kabuğunun bazı bölgelerinde çeşitli iç ve dış doğal etkenlerle oluşan, ekonomik yönden değer taşıyan mineral
2. [sıfat] Bu mineralden yapılmış
   • "Maden kap."
3. Maden ocağı veya maden işletmesi
4. Çok değerli şeyleri kapsayan kaynak
   • "Bu kütüphane bir madendir, değerini bilin."
5. Uyuşturucu, esrar, eroin
   • "İstersen sana biraz maden vereyim de çek!" (Osman Cemal Kaygılı)
6. Kolay ve iyi kazanç sağlayan iş veya parası elinden kolaylıkla alınan kimse
7. Metal

SAĞIN

1. [sıfat] Doğruluk kuralına uygun olan
2. Sözün anlatılmak istenene tam karşılık olması, tam uygun düşmesi niteliği, sahih
   • "Sağın anlatım."

YILAN

1. [isim] Sürüngenlerden, ayaksız, ince ve uzun olanların genel adı, yerdegezen
   • "Ok yılanı. Su yılanı. Çıngıraklı yılan. Gözlüklü yılan."
2. [sıfat] Sinsi ve hain
   • "Gözlerinde ancak annemin bildiği bir yılan ışıltısıyla gülüyor." (Yusuf Ziya Ortaç)

ALGIN

1. [sıfat] Cılız, zayıf, hastalıklı
2. Birine gönül vermiş, tutkun, vurgun

CEMAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Toplayarak, toplam olarak, hepsini içine alarak

ERZİN

...

EVREN

1. [isim] Gök varlıklarının bütünü, kâinat, cihan, âlem, kozmos
   • "Eski yorumcular daha ileri gitmiş, evrenin yaratılmasında ve doğanın kurallarında bile matematik bir öz bulmuşlardır." (Haldun Taner)
2. Düzenli ve uyumlu bir bütün olarak düşünülen bütün varlıklar
   • "Yemeyi, içmeyi, konuşmayı, düşmanlarımı, dostlarımı, orta malı hislerimi ve evreni unuttum." (Refik Halit Karay)
3. Kişinin içinde yaşadığı, ilişkide bulunduğu ortam
   • "Kendi evrenine dalmış olan Halim, ürkerek sıçradı, bir adım geriye attı." (Atilla İlhan)

ASLEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Kök veya soy bakımından

KETON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Karbonil grubuna iki alkil kökünün bağlanmasıyla türeyen birleşik

KIZAN

1. [isim] Erkek çocuk
2. Silahlı köy delikanlısı
   • "Kızanlarla köyün eşiğinde ertesi gün öğle vakti, Menderes köprüsündeki köpekleri tepelemeye ant içtik." (Halide Edip Adıvar)
3. Çoluk çocuk

PEŞİN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Bir alışverişte, alışveriş yapıldığı anda, alınan şeyin tesliminden önce veya teslimiyle birlikte ödenen, veresiye karşıtı
2. Çalışmadan verilen (ücret, aylık)
   • "O peşin parayla çalışıyor."
3. [zarf] Daha önce, önceden
   • "Sana peşin haber vereyim ki onlar kızlarının başkası ile âşıktaşlık yapmasını istemezler." (Osman Cemal Kaygılı)

SAKIN

1. [ünlem] "Asla yapma" anlamında bir söz
   • "Aman matmazel, sakın dışarı çıkmayınız!" (Sait Faik Abasıyanık)
2. "Korkulacak bir durum olmasın" anlamında bir söz
   • "Sakın bulaşıcı bir hastalık olmasın!"

TAYİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ne olduğunu anlama, gösterme, belirtme, kararlaştırma
   • "Yola devam edilmesini tayin için sordu." (Refik Halit Karay)
   • "Necmi Efendi palas pandıras Çorlu'ya tayin edildi." (Haldun Taner)
2. Atama

GÖNEN

1. [isim] Ekilecek toprağın sulandırılması
2. Nem, rutubet
3. [sıfat] Nemli (toprak)

KABİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Küçük, özel bölme
   • "Telefon kabini."
2. Gemilerde, uçaklarda, uzay gemilerinde küçük bölme
3. Uçakta yolcuların oturduğu bölüm
4. Plajda soyunma yeri
   • "Sonra kabinini gösterdi Özer'e. Hadi giyin, kabinimin kapısından gel al beni." (Necati Cumalı)

TEKİN

1. [sıfat] Boş, içinde kimse bulunmayan
2. Güvenilir (kişi, yer)
3. Uğurlu olan
   • "Ninem, 'akşam saatlerinde hamamlar tekin değildir, insanı çarpar' demişti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. [isim] Eski Türklerde bir babanın taşınmaz mallarının mirasçısı olan en küçük oğlu

UŞKUN

1. [isim] Karabuğdaygillerden, yaprakları yürek biçiminde, kökü dıştan sincabi ve içten sarı renkte olan bir ravent türü (Rheum rhaponticum)