N ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda N olan 3 harfli 54 kelime var. N harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde N harfi olan kelimeler listesine ya da başında N harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

FON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Belirli bir iş için gerektikçe harcanmak üzere ayrılıp işletilen para, kaynak
   • "Karşılıklı paralar fonundan beş yüz milyon lira Millî Savunma hizmetlerine tahsis edilmişti." (Atilla İlhan)
2. Bir kuruluşun mali kaynaklarının tümünün göstergesi
3. Sinemada, tiyatroda oyuncuların arkasındaki resim, fotoğraf veya çeşitli plastik ögelerden oluşan dekor, görüntü
4. Bir tabloda, üzerinde konunun işlendiği boya katı
5. İç mimaride üstüne başka şeyler eklenen bölüm
6. Bir kumaşın alt dokusu

GEN

1. [sıfat] Üçgen, dörtgen vb. geometri terimlerinde "kenarlı" anlamıyla kullanılan bir söz

KAN

1. [isim] Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı
   • "Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı." (Ömer Seyfettin)
   • "Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş." (Peyami Safa)
   • "O görüntü gözlerimin önünde canlanınca kan beynime sıçrıyor, kendimi kaybediyorum." (Ahmet Ümit)
   • "Şimdiyse durum değişmiş, şu sazevinde oturanlar toprak için kan bile dökebilirlerdi." (Yahya Kemal)
2. Soy
   • "O da benim kanımdan."
   • "Her şeye karşın iş adamlığı kanına işlemişti." (Tahsin Yücel)

NAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ekmek
   • "Alçak, nan ve nimet nankörü hain!" (Sermet Muhtar Alus)

DİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet
   • "Her dinin mabetleri bütün müminlere açıktır." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Senin yanına fedai yazılacağım ve dini bir uğruna çalışacağım." (Refik Halit Karay)
   • "Ufacık bir düşüncenin en büyük bir dikkati iflas ettirdiğini dini gibi bilirdi." (Ömer Seyfettin)
   • "Şevki Bey dedi, dinin aşkına sen Romenlerin gemi yaptıklarını işittin mi?" (Memduh Şevket Esendal)
2. Bu nitelikteki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve semboller biçiminde toplayan, sağlayan düzen
   • "Yazık ki bu sanat ve din bahsinde bana arkadaşlık edecek kültürde değil." (Refik Halit Karay)
3. İnanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü, kült

SON

1. [sıfat] Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı
   • "Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu." (Peyami Safa)
   • "Dallar uçlara doğru gittikçe inceliyor, gecenin karanlığına karışarak son buluyordu." (Necati Cumalı)
   • "Kavga âdeta göz yaşları içinde sona eriyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Salime kadının damadından bahsederken onu övmelerine son gelmezdi." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. En arkada bulunan
   • "Son vagon."
3. Artık ondan ötesi veya başkası olmayan
   • "Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm." (Hasan Âli Yücel)
4. [isim] Uç, sınır
5. Olanca
   • "Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı." (Memduh Şevket Esendal)
6. [isim] Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet
   • "Kışın sonu. Bu yolun sonu."
7. [isim] Ölüm
8. [isim] Etene

FÖN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sıcak, kuru ve sert esen bir tür rüzgâr
2. Bu rüzgârı veren bir aletle saçı kurutup biçim vererek tarama

FAN

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Havalandırma aracı, pervane, pervane kanadı, vantilatör
2. Sıcak veya soğuk havayı dengeli olarak savuran araç

JÖN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Genç
2. [isim] Önemli rollerde oynayan genç oyuncu, jönprömiye

ŞAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ün, san, şöhret
   • "Onların karşısında ilk elde çekilmeyi şanına yediremedi." (Ömer Seyfettin)
2. Gösteriş, gösterişlilik

VIN

1. [isim] Vınlama sesi

TÜN

1. [isim] Gece

SAN

1. [isim] Ün, şan, şöhret
   • "Ne adını sanını ne kalıbını kıyafetini ne oturup kalkmasını ... beğenirdim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Saygı belirtme sözü, unvan
3. Herhangi bir şeyi, neyse o yapan nitelik, kip karşıtı

YÖN

1. [isim] Belli bir noktaya göre olan yer, taraf
2. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe
   • "Binanın batı yönü."
3. Bir yere gitmek için izlenen yol, cihet, istikamet
   • "Bolu yönüne."
4. Tutulacak, izlenecek yol
   • "İşin ekonomik yönü."

MEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yasaklama, izin vermeme

YAN

1. [isim] Bir şeyin ön, arka, alt ve üst dışında kalan bölümü
   • "Yolcuların girdiği iskele yanından kendini denize attı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bir görev olmasına karşın, biz bu göreve yan çizmeyi yeğliyoruz." (Selim İleri)
   • "El âlem kaloriferli konaklarda yan gelip otururken sen işte böyle tir tir titrersin." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Köşke kurulalım; rahatımıza, keyfimize bakıp yan gelelim." (Sermet Muhtar Alus)
2. Sağ ve solun ortak adı, yön, taraf, cihet
   • "Yaşlı garson yanımıza geldi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Genç bir jandarma zabiti, sert bir eda ile geçiyor, yan gözle bana bakıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Benden yana helal olsun."
   • "Annesini yanına almış."
3. Yer
4. Üst
5. Birlikte, beraberinde olma
   • "Bir ara acıkıp yanlarında getirdikleri ekmek peyniri yediler." (Necati Cumalı)
6. Bedenin bir bölümü
   • "Sağ yanına inme inmiş."
7. [sıfat] Üstte, altta, arkada veya önde olmayan
8. [sıfat] İkinci derece olan
   • "İlacın yan etkileri."
9. [sıfat] Tali
   • "Siyasi partiler kadın kolu, gençlik kolu ve benzeri şekilde ayrıcalık yaratan yan kuruluşlar meydana getiremezler." (Anayasa)
10. [zarf] Bir tarafa yönelerek
11. İstekleri karşıt olan iki kişiden veya topluluktan biri
12. Savaş düzenindeki ordunun iki kanadından her biri
13. Bir denklemde "=" işaretiyle ayrılmış olan iki anlatımdan her biri
14. Taç

CİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dinî inanışa göre duyularla kavranamayan, insanlar gibi irade ve anlama yeteneğine sahip, ilahî emirlere uymakla yükümlü tutulan yaratık
   • "İnadıma iş yapmasın, dokunmayım hatırına. Cin damarıma niye basıyor?" (Orhan Kemal)
   • "Bir kedi kadar çevik, açıkgöz olan İzmirli Nusret, lisenin onuna kadar okumuş, cin gibi bir delikanlıydı." (Orhan Kemal)
   • "O mirasın ağırlığı altında ezilip susacaklarına, bir de ülkemizde insan haklarının avukatı kesilmiyorlar mı cin ifrit oluyorum." (Atilla İlhan)
   • "Şimdi koca çiftliğin yirmi odasında cinler top oynuyor." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Masallarda göze görünmeyen, türlü biçimlere girebilen, iyilik de kötülük de yapabilen yaratık
3. Akıllı, zeki, uyanık kimse

ŞEN

1. [sıfat] Yaşamaktan mutlu olduğunu davranışlarıyla belli eden, sevinçli, neşeli
   • "Hayatta daima şen insanlarla beraber olun, gamlı insanların gamı size de bulaşır." (Reşat Enis)
   • "Sizler gidin, genç kızların türküsüyle şen olun." (Mehmet Emin Yurdakul)
2. Neşe veren, neşelendiren, eğlenceli
   • "Şen kahkahalar yükseliyorken evinizden / Bendim geçen ey sevgili sandalla denizden." (Yahya Kemal Beyatlı)
3. Neşe belirtisi olan

AYN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Göz

RUN

Kelime Kökeni : Norveç

1. [isim] III-XIII. yüzyıllarda İngiliz İskandinav dillerinde kullanılan alfabenin harflerinin her biri
2. Göktürk yazıtlarında kullanılan yazı türünün harflerinden her biri