N ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda N olan 3 harfli 54 kelime var. N harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde N harfi olan kelimeler listesine ya da başında N harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

HAN

1. [isim] Osmanlı padişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan
2. Doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan
   • "Kırım hanları. Altın Ordu hanları."

BEN

1. [isim] Çoğu doğuştan, tende bulunan ufak, koyu renkli leke veya kabartı
   • "Dedim tane tane olmuş benlerin / Dedi zülfüm değdi tel yarasıdır." (Âşık Ömer)
2. En çok üzümde görülen olgunlaşma belirtisi
3. Saçta, sakalda beliren beyazlık

MEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yasaklama, izin vermeme

NAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ekmek
   • "Alçak, nan ve nimet nankörü hain!" (Sermet Muhtar Alus)

ZAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sanı
   • "Kapıyorum zannıyla kilitlemişim, diyordu." (Mithat Cemal Kuntay)
   • "Âdeta elimi uzatsam dokunabilirim zannına düşmüştüm." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

GÖN

1. [isim] İşlenmiş deri
2. Kösele
3. Hayvan derisi
   • "Boya değil altın yaldız vursan manda gönü gibi donuk duruyor." (Burhan Felek)

DÜN

1. [isim] Bugünden bir önceki gün
   • "Dün gece uyuyamadım da biraz başım ağrıyor." (Peyami Safa)
2. Geçmiş
   • "Bugünü anlamak için dünü bilmek gerek."
3. [zarf] Bugünden bir önceki günde
   • "Dün söyledi."
4. [zarf] Kısa bir süre önce

FİN

...

FÖN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sıcak, kuru ve sert esen bir tür rüzgâr
2. Bu rüzgârı veren bir aletle saçı kurutup biçim vererek tarama

CİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dinî inanışa göre duyularla kavranamayan, insanlar gibi irade ve anlama yeteneğine sahip, ilahî emirlere uymakla yükümlü tutulan yaratık
   • "İnadıma iş yapmasın, dokunmayım hatırına. Cin damarıma niye basıyor?" (Orhan Kemal)
   • "Bir kedi kadar çevik, açıkgöz olan İzmirli Nusret, lisenin onuna kadar okumuş, cin gibi bir delikanlıydı." (Orhan Kemal)
   • "O mirasın ağırlığı altında ezilip susacaklarına, bir de ülkemizde insan haklarının avukatı kesilmiyorlar mı cin ifrit oluyorum." (Atilla İlhan)
   • "Şimdi koca çiftliğin yirmi odasında cinler top oynuyor." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Masallarda göze görünmeyen, türlü biçimlere girebilen, iyilik de kötülük de yapabilen yaratık
3. Akıllı, zeki, uyanık kimse

BAN

1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu döneminde Macaristan ve Hırvatistan'da sancak beylerine ve küçük prenslere verilen unvan

JÖN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Genç
2. [isim] Önemli rollerde oynayan genç oyuncu, jönprömiye

VAN

...

TIN

1. [isim] Tınlayan şeyin çıkardığı ses, tınlama sesi

TEN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İnsan vücudunun dış yüzü, cilt
   • "Tene yapışıp benek benek su kabarcıkları dolan sert mayolar..." (Refik Halit Karay)
2. Vücut
   • "Tende can kalmadı."

HUN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kan

ZEN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kadın

FON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Belirli bir iş için gerektikçe harcanmak üzere ayrılıp işletilen para, kaynak
   • "Karşılıklı paralar fonundan beş yüz milyon lira Millî Savunma hizmetlerine tahsis edilmişti." (Atilla İlhan)
2. Bir kuruluşun mali kaynaklarının tümünün göstergesi
3. Sinemada, tiyatroda oyuncuların arkasındaki resim, fotoğraf veya çeşitli plastik ögelerden oluşan dekor, görüntü
4. Bir tabloda, üzerinde konunun işlendiği boya katı
5. İç mimaride üstüne başka şeyler eklenen bölüm
6. Bir kumaşın alt dokusu

GÜN

1. [isim] Güneş
   • "Gün biraz yükselince ıssı bir sıcak kırları kapladı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "O geceyi çok rahatsız geçiren Rıza ertesi sabah gün ağarırken kalktı." (Haldun Taner)
   • "Doktordan gün almam gerekir."
   • "Değişiveren şartlar karşısında gün doğmadan neler doğar diye düşündüğü çok olmuştu." (Ayşe Kulin)
2. Güneş ışığı
   • "Beş yaşından iki gün aldı."
   • "Süleyman kâhya gün atıncaya kadar çadırların arasında dolaştı." (Yahya Kemal)
   • "Benim tavukların günü daha dolmamışsa suçlu olan ben miyim?" (Zeyyat Selimoğlu)
3. Gündüz
   • "Güneş, bütün gün enselerinde boza pişirmiş." (Haldun Taner)
4. Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre
   • "Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan'da." (Necati Cumalı)
5. İçinde bulunulan zaman
   • "Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
6. Zaman, sıra
   • "Biz bu ihtiyara son günlerinde hiç aklından geçirmediği bir saadet sağladık." (Haldun Taner)
7. Çağ, devir
8. İyi yaşanmış zaman
   • "Zavallı, gün görmedi."
9. Bayram niteliğinde özel gün
   • "Bugün Fransızların günü imiş."
10. Belirli günlerde ev hanımlarının konuk ağırlamak için yaptıkları toplantı
    • "Yarın Ayşe Hanım'ın günü."
11. Tarih

CAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
   • "Susunuz, dedi, beyhude, ... yoruluyorsunuz can alacak noktayı unutuyoruz." (Mahmut Yesari)
   • "Gözüne kestirdiği, daha doğrusu, suçlamak için can attığı birisi var." (Tarık Buğra)
   • "Sırası gelince kendi paylarına düşen can borcunu da ödediler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Eylül sonunda ruhunu teslim eden heves / Can bulmak üzredir yeni baştan bahar ile" (Faruk Nafiz Çamlıbel)
2. Yaşama, hayat
   • "Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Yazdığım satırlara bakarsanız manevi varlığımın can çekiştiğini görürsünüz." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu sözleriniz bana can verdi."
   • "Bitip tükenmek bilmeyen bir tablo gibi serilip giden lale tarlası renkten renge geçtikçe herkesin canı ağzına geliyor." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Güç, dirilik
   • "Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bahar toprağa gene can verdi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Ayrılık! Her vakit can yakar, ağlatır." (Ahmet Rasim)
   • "Her gün giyilmekten elbisenin canı çıktı."
4. Kişi, birey
   • "Benimle beraber dört canız ." (Falih Rıfkı Atay)
5. İnsanın kendi varlığı, özü
   • "Ne denir, canımız ne mertebe insan olsa mayamız, maddemiz hayvan..." (Reşat Nuri Güntekin)
6. Gönül
   • "Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade." (Karacaoğlan)
7. Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi
8. [sıfat] Çok içten, sevimli, sevilen, şirin
   • "Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi." (Tarık Buğra)
9. [ünlem] Yakınlık duygusu belirten bir seslenme sözü
   • "Canlar! ... Açık olsun bahtınız." (Enis Behiç Koryürek)