Kar ile başlayan 9 harfli kelimeler

Başında kar olan 9 harfli 97 kelime var. Kar ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kar olan kelimeler listesine ya da sonu kar ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kar bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARANTİNA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Bulaşıcı bir hastalığın yayılmasını önlemek için belli bir bölgenin veya yerin kontrol altında tutulup gözlemlenmesi biçiminde uygulanan sağlık önlemi
2. Hastanelerde, yatacak hastaların kayıt ve kabul edildikleri yer

KARABORSA

1. [isim] Piyasada olmayan bir malın gizlice yüksek fiyatla alınıp satılması işi
   • "Bir teneke benzin aldık karaborsadan -dayan- dedik." (Orhan Veli Kanık)

KARABATAK

1. [isim] Karabatakgillerden, balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri, kara tüylü bir deniz kuşu (Phalacrocorax)
2. Borcunu ödemeyen kimse

KARALATMA

1. [isim] Karalatmak işi

KARİDESÇİ

1. [isim] Karides satan veya yakalayan kimse

KARAKAFES

1. [isim] Sığırdiligillerden, çiçekleri beyaz ve menekşeye çalan kırmızı renkte, eczacılıkta kullanılan bir bitki, eşekkulağı (Symphytum)

KARTALMAK

1. [nsz] Yaşlanmak, kartlaşmak

KARAKAVAK

1. [isim] 35 m'ye kadar yükselebilen, kabuğu koyu renkli bir kavak türü (Populus nigra)

KARDEŞLİK

1. [isim] Kardeş olma durumu, uhuvvet
   • "Bu çocuk bir bayram günü tanışıp kardeşlik ettikleri sarışın çocuk mu?" (Osman Cemal Kaygılı)
2. Kardeş kadar yakın sayılan kimse, yakın dost
3. Birlik, beraberlik
   • "Sınıfımızdaki kardeşlik çok güçlüydü."
4. [ünlem] Adı bilinmeyen kimselere söylenen bir seslenme sözü
   • "Kol delik mintan delik / Yen delik, kaftan delik / Kevgir misin be kardeşlik!" (Orhan Veli Kanık)

KARGAŞACI

1. [isim] Kargaşa çıkaran kimse, anarşist

KARGILAMA

1. [isim] Kargılamak işi

KARILAŞMA

1. [isim] Karılaşmak işi

KARALAYIŞ

1. [isim] Karalama işi veya biçimi

KARAKAÇAN

1. [isim] Eşek
   • "Karakaçan sürüleriyle dağ dağ dolaşan çoban..." (Ahmet Haşim)

KARAPAPAK

...

KARAKUCAK

1. [isim] Kökeni Orta Asya'ya uzanan, serbest stilde, yağ sürülmeden yapılan en eski, geleneksel Türk güreşi

KARAKAVZA

1. [isim] Yaban havucu

KARNIKARA

1. [isim] Börülce

KARADAVAR

1. [isim] Her yaştaki kıl keçisi veya kıl keçisi sürüsü

KARAHUMMA

1. [isim] Tifo