Başında em olan 7 harfli 26 kelime var. Em ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde em olan kelimeler listesine ya da sonu em ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında em bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

E M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EM, ME

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EMMİLİK
...
EMEKTAR

Kelime Kökeni : Türkçe

  1. [sıfat] Bir görevde uzun süre kalıp o işe emeği geçmiş olan (kimse)
    • "Raşit çocuk, emektar hizmetçimiz ve sütannemin oğluydu." (Reşat Nuri Güntekin)
  2. Çok kullanılmış, eski
    • "Emektar makinenin tozlarını silip masaya yerleşmeye karar verdim." (Çetin Altan)

EMZİRİŞ

  1. [isim] Emzirme işi veya biçimi

EMPİRME

  1. [isim] Emprime

EMİRCİK

  1. [isim] Yalıçapkını

EMİSYON

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Sürüm
  2. Çıkarma

EMLAKÇI

  1. [isim] Emlak alıp satma işiyle geçinen kimse
  2. Emlak bürosu

EMRİHAK

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ölüm
    • "Bir emrihak vaki olduğu zaman yerimize oğullarımız geçecek." (Feridun Fazıl Tülbentçi)

EMLEMEK

  1. [-i] İlaç sürmek, ilaç vermek

EMPRİME

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Değişik renkte boya kullanılarak kumaş üzerine desen ve zemin basma işlemi
  2. Bu işleme uğratılan (ipekli, yünlü vb. kumaş)
    • "Emprime yünlü. Emprime bu yıl moda."

EMİRDAĞ
...
EMİŞMEK

  1. [nsz] Karşılıklı olarak emmek
  2. Sağılmadan önce koyunlar kuzular tarafından gizlice emilmek

EMBRİYO

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Oğulcuk

EMİRBER

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Emir eri
    • "Paşa o gün konuşmasına başlamazdan önce emirberlerine gene iki kahve emretti." (Ruşen Eşref Ünaydın)

EMİRLİK

  1. [isim] Beylik

EMEKSİZ

  1. [sıfat] Emek harcanmadan elde edilen, kolay, zahmetsiz

EMRETME

  1. [isim] Emretmek işi

EMİNÖNÜ
...
EMİNLİK
...
EMBESİL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Budala, aptal, ahmak

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü