Dik ile başlayan 8 harfli kelimeler

Başında dik olan 8 harfli 21 kelime var. Dik ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde dik olan kelimeler listesine ya da sonu dik ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında dik bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

D K İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

DİK

2 Harfli Kelimeler

İD, Kİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DİKSİYON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Seslerin, sözlerin, vurguların, anlam ve heyecan duraklarını kurallarına uygun olarak söyleme biçimi
   • "Müfredat programlarında kıraat yani diksiyon dersi yok." (Burhan Felek)
2. Konuşulan dilin incelenmesi ve kullanılması
3. Duru, açık vurgulama ve çıkaklara tam uyarak konuşma

DİKİŞSİZ

1. [sıfat] Dikişi olmayan
   • "Dikişsiz boru."
2. Yapıştırma yoluyla yapılmış
   • "Dikişsiz ayakkabı."

DİKİZLİK

1. [isim] Gözetleme deliği

DİKLENME

1. [isim] Diklenmek işi veya durumu

DİKTAFON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir tür ses alma cihazı

DİKLENİŞ

1. [isim] Diklenme işi veya biçimi

DİKLEŞME

1. [isim] Dikleşmek işi veya durumu

DİKENLİK

1. [isim] Dikenli bitkileri çok olan yer
   • "Dünyada kurumayan, dikenlik hâline gelmeyen hiçbir yeşil köşe kalmıyor." (Hüseyin Cahit Yalçın)

DİKMELİK

1. [isim] Fidan dikilen yer, fidanlık
   • "Orman dikmeliği."

DİKBAŞLI

1. İnatçı, bildiğinden dönmeyen, büyüklerinin sözünü dinlemeyen, boyun eğmeyen (kimse)
2. Kurumlu
   • "Dikbaşlı ve sözünü esirgemeyen bir insan olduğundan yükselmemişti." (Yahya Kemal Beyatlı)

DİKELTME

1. [isim] Dikeltmek işi

DİKTATÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bütün siyasi yetkileri kendinde toplamış bulunan kimse
   • "İmparatorluk diktatörü olacağını, hayalime bile getirmiyordum." (Falih Rıfkı Atay)
2. [sıfat] Zorba

DİKELMEK

1. [nsz] Dik duruma gelmek, dikleşmek
2. Ayakta durmak
3. Sert konuşmak, karşı gelmek, birine kafa tutmak, dinelmek

DİKENCİK

1. [isim] Küçük diken

DİKİLMEK

1. [nsz] Dikme (I) işi yapılmak
   • "Buraya anıt dikilecek. Bahçeye ağaçlar dikildi."
2. Dik duruma gelmek
3. Ayakta durmak
   • "Hissem neyse ben de isterim diye karşıma dikilmez mi?" (Haldun Taner)
4. Göz belli bir noktaya uzun süre bakmak
   • "Gözlerime dikilen gözlerinden damla damla inen yaşları unutmuyordum." (Reşat Nuri Güntekin)
5. Karşı koymak, engellemek
6. Bazı üreme organları dokularına kan dolmasıyla sert ve dik bir duruma gelmek

DİKKATLİ

1. [sıfat] Dikkat eden, özen gösteren (kimse)
2. Titiz, araştırıcı, sorgulayıcı
   • "Bir yabancının dikkatli bakışından ürkerek susacağından korkmuştu." (Refik Halit Karay)

DİKOTOMİ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İkileşim

DİKEYLİK

1. [isim] Dikey olma durumu

DİKENSİZ

1. [sıfat] Dikeni olmayan
2. [zarf] Sıkıntısız, üzüntüsüz bir biçimde
   • "Her güzel dakika gibi hiç dikensiz geçen bu rüya ve saadet hayatı da bitmek lazım geliyordu." (Hüseyin Cahit Yalçın)

DİKTİRME

1. [isim] Diktirmek işi