Ş ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda ş olan 3 harfli 33 kelime var. Ş harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ş harfi olan kelimeler listesine ya da başında ş harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

LEŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kokmuş hayvan ölüsü
   • "Yollarda insan, at ve deve leşleri nadir değildir." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Evin içini allak bullak edip leşini gözünün önüne sereyim mi?" (Sermet Muhtar Alus)
2. Çok kötü kokan

KIŞ

1. [isim] Kuzey yarım kürede 22 Aralık-21 Mart tarihleri arasındaki zaman dilimi, sonbaharla ilkbahar arasındaki soğuk mevsim
   • "Kıştı. Yerler iki karış kar tutmuştu." (Tarık Buğra)
2. Çok soğuk hava

HUŞ

1. [isim] Gürgengillerden, kerestelik bir ağaç cinsi (Betula)

NİŞ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Duvar içinde bırakılan oyuk, göz, hücre

KEŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yağı alınmış sütten veya yoğurttan yapılan peynir
2. Kış için kurutulan yağsız, tuzsuz yoğurt

DÜŞ

1. [isim] Uyurken zihinde beliren olayların, düşüncelerin bütünü, rüya
   • "Dadaloğlu'm, sevdası var başımda / Gündüz hayalimde, gece düşümde." (Dadaloğlu)
   • "İnsanoğlu, yüzyıllar sonrası için de düşler kurmaktan geri durmamıştır." (Melih Cevdet Anday)
2. Gerçek olmayan şey, imge, hayal
3. Gerçekleşmesi istenen şey, umut

FAŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Açığa vurulma, ortaya dökülme
   • "Bu telaffuz, onun dadılı, matmazelli geçmiş çocukluğunun izlerini de faş ederdi." (Haldun Taner)
   • "Sırrının faş olduğu gün ona ölümden başka çıkar yol kalmazdı." (Refik Halit Karay)

DIŞ

1. [isim] Herhangi bir cisim veya alanın sınırları içinde bulunmayan yer, hariç, iç karşıtı
   • "Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. Şehrin artık dışındayız. Bostanlar, bağlar, sürülmüş tarlalar." (Ahmet Haşim)
   • "Size hiç bu mektupların dışında 'Muhterem Yusuf Ziya Beyefendi' diyen oluyor mu?" (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Uyarma ve kınama cezalarıyla ilgili olanlar hariç, disiplin kararları yargı denetimi dışında bırakılamaz." (Anayasa)
   • "Hiçbir şeye karışmadan olayların dışında kalmak isteyenlerin çabaları boşunaydı." (Necati Cumalı)
2. Bir konunun kapsamına girmeyen şey
3. Görülen, içte bulunmayan yüzey
   • "Bardağın dışı kirli."
4. Bir kimsenin görünüşü, durum ve davranışları
5. Bireyin ötesinde bir varlığı olan
   • "Dış dünya."
6. [sıfat] Somut kavramlarda iki veya ikiden çok şeyde merkeze daha uzak olan
   • "Dış kapı. Dış duvar."
7. [sıfat] Yabancı ülkelerle ilgili
   • "Dış siyaset. Dış ilişkiler."
8. Açık havada geçen sahneleri içine alan çekim
9. Bazı top oyunlarında karşı takım oyuncularının vuruşuyla topun kalenin bulunduğu taraftan dışarı çıkması, aut

MUŞ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Altı düz, küçük gezinti vapuru
   • "Ertuğrul yatına bir muş yaklaştı. O muştan redingotlu asker üniformalı birçok paşalar çıktılar." (Yahya Kemal Beyatlı)

YAŞ

1. [isim] Doğuştan beri geçen ve yıl birimi ile ölçülen zaman, sin (II)
   • "Yaş otuz beş, yolun yarısı eder." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Yaş ilerliyor. Artık geçti bizden / Kişi ev bark edinmeli vakitten." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Çocuk daha yaşında değil."
   • "Hâkimler ve savcılar altmış beş yaşını bitirinceye kadar hizmet görürler." (Anayasa)
2. Hayatın çeşitli evrelerinden her biri, çağ
   • "Genç yaşında. Kızımızı yetiştirdik bu yaşa getirdik." (Mahmut Yesari)
3. Bir kurum, bir kuruluş, düzen vb.nin kurulduğundan bu yana geçen zaman
   • "Yetmiş beş yaşına basan Türkiye Cumhuriyeti."
4. Bir gök cisminin oluşmaya başladığı günden bugüne kadar geçirdiği zaman süresi

DİŞ

1. [isim] Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri
   • "İşlerinden uzaklaştırılanlara gelince onlar Bahadır'a fena hâlde diş bilemekte idiler." (Haldun Taner)
   • "Karşısındakine diş geçirmek inadı gene kabarmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Anası cahil kadın... Delikanlı oğluna diş geçiremedi." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Şöyle iki dişe dokunan, ciğere işleyen söz işitsem, şöyle tatlı, basit bir nağme duysam yok mu..." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
   • "Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kelimeyi dişimize vurmuşuz, beğenmişiz, saklamışız. Benimsemişiz." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Sarımsak dilimi, karanfil vb.nde dişe benzetilen tane
   • "Bir diş sarımsak, iki diş karanfil."
4. Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm
5. Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar

KAŞ

1. [isim] Gözlerin üzerinde kemerli birer çizgi oluşturan kısa kıllar
   • "Aşçıbaşı, kırçıl kaşlarını biraz daha çatıp karşıma çömeliyor." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Dönüp ardına baktı, bakmasıyla kaşlarını çatması bir oldu, yüzü kararıverdi." (Burhan Günel)
   • "El yanında yıkar gider kaşını / Tenhalarda gülüşünü sevdiğim." (Ruhsati)
   • "Kaşla göz arasında eline bir mikrofon verdiklerinden adamın sesi herkesi bastırır oldu." (Haldun Taner)
2. Kemerli ve çıkıntılı şey veya yer
   • "Altın yüzük yaptırdım, kaşı sensin sevdiğim" (Halk türküsü)
3. Sarp kayalık, uçurum
4. Eyerin ön ve arkasındaki çıkıntılı bölüm
5. Duvar, bağ ve bahçelerde toprak yığarak yapılan sınır, set

ÇÜŞ

1. [ünlem] Yürüyen eşeği durdurmak için söylenen söz
2. Yakışıksız bir davranış karşısında söylenen kaba bir söz

KUŞ

1. [isim] Yumurtlayan omurgalılardan, akciğerli, sıcakkanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adı
   • "Çalıların üstünde kuşlar cıvıldayarak uçuşuyordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Sokağa çıkmak, çocukların arasına karışmak için pencerede, kafeste kuş gibi çırpınırım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kaç gündür helak oluyor fukara, biraz dinlensin; kuş kadar canı var, temelli eriyip bitecek!" (Atilla İlhan)
   • "Ege kıyısının kuş uçmaz, kervan geçmez bir nahiyesinde muallimdim." (Halikarnas Balıkçısı)

TAŞ

1. [isim] Kimyasal veya fiziksel durumu değişiklikler gösteren, rengini içindeki maden, tuz ve oksitlerden alan sert ve katı madde
   • "Kireç taşı. Oltu taşı."
   • "İkide birde bana bunun için taş atıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Taş atıp kolunuz yorulmadan üstüne konduğunuz paranın nasıl kazanıldığını bir yazarsak görürsünüz." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bunlardan en iyisini taş çatlasa konakta iki aydan fazla tutamazdı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. [sıfat] Bu maddeden yapılmış, bu maddeden oluşmuş
   • "Hayvan sanki taş kesilmiş ve kulaklarını dimdik dikmişti." (Osman Cemal Kaygılı)
3. Bazı yerlerde ve işlerde kullanılmak için bu maddeden özel olarak hazırlanmış malzeme
   • "Ben olduğum yerde taş gibi donup kaldım." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Yapı işlerinde kullanılmak için bu maddeden hazırlanmış malzeme
   • "Tophane yukarılarında taştan bir binada oturuyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
5. Mücevherlerde kullanılan yüksek değerli cevher
   • "Bu küpenin taşları o kadar temiz değil."
6. Dama, domino vb. oyunlarda kullanılan metal, kemik, plastik veya tahta parçalardan her biri
7. Bazı organların içinde, özellikle idrar kesesi vb.nde oluşan, türlü biçim ve hacimdeki katı madde
8. Bazı kütlelerden kopan veya koparılan parça
9. Üstü kapalı bir biçimde söylenen iğneleyici söz, tariz

KİŞ

...

BOŞ

1. [sıfat] İçinde, üstünde hiç kimse veya hiçbir şey bulunmayan, dolu karşıtı
   • "Yaralı kaymakamla iki emir eri de boş kalan kompartımana rahatça yerleştiler." (Aka Gündüz)
   • "Nasıl boş bulunup o gazeteci kızın resmini çekmesine imkân verdi?" (Atilla İlhan)
   • "Ben birkaç gündür arıyorum, birkaç yerlere başvurdum, boş çıktı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Ankara'ya giden hiçbir heyetin geri boş döndüğünü görmedik." (Yahya Kemal)
2. Görevlisi olmayan (iş, görev), münhal
   • "Boş kadro."
   • "Bizden sonra cenaze çıkmış bir eve benzeyen Bekirağa bölüğündeki arkadaşlar boş durmamışlardı." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Her senede üç dört ay, bahusus kışın boş kalırız." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Yapılacak işi olmayan, işsiz
   • "Bugün sabah boşum, gelebilirsin."
4. [zarf] İşsiz bir biçimde
   • "Boş oturmak, aylak durmak insanı çabuk çökertir." (Haldun Taner)
5. Verimsiz
6. Anlamsız
   • "Bilirim, sen bu gibi boş yazılardan hoşlanmazsın!" (Memduh Şevket Esendal)
7. Habersiz, hazırlıksız
   • "Tatar dilencinin küfürlerine işte böyle boş yakalandım." (Orhan Pamuk)
8. Bilgisiz
   • "Daha meselesiz, daha cahil, daha boş, daha yakışıklıydılar." (Sait Faik Abasıyanık)
9. Bir işe yaramayan, yararsız
   • "Yaşlı başlı insanlarız dedi. Birbirimizi boş tesellilerle aldatacak değiliz." (Reşat Nuri Güntekin)

ŞİŞ

1. [isim] Şişmiş olan yer, şişlik
2. [sıfat] Şişmiş, şişkin, kabarık
   • "Emine Hanım'ın şiş gözleri daha sakindi." (Halide Edip Adıvar)

HOŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Beğenilen, duyguları okşayan, zevk veren
   • "Hoş bir ses."
   • "Arkadaşlarının birçok yolsuzluklarını, uygunsuzluklarını hoş görmeye mecburdur." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "İhtiyar adam, bu şaka çok hoşuna gitmiş gibi güldü." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [zarf] Bununla birlikte
   • "Hoş, benim de evlenmeye pek niyetim yok ya." (Halide Edip Adıvar)
3. [zarf] Beğenilen, duyguları okşayan bir biçimde

FOŞ

1. [isim] Suyun ani ve fazla miktarda dökülmesi sırasında çıkan ses