İ ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında i olan 5 harfli 212 kelime var. İ harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde i harfi olan kelimeler listesine ya da sonu i harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında i bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İLMEK

1. [isim] Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik

İNCİK

1. [isim] Baldır
2. Bazı bölgelerde diz, ayak bileği, baldır veya kaval kemikleri

İNCİR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dutgillerden, asıl yurdu Akdeniz kıyıları olan, yaprakları geniş dilimli bir ağaç (Ficus carica)
   • "... toplum hayatımızda incir çekirdeğini doldurmayan ne haberlerle uğraşıyoruz..." (Talât Halman)
2. Bu ağacın yaş veya kuru olarak yenilen etli, tatlı yemişi, ballıdarı

İLAVE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Katma, ekleme, ulama
   • "Bu istilanın nasıl bir facia olduğunu Avrupa tarihçileri iyi yazdıkları için bir kelime ilave etmeye lüzum yoktur." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Eklenmiş, katılmış parça
3. Arttırma, büyütme, abartma
4. Ek

İPSİZ

1. [sıfat] İpi olmayan
2. Haylaz, serseri, hayta

İNTAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Mikroptan ileri gelen hastalık
   • "Yaranın intan ile karışması sizi fazla zayıf düşürmüş." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Kokuşma, kötü kokma

İHSAS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Üstü kapalı anlatma, sezdirme, ima
   • "Bunların hepsini bana beş on kelimeyle ihsas etti." (Halide Edip Adıvar)
2. Duyum

İSYAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Herhangi bir amaçla kurulu düzene veya devlet güçlerine karşı gelme, başkaldırma, ayaklanma
   • "Demek ki bunca senelik kuzu gibi yumuşak başlı karısı da nihayet isyan bayrağını açmıştı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bu otonom bölgelerde Zeta, 1040'ta Bizans'a karşı isyan ederek yarım asır mücadeleden sonra ikinci Sırp devleti vücuda geldi." (Falih Rıfkı Atay)
2. Bir düzene veya emre boyun eğmeme, uymama, itaat etmeme
   • "Bu kız beni ilk defa çevreme karşı isyandan, her şeye ibrazdan kurtardı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu Müslüman adam, kadere yalnız İstanbul'dan uzakta ölmek endişesiyle isyan ederdi." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

İKONA

...

İMMÜN

...

İFRAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Herhangi bir konuda çok ileri gitme, ölçüyü aşma, aşırı davranma, taşkınlık, tefrit karşıtı
   • "İfratlar bırakılırsa bürokrasiye karşı her türlü şiddet benim hoşuma gider." (Falih Rıfkı Atay)

İMREN

1. [isim] Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği, gıpta

İTHAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin adına sunma, armağan etme

İÇKİN

1. [sıfat] Varlığın içinde bulunan, varlığın yapısına karışmış olan, mündemiç
2. Yalnızca bilinçten olan, yalnızca bilinç içeriği olarak var olan, mündemiç
3. Deney içinde kalan, deneyi aşmayan
4. Dünya içinde, dünyada olan

İŞYAR

1. [isim] Bir işle görevli olan kimse, görevli, memur

İÇMEK

1. [-i] Bir sıvıyı ağza alıp yutmak
   • "Bir oluktan buz gibi bir su içtik." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Gençliklerinde pek sıkı fıkı arkadaşmışlar, içtikleri su ayrı gitmezmiş." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Sigara, nargile vb.nin dumanını içe çekmek
   • "Evinden pek seyrek zamanlarda içtiği nargilesini istedi." (Halide Edip Adıvar)
3. Bir şey, bir sıvıyı içine çekmek, emmek
   • "Toprak suyu içer."
4. [nsz] İçki kullanmak
   • "O akşam saat ikiye kadar içtiler." (Ömer Seyfettin)

İHRAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çıkarma, dışarıya atma
2. Yurt dışına mal satma
   • "Partiden ihraç edildi."

İKİLE

...

İBRET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kötü bir olaydan alınması gereken ders, uyarıcı sonuç
   • "Gören göze ibret vardır her şeyde." (Âşık Veysel)
   • "Azizim, korkarım ki günün birinde bizi tamamıyla mahvedecek şey de bu olmasın; karşımızdakilerden biraz ibret almalıyız, efendim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bırak günah işleyen cezasını çeksin, görene ibret olsun!" (Necati Cumalı)
2. [sıfat] Çirkin, kötü, acayip

İSVEÇ

...