Şık ile biten 7 harfli kelimeler

Sonunda şık olan 7 harfli 30 kelime var. ŞIK ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde şık olan kelimeler listesine ya da başında şık olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

I K Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

KIŞ, ŞIK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YIVIŞIK

1. [sıfat] Islak, kaygan, yapışkan
2. Yılışık

ANLAŞIK

1. [isim] Aralarında anlaşma bulunan taraflardan, kimselerden biri

DOLAŞIK

1. [sıfat] Karışık (saç, ip vb.)
   • "Bir buğday benizli zülfü dolaşık / Gitme diye beni yolda eğler var." (Karacaoğlan)
2. Dolaşarak giden (yol)
   • "Tozlu ve dolaşık yollar üzerinde saatlerce taban tepmiş." (Ahmet Haşim)
3. Kolay çözülmeyecek veya içinden çıkılmayacak derecede karışık
   • "Birtakım dolaşık işleri yüzünden istifasını verip çekildi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. Amacını doğrudan doğruya değil de dolayısıyla sezdiren
   • "Dolaşık ve tutuk bir dille, yarı anlaşılır yarı anlaşılmaz cümleler mırıldanmaya başladı." (Peyami Safa)

KATIŞIK

1. İçine başka şeyler karışmış olan, karışık, karma, mahlut

BULAŞIK

1. [isim] Yiyecek veya içecekle kirletilmiş mutfak eşyası veya kap kacak
   • "Tava indirilir, tepsilere dökülür, tepsiler güneşe konur, yıkanacak bulaşıklar kuyu başına götürülür." (Memduh Şevket Esendal)
2. İz, etki, kalıntı
   • "Daha balayının bulaşığı geçmedi." (Burhan Felek)
3. [sıfat] Kirli
   • "Bulaşık kap."
4. [sıfat] Düzensiz, karışık
   • "Bu karmakarışık ve bulaşık âlemi kendi hâline bırakırdı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
5. [sıfat] Yapışkan, sulu
   • "Bulaşık adam."

AYRIŞIK

1. [sıfat] Ayrışmış olan
2. Ayrı türden, çeşit çeşit, muhtelif, heterojen
3. Farklı yapıda olan, heterojen, ayrı cinsten

BAĞIŞIK

1. [sıfat] Herhangi bir ödevin veya yükümlülüğün dışında kalan, muaf
2. Bazı mikroplara karşı aşı veya doğal yolla direnç kazanmış olan
   • "Çiçek aşısı, çiçek hastalığına karşı insanı bağışık kılar."

KIZIŞIK

1. [sıfat] Kızışmış olan, şiddetli

TANIŞIK

1. [isim] Birbirini tanıyanlardan her biri
   • "Tanışıklar birbirlerine iftira ederlerdi." (Falih Rıfkı Atay)

SIVIŞIK

1. [sıfat] Yapışıp bulaşan
   • "Üç çocuk, üzerlerine sıvışık bir madde sürülmüş birer dilim ekmeği geveleyip duruyorlar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Bir kimsenin yanından ayrılmayarak insanı tedirgin eden (kimse)

KARIŞIK

1. Ayrı nitelikteki şeylerden oluşmuş
   • "Karışık salata."
2. Karışmış olan, düzensiz, dağınık, intizamsız
3. Saf olmayan
   • "Karışık süt."
4. Çalkantı, kargaşa, gerginlik içinde olan
   • "Bana ne, bu bir yığın ne olduğunu anlamadığım, karışık dolambaçlı işten!" (Necati Cumalı)
5. Anlaşılması güç olan, açık seçik olmayan, çapraşık
   • "Tuhaf şey! Hakikaten karışık bir kadın." (Peyami Safa)
6. Halk inancına göre cin ve perilerle ilişkisi olan

YAPIŞIK

1. [sıfat] Bir yere yapışmış olan
   • "Zarfa yapışık pullar."
2. Fizyolojik yönden birbirlerine bağlı olarak doğan
3. Sürekli bir arada bulunan
   • "Yapışık hemşireler gibi dünyaya beraber gelmişlerdi." (Hüseyin Cahit Yalçın)
4. Dokunan, değen
   • "Lavabonun duvara yapışık kıyısının üstüne konmuş bir diş fırçası gösteriyordu." (Çetin Altan)

KIPIŞIK

1. [sıfat] Yarı kapalı (göz)
   • "Gülmesine gülmez ya, küçük, kıpışık, mavi gözlerinden çelik ışıltısı gibi bir şey geçer." (Nezihe Meriç)

BARIŞIK

1. [sıfat] Başkası ile barış durumunda bulunan, dargın veya düşman olmayan, sevecen, hoşgörülü
   • "O özel gün, dinsel bir bayramsa daha bir duygusallaşıyor, herkesle, dünyayla daha bir barışık oluyor." (Haldun Taner)

YANAŞIK

1. [sıfat] Yanaşmış bir durumda olan

ÇAKIŞIK

1. [sıfat] Çakışmış olan
   • "Çakışık üçgenler."

YARAŞIK

1. [isim] Yaraşma, uyma, uygunluk

SIVAŞIK

...

DANIŞIK

1. [isim] Olmayan bir durumu varmış gibi göstermek veya olduğundan başka anlatmak için önceden yapılan anlaşma, muvazaa

ARDIŞIK

1. [sıfat] Birbiri ardından gelen, mütevali