Üş ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda üş olan 5 harfli 27 kelime var. ÜŞ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde üş olan kelimeler listesine ya da başında üş olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖLÇÜŞ

1. [isim] Ölçme işi veya biçimi

SÖĞÜŞ

1. [isim] Soğuk olarak yenen haşlanmış et
2. Üzerine yağ ve limon konulmadan ve birbirine karıştırılmadan yenen dilimlenmiş domates, salatalık vb

GÖÇÜŞ

1. [isim] Göçme işi veya biçimi

BÖLÜŞ

1. [isim] Bölme işi veya biçimi
   • "Sağdan sola taksim etmiş örgüsün / Onar onar bölüşünü sevdiğim." (Ruhsati)

PELÜŞ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir yüzü uzun tüylü, yumuşak ve parlak, kadifeye benzer bir kumaş türü

DÖKÜŞ

...

KÖMÜŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Manda

ÇÖKÜŞ

1. [isim] Çökme işi veya biçimi, inhitat
2. Yıkılma
   • "Yapıların depremde çöküşü korkunçtu."
3. Çömelip yere oturuş
   • "Devenin çöküşü."
4. Devletlerin veya uygarlıkların son bulması, mahvolması, inhitat
   • "Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküş yılları."

DÜŞÜŞ

1. [isim] Düşme işi veya biçimi

BÜKÜŞ

1. [isim] Bükme işi veya biçimi
   • "Her büküşünde yaradan koyu, kalın bir kan tabakası kabarıyordu." (Refik Halit Karay)

GÖMÜŞ

1. [isim] Gömme işi veya biçimi

SÖKÜŞ

1. [isim] Sökme işi veya biçimi

YÜZÜŞ

1. [isim] Yüzme işi veya biçimi
   • "Sevdalı yüzüşlerde yunuslar / Yol gösteriyordu." (Yahya Kemal Beyatlı)

ÖLMÜŞ

1. [sıfat] Ölen, ölü olan
   • "Avni Hurufi Efendi, iki ölmüş çocuk babası olan bu adama acıdı." (Memduh Şevket Esendal)

SÖNÜŞ

...

DÖVÜŞ

1. [isim] Dövme işi veya biçimi
   • "Muhtarla dövüşe kalksa iki tokatla onu yere serer." (Etem İzzet Benice)
2. Tokat, yumruk, tekme gibi saldırışlarla yapılan kavga

ÖRTÜŞ

1. [isim] Örtme işi veya biçimi

RÜKÜŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. Gülünç bir biçimde giyinip süslenen (kadın)
   • "Sadece kasabanın adam çekiştirmesinden başka bir şey bilmeyen seviyesiz ve rüküş kadınlarını tenkit ediyordu." (Reşat Nuri Güntekin)

SÖVÜŞ

1. [isim] Sövme işi veya biçimi
   • "Ama sıtma doktoruna değil, kendisinedir bu sövüş." (Tarık Buğra)

ÜRKÜŞ

1. [isim] Ürkme işi veya biçimi