Ü ile biten 7 harfli kelimeler

Sonunda ü olan 7 harfli 151 kelime var. Ü harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ü harfi olan kelimeler listesine ya da başında ü harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAŞÖRTÜ

1. [isim] Baş örtüsü

PÜRÜZLÜ

1. [sıfat] Pürüzü olan
   • "Pürüzlü cilt."
2. Boğuk ve bozuk (ses)
   • "Sesi hâlâ pürüzlü idi." (Haldun Taner)
3. Karışık, güç (durum, iş)
   • "Mesele pürüzlüdür, bir skandal hâlini almasından korkulur." (Refik Halit Karay)

PÜSÜRLÜ

1. [sıfat] Püsürü olan, pürüzlü

GÜMÜŞÇÜ

1. [isim] Gümüşü işleyen sanatçı veya gümüşten yapılmış eşya satıcısı

DÖVÜŞÇÜ

1. [isim] Dövüşen kimse
   • "Son darbesini indirecek bir dövüşçü gibi toplandı." (Ömer Seyfettin)

GÜMÜŞSÜ

1. [sıfat] Gümüşü andıran, gümüşe benzeyen, gümüş gibi, gümüşümsü

CÜCÜKLÜ

1. [sıfat] Cücüğü olan

KÖMÜRSÜ

1. [sıfat] Kömürü andıran, kömüre benzeyen, kömür gibi, kömürümsü

ÖLÇÜNLÜ

1. [sıfat] Standart

GÖĞÜMSÜ

1. [sıfat] Rengi gök rengini andıran, gök rengine benzeyen

GÖMÜLTÜ

1. [isim] Avcının avını beklerken içine saklandığı çukur

GÜBÜRCÜ

1. [isim] Çöpçü

KÖPRÜCÜ

1. [isim] Köprü yapan kimse
2. Tombazlarla köprü kuran istihkâm kıtası
3. Osmanlı ülkelerinde, özellikle ordunun geçeceği yollar üzerindeki köprüleri onarmak ve korumakla görevli takım

ÖLÇÜTLÜ

1. [sıfat] Ölçütü olan

DÜZGÜLÜ

1. [sıfat] Düzgüye uygun, normal

HÜKÜMLÜ

1. [sıfat] Ceza hükmü verilmiş, hüküm giymiş, mahkûm

SÜLÜKÇÜ

1. [isim] Sülük satan kimse
2. Sülükle kan almayı meslek edinen kimse

GÖKYÜZÜ

1. [isim] Göğün görünen yüzeyi, sema
   • "Gökyüzünün başka rengi de varmış / Geç fark ettim taşın sert olduğunu." (Cahit Sıtkı Tarancı)

BÜRÜKLÜ

...

YÜZÜSTÜ

1. [zarf] Yüzü yere gelecek biçimde
   • "Dişçi, kendini yüzüstü bir kanepeye attı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Altı hücreyle cümle kapısının taş kemeri, kalın meşe tahtasından kapı kanatları yüzüstü kaldılar." (Kemal Tahir)
2. Başlanmış fakat tamamlanmamış bir durumda
   • "Evdeki işimi gücümü yüzüstü bıraktım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)