Sonunda ü olan 6 harfli 76 kelime var. Ü harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ü harfi olan kelimeler listesine ya da başında ü harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

FAULLÜ

  1. [sıfat] Faulü olan, faul yapmış olan
  2. [zarf] Faul yaparak
    • "Çok faullü oynadığı için oyundan alındı."

ÜÇÜZLÜ

  1. [sıfat] Üçüzleri olan (ana)
  2. Üçü bir arada olan
    • "Fransa ile yaptığımız üçüzlü paktın aleyhinde bulunanların..." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

TÜRKÇÜ
...
ÖRTÜCÜ
...
ÖŞÜRCÜ

  1. [isim] Öşür alan, toplayan görevli
    • "Öşürcüler, ağnamcılar, tahsildarlar, zaptiyeler köylerde kuzu gibi namuslu namuslu dolaşırlarmış." (Ömer Seyfettin)

ÜZÜNTÜ

  1. [isim] Olması istenilmeyen olaylardan doğan ruh tedirginliği, teessür
    • "Sesinde bir üzüntü hatta bir sitem sezdim." (Aka Gündüz)
    • "Üzüntü versin diye ara sıra uydurduğu yalanların tesiri altında kalmıştım." (Refik Halit Karay)

İÇGÜDÜ

  1. [isim] Bir canlı türünün bütün bireylerinde akıl ve düşünceden bağımsız olarak doğuştan gelen bilinçsiz her türlü hareket ve davranış, insiyak, sevkitabii
    • "Bir çeşit içgüdüyle fincanı alıyor tepsiden ve hemen dudaklarına götürüyor." (Erhan Bener)
  2. Organizmayı o türe özgü olan bir amaca ulaşmaya sürükleyen davranış eğilimi

ÜZÜMSÜ

  1. [sıfat] Üzümü andıran, üzüme benzeyen, üzüm gibi

ÖRÜNTÜ

  1. [isim] Olay veya nesnelerin düzenli bir biçimde birbirini takip ederek gelişmesi

SÜRÜCÜ

  1. [isim] Çoban, güdücü
  2. Karada kullanılan motorlu araçları sürüp yöneten kimse, şoför
  3. Sürü yetiştiren kimse

ÜRÜNLÜ

  1. [sıfat] Ürünü olan

DÖKÜLÜ
...
BÖLÜCÜ

  1. [sıfat] Bölme işini yapan, bölen
  2. Bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık
    • "Cumhuriyet devrinde benzeri görülmemiş bölücü ve yıkıcı kanlı bir iç savaşın gerçekleşme noktasına yaklaştığı sırada..." (Anayasa)

ÜNLÜLÜ

  1. [sıfat] İçinde ünlü harfi bulunan (söz)

ÖVGÜCÜ

  1. [isim] Birini veya bir şeyi öven kimse
  2. Birini gereği yokken veya aşırı olarak öven kimse

ÜZÜMCÜ

  1. [isim] Üzüm yetiştiren veya satan kimse

GÖTÜRÜ

  1. [sıfat] Fiyatı veya ücreti toptan belirlenen (iş vb.)
  2. Toptan fiyat vererek
    • "Bu kitapların hepsini götürü on bin liraya aldım."

ÖZÜRLÜ

  1. [sıfat] Özrü olan
  2. Engelli
  3. Kusuru olan, defolu
    • "Özürlü kumaş."

ÜSTÜPÜ

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Gemi kalafatında, işliklerde, buharlı makinelerde, temizlik işlerinde, otomobilcilikte kullanılan didilmiş kendir
    • "Usta ellerinin yağını üstüpüye silerken soruyor." (Zeyyat Selimoğlu)

ŞEŞÜDÜ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Tavla oyununda atılan zarlardan birinin altı, öbürünün ikili gelmesi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü