Öğ ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında öğ olan 7 harfli 17 kelime var. Öğ ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde öğ olan kelimeler listesine ya da sonu öğ ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında öğ bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖĞÜRLÜK

1. [isim] Öğür olma durumu

ÖĞLENDE

1. [zarf] Öğle vakti

ÖĞLEYİN

1. [zarf] Öğle vakti
   • "Her zaman öğleyin gelir, akşama doğru kalkardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ÖĞLENCİ

1. [isim] İkili öğretim yapan okullarda öğleden sonra ders gören öğrenci, sabahçı karşıtı

ÖĞRENME

1. [isim] Öğrenmek işi
   • "Benim kafam böyle bir öğrenme usulüne de yaratılıştan müsait değildi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ÖĞÜRMEK

1. [nsz] Kusarken veya kusacak gibi olurken "öğürtü" sesi çıkarmak
   • "Elini göğsüne bastırarak üst üste öğürdü." (Peyami Safa)
2. Böğürmek

ÖĞLENKİ

...

ÖĞRENİŞ

1. [isim] Öğrenme işi veya biçimi

ÖĞRENCE

...

ÖĞRETİŞ

1. [isim] Öğretme işi veya biçimi

ÖĞRETME

1. [isim] Öğretmek işi

ÖĞÜRTME

1. [isim] Öğürtmek işi veya biçimi

ÖĞÜTÜCÜ

1. [sıfat] Öğütme özelliği olan
2. [isim] Öğütme işini yapan makine
3. [isim] Kâğıtçılıkta gerekli özelliklerdeki kâğıt veya karton hamuruna istenen bazı özellikleri kazandırmak için sulu ortamda elyaflı maddelerin işlenmesinde kullanılan diskli veya konik rotor ve statoru olan makine

ÖĞRETİM

1. [isim] Belli bir amaca göre gereken bilgileri verme işi, tedris, tedrisat, talim
   • "Ben bizzat bölükte ilköğretim hocalığı yaptım." (Falih Rıfkı Atay)
2. Öğrenmeyi kolaylaştıracak etkinlikleri düzenleme, gereçleri sağlama ve kılavuzluk etme işi

ÖĞÜTMEK

1. [-i] Bir araçla tane durumundaki nesneleri bir araçla ezerek un durumuna getirmek
   • "Bu değirmen, günde ancak kırk elli çuval öğütebilirdi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Ezmek, çiğnemek

ÖĞRENİM

1. [isim] Herhangi bir meslek, sanat veya iş için gerekli bilgi, beceri ve alışkanlıkların elde edilmesi amacıyla yapılan çalışma, tahsil
   • "Öğrenimini bitirmeye bir yıl kala Türkiye'deki büyük fabrika sahiplerinden çağrılar alıyormuş." (Melih Cevdet Anday)

ÖĞRENCİ

1. [isim] Öğrenim görmek amacıyla ders alan kimse, talebe, şakirt
2. Bir bilim veya sanat yetkilisinin gözetimi ve yol göstericiliği altında belli bir konuda çalışan kimse
   • "Kant'ın öğrencisi."
3. Özel ders alan kimse