Ö ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında ö olan 5 harfli 63 kelime var. Ö harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ö harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖRCİN

1. [isim] İp merdiven

ÖTEKİ

1. [sıfat] Bilinenden, sözü edilenden ayrı, öbür, diğer
   • "Bu iki perdelik bir oyun imiş, bitince ötekini oynayacaklarmış!" (Memduh Şevket Esendal)
2. Sözü edilen veya benzer iki nesneden önem ve konum bakımından uzakta olan

ÖRTÜK

1. [sıfat] Örtülü, kapalı

ÖLMÜŞ

1. [sıfat] Ölen, ölü olan
   • "Avni Hurufi Efendi, iki ölmüş çocuk babası olan bu adama acıdı." (Memduh Şevket Esendal)

ÖZGÜN

1. [sıfat] Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan, orijinal
   • "Eskinin doğa ile uyuşan, özgün yapılarını yıkıp yerine yabancı, öykünme, yaratıcılıktan yoksun yapılar dikerek çirkinleştirdik." (Necati Cumalı)
2. Bir buluş sonucu olan, nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan
   • "Özgün biçim."
3. Çeviri olmayan, asıl olan (metin)

ÖBÜRÜ

1. [zamir] Öteki, öbür kişi veya şey, diğeri, öbürkü

ÖLÇÜN

1. [sıfat] Standart

ÖZENİ

1. [isim] Özenme işi

ÖLGÜN

1. [sıfat] Diriliği, canlılığı, tazeliği kalmamış, pörsümüş, solmuş
   • "Bataklıklardan henüz sazlar süzgün, nilüferler çürük, kurbağalar yorgun ve sular ölgün değildi." (Refik Halit Karay)
2. Gücü azalmış, zayıflamış
   • "Canlı olmaya çalışan ölgün adımlarla kapağı odasına attı." (Haldun Taner)

ÖDÜNÇ

1. [isim] İleride geri verilmek veya alınmak şartıyla alınan veya verilen şey
   • "Kısa ve uzun vadeli hiçbir ödünç alma imkânı yoktu." (Falih Rıfkı Atay)

ÖZGÜL

1. [sıfat] Bir türle ilgili, bir türe ilişkin

ÖLÇÜT

1. [isim] Bir yargıya varmak veya değer vermek için başvurulan ilke, kıstas, mısdak, kriter
   • "Geç kalmış bile olsak biz Batı'ya, Batı'nın uygarlık ölçü ve ölçütlerine çoktan uymuşuz." (Tarık Dursun K)

ÖZLÜK

1. [isim] Bir şeyin durumu, mahiyet
2. Kişi, zat

ÖRNEK

1. [isim] Benzeri yapılacak olan, benzetilmek istenen şey, model
   • "Cemal Paşa ecnebi mütehassısların yardımı ile örnek çiftlikler de yapmıştır." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Atatürk sarı bıyıklarını kestiğinden bu yana devlet adamlarının çoğu onu örnek aldılar." (Haldun Taner)
   • "Ne örnek olmaya değerim ne de gülünç olmaktan zevk alırım." (Falih Rıfkı Atay)
2. Göstermelik
   • "Vali, burada yapılmış olan peynirlerden bir örnek görmek istedi." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bu çocuk babasını örnek alıyor."
3. Bir şeyin benzeri, tıpkısı, misil
   • "Bu yapının bir örneği daha yoktur."
4. Bir düşünceyi, kuralı, gözlemi veya savı desteklemek ve açıklamak amacıyla ileri sürülen söz, yapılan davranış, misal
5. Durum ve niteliği benimsenmeye değer kimse veya şey
   • "Örnek aransa öyle sanıyorum ki bizimkinden âlâsı bulunmaz." (Haldun Taner)
6. [sıfat] En iyi biçimde olan
   • "Bir dâhinin, olağanüstü bir adamın, örnek bir hoca olmamasını doğal karşılamalı." (Haldun Taner)

ÖNSEL

1. [sıfat] Hiçbir denemeye dayanmayan ve akıl yordamıyla bulunup ortaya konan, apriori

ÖNLEM

1. [isim] Kötü veya yanlış bir şeyi önleyecek yol, tedbir

ÖNCÜL

1. [isim] Bir çıkarımın öncüller kümesini oluşturan önermelerden herhangi biri, mukaddem
   • "Top top olmuş güzellerin sürüsü / Öncül olmuş çeker gider birisi." (Halk türküsü)
2. Bir tasımda sonucu hazırlayan ilk iki önermeden her biri, mukaddem
3. Bir bilimsel çalışmada işe koyulurken, araştırmaya konu edilmeksizin doğru sayılan önerme
4. Kılavuz, öncü

ÖRMEK

1. [-i] İplik, yün, tel, saz vb.ni birbirine dolayarak işlemek veya tezgâhta dokumak
   • "Balık ağı örerken, ağları tamir ederken okur o!" (Sait Faik Abasıyanık)
2. Kumaşlardaki delikleri elde iplikle besleyerek kapatmak
   • "Paltonun sırtını güve yemişti de ben örmüştüm." (Burhan Felek)
3. Saç, yele vb. şeylerin tellerini birkaç bölüme ayırıp birbirine geçirmek yolu ile dağınıklıktan kurtarmak
   • "Kız saçlarını örmüş."
4. Duvar yapmak veya onarmak
   • "Bu duvarı iki günde ördüler."
5. Estetik kaygıyla, duygulu biçimde bir güzelliği ortaya koymak
   • "Bu yeni zevke göre, şiir ve nesir örenler yok." (Yahya Kemal Beyatlı)
6. Müzik, edebiyat vb.nde bir özelliği oluşturmak, ortaya koymak
   • "Yaşadıkça kendi kabuğunu yetiştiren sümüklü böcek gibi talihimizi biz kendimiz öreriz." (Abdülhak Şinasi Hisar)

ÖNDER

1. [isim] Gücü, ünü ve toplumsal yeri dolayısıyla, belli zaman ve durumlar içinde, ilişkili bulunduğu küme veya toplumun tutum, davranış ve etkinliklerini değiştirip yönetme yeteneğini gösteren kimse, lider, şef

ÖVÜCÜ

1. [sıfat] Öven (kimse veya şey)
   • "Bir romanın üzerine övücü saptayımlarda bulunmasına sevindim."