Ö ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında ö olan 4 harfli 60 kelime var. Ö harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ö harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖVGÜ

1. [isim] Birini, bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı, methiye
   • "İstanbul camilerinin övgüsü üstüne açtıkları konuşmalar bitmek bilmezdi." (Necati Cumalı)

ÖNEM

1. [isim] Bir şeyin nitelik veya nicelik bakımından değeri olma durumu, ehemmiyet
   • "Mustafa Kemal'in hareketine gittikçe daha çok önem vermektedir." (Falih Rıfkı Atay)

ÖLÇÜ

1. [isim] Bir niceliği, o nicelik için kabul edilmiş birimlerden birine göre oranlayarak değerlendirme, mizan
   • "Ateşli tartışmalara girdiği zaman bile ölçüyü kaçırmazdı." (Haldun Taner)
2. Bu değerlendirmede kullanılan birim, ölçme birimi
   • "Ziyanımız, ölçülere sığmayacak kadar büyüktür." (Ruşen Eşref Ünaydın)
3. Ölçme sonucu bulunan rakam
   • "Odanın ölçüsü."
4. Belirlenmiş boyut
   • "Elbise ölçüsü. Bel ölçüsü."
5. Ölçüt
6. Değer, itibar
   • "Şimdiki ölçülere uymaz bir biçimi vardı." (Yusuf Ziya Ortaç)
7. Aşırı olmama, ılımlı, uygun olma durumu
   • "Hiçbir şeyde ölçüyü aşmamalı."
8. Bir şiirdeki dizelerin hece ve durak bakımından denk oluşu, vezin
9. Bir ezginin eşit bölümlere ayrılışı

ÖĞLE

1. [isim] Gün ortası, öğlen
   • "Ertesi gün öğleye kadar nasıl vakit geçireceğini bilemedi." (Peyami Safa)
2. Öğle ezanı
3. Öğle namazı
   • "Öğleyi de kılar, sonra ağıla çıkarım." (Ömer Seyfettin)

ÖZEK

1. [isim] Merkez

ÖNLÜ

...

ÖĞÜN

1. [isim] Kez, defa
2. Yemek vakti
   • "Her öğün tıka basa yediği iki katlı ekmek kadayıfı ile.." (Halide Edip Adıvar)
3. Bir vakitlik yemek

ÖBEK

1. [isim] Küme
   • "Bahçeye iner, bir çiçek öbeğinin dibinde bir hasır iskemleye otururdu." (Falih Rıfkı Atay)
2. Genel olarak yaş, kimyasal yapı, uzay dağılımları ve hızları bakımından benzer özellik gösteren yıldızlar veya yıldızlar kümeleri
3. Özne, yüklem veya çeşitli tümleçlerle birlikte kullanılan sözlerin bütünü
   • "Özne öbeği. Yüklem öbeği."

ÖZGÜ

1. [sıfat] Birine, bir şeye ait olan, belli bir kimsede veya şeyde bulunan, has, mahsus
   • "Hepsi de halis sporculara özgü sevimli bir çocukluk ve candanlık içinde kocamışlardı." (Haldun Taner)

ÖZÜT

1. [isim] Bir maddenin herhangi bir yolla elde edilmiş olan özü, ekstre

ÖVÜŞ

1. [isim] Övme işi veya biçimi

ÖTÜM

...

ÖLÜŞ

1. [isim] Ölme işi veya biçimi

ÖNCÜ

1. [isim] Önde gidip haber ulaştıran kimse
2. Bir sanat ve düşünce akımını, çağına göre yeni bir görüşü başlatan kimse veya eser, müjdeci, avangart
3. [sıfat] Önden gelen, önde olan, artçı karşıtı
4. Yürüyüşte kolun ilerisinden giden kıta, pişdar, artçı karşıtı
5. Önder, kılavuz

ÖTÜŞ

1. [isim] Ötme işi veya biçimi
   • "Oturmuş, ağustos böcekleriyle kurbağaların tatlı tatlı ötüşlerini dinliyorduk." (Osman Cemal Kaygılı)

ÖDEV

1. [isim] Yapılması, yerine getirilmesi, insanlık duygusu, töre ve yasa bakımından gerekli olan iş veya davranış, vazife, vecibe
   • "Doktor da rahattır. Ödevini yapmıştır." (Haldun Taner)
2. Öğretmenin öğrencilere okul dışında yapmaları için verdiği çalışma

ÖVME

1. [isim] Övmek işi, sena, medih
   • "Şikâyetleri kesilince İstanbul'u övmeye başladı." (Refik Halit Karay)

ÖREN

1. [isim] Eski yapı veya şehir kalıntısı, harabe, virane

ÖLÜM

1. [isim] Bir insan, bir hayvan veya bitkide hayatın tam ve kesin olarak sona ermesi, ahiret yolculuğu, emrihak, irtihal, memat, mevt, vefat
   • "Çenesinde babamın ölüm günü gördüğüm asabi buruşmalar var." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Ölüm var dirim var, bu parayı alıp saklamalı."
   • "Kim bilir hangi aşüftenin biri idi bu, ölümü göze alarak arkasından koştuğun mahluk?" (Refik Halit Karay)
   • "Yüz yaşından daha çok insan ne kadar yaşar ki ölümün soluğunu ensemde duyuyorum." (Yahya Kemal)
2. Ölme biçimi
   • "Yanarak ölümü, feciydi."
   • "Ölüm Allahın emri, bu işi yapacağım."
3. İdam cezası
   • "Ölüme mahkûm oldu."
4. [ünlem] Ölmesi istenen canlı için kullanılan bir söz
   • "Zalimlere ölüm!"
5. Sona erme, yok olma, ortadan kalkma
   • "Küçük sanayinin ölümü."
6. Çok büyük sıkıntı, üzüntü
   • "Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖĞÜT

1. [isim] Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat
   • "Bütün öğütlerine itaat ettiğim hâlde hiçbir şeye muvaffak olamıyorduk." (Aka Gündüz)
   • "Ayağını denk al yavrum, ateşle oyun olmaz, diye öğüt verdi." (Haldun Taner)