Ö ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında ö olan 4 harfli 60 kelime var. Ö harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ö harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖLME

1. [isim] Ölmek işi, fevt, kabız, uful
   • "O kafile her vatandaşın maddi ve manevi hak, selamet ve saadeti için ölmeye gidiyordu." (Halide Edip Adıvar)

ÖDÜL

1. [isim] Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat
   • "İki Nobel Edebiyat Ödülü Balkanlı yazarlara verildi." (Haldun Taner)
2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan, mükâfat

ÖĞÜT

1. [isim] Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat
   • "Bütün öğütlerine itaat ettiğim hâlde hiçbir şeye muvaffak olamıyorduk." (Aka Gündüz)
   • "Ayağını denk al yavrum, ateşle oyun olmaz, diye öğüt verdi." (Haldun Taner)

ÖNEL

1. [isim] Bir işin tamamlanması için tanınan ek süre, mehil
2. İş sözleşmesine göre işçinin işten çıkarılmadan önce belirlenen süre

ÖZEN

1. [isim] Bir işin elden geldiğince iyi olmasına çabalama, özenme, itina, ihtimam
   • "Yenisini onlar özenle bileğime geçirdiler." (Haldun Taner)
   • "Çay bitmesin diye yudum yudum içmeye büyük özen gösterirler." (Salâh Birsel)

ÖZEL

1. [sıfat] Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan
2. Bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî
   • "Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta." (Necati Cumalı)
3. Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı
4. Dikkate değer
   • "Özel bir ilgi gösterdi."
5. Ayırt edici bir niteliği olan
6. Her zaman görülenden, olağandan farklı
   • "Özel durumları da göz önüne alalım."

ÖVÜŞ

1. [isim] Övme işi veya biçimi

ÖVGÜ

1. [isim] Birini, bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı, methiye
   • "İstanbul camilerinin övgüsü üstüne açtıkları konuşmalar bitmek bilmezdi." (Necati Cumalı)

ÖZGÜ

1. [sıfat] Birine, bir şeye ait olan, belli bir kimsede veya şeyde bulunan, has, mahsus
   • "Hepsi de halis sporculara özgü sevimli bir çocukluk ve candanlık içinde kocamışlardı." (Haldun Taner)

ÖRÜK

1. Örülmüş olan yer
   • "Eğer örük varsa artık paltonun bizimkine ait olduğuna hükmederim." (Burhan Felek)
2. Saç örgüsü

ÖKÇE

1. [isim] Ayakkabı altının topuğa rastlayan yüksek bölümü, topuk
   • "Ökçesi yenmiş ayakkabıların üstünde çamurlu paçaları lime lime sarkıyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Topuğun arka bölümü
3. Saban demirinin geçtiği ağaç parçası

ÖTME

1. [isim] Ötmek işi

ÖVEÇ

1. [isim] İki üç yaşındaki erkek koyun
   • "Git kumandana söyle, öveç ise, ucuz olursa iki tane de benim için alsın, anladın mı?" (Memduh Şevket Esendal)

ÖĞÜR

1. [isim] Akran
   • "Çoluk çocuk öylesine öğür oldular ki anları dışarıdan gören pekâlâ çok nüfuslu tek bir aile sanabilirdi." (Haldun Taner)
2. Takım, fırka, zümre
3. [sıfat] Öğrenmiş
4. [sıfat] Alışmış, yadırganmaz olmuş, menus

ÖŞÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ondalık

ÖRME

1. [isim] Örmek işi
2. [sıfat] Örülerek yapılmış olan
   • "Üstüne açık kahverengi yün örme bir ceket giymişti." (Peyami Safa)

ÖLÇÜ

1. [isim] Bir niceliği, o nicelik için kabul edilmiş birimlerden birine göre oranlayarak değerlendirme, mizan
   • "Ateşli tartışmalara girdiği zaman bile ölçüyü kaçırmazdı." (Haldun Taner)
2. Bu değerlendirmede kullanılan birim, ölçme birimi
   • "Ziyanımız, ölçülere sığmayacak kadar büyüktür." (Ruşen Eşref Ünaydın)
3. Ölçme sonucu bulunan rakam
   • "Odanın ölçüsü."
4. Belirlenmiş boyut
   • "Elbise ölçüsü. Bel ölçüsü."
5. Ölçüt
6. Değer, itibar
   • "Şimdiki ölçülere uymaz bir biçimi vardı." (Yusuf Ziya Ortaç)
7. Aşırı olmama, ılımlı, uygun olma durumu
   • "Hiçbir şeyde ölçüyü aşmamalı."
8. Bir şiirdeki dizelerin hece ve durak bakımından denk oluşu, vezin
9. Bir ezginin eşit bölümlere ayrılışı

ÖRÜŞ

1. [isim] Örme işi veya biçimi

ÖNCÜ

1. [isim] Önde gidip haber ulaştıran kimse
2. Bir sanat ve düşünce akımını, çağına göre yeni bir görüşü başlatan kimse veya eser, müjdeci, avangart
3. [sıfat] Önden gelen, önde olan, artçı karşıtı
4. Yürüyüşte kolun ilerisinden giden kıta, pişdar, artçı karşıtı
5. Önder, kılavuz

ÖZET

1. [isim] Bir yazı veya sözün anlamını daha kısa ve özlü biçimde veren yazı veya söz, hülasa, fezleke
   • "Romanın özeti."
2. Filmin konusunu en kısa biçimde anlatan, bir senaryo çalışmasının ilk basamağı olan metin