Başında çı olan 7 harfli 27 kelime var. Çı ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde çı olan kelimeler listesine ya da sonu çı ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında çı bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇIKIŞLI

  1. [sıfat] Belli bir okulu veya öğrenim kademesini bitirmiş olan, mezun
    • "Okulun 1930 yılı çıkışlıları toplandı."

ÇINAYAZ

  1. [isim] Açık, mehtaplı, çok soğuk hava

ÇIRPICI

  1. [isim] Çırpma işini yapan kimse veya şey
  2. Yazma kumaş işlerini, boyaları tutsun diye deniz suyunda çırpan kimse
  3. Pişirmeden önce malzemeyi çırpan, karıştıran elektrikli alet

ÇIĞIRTI

  1. [isim] Çığırma sesi

ÇIKMALI

  1. [sıfat] Çıkma durumunda olan

ÇIKARCI

  1. [isim] Yalnız kendi çıkarını düşünen, çıkarını kollayan kimse, çıkarsever, menfaatçi, menfaat düşkünü, menfaatperest, menfaatperver, menfaattar
    • "Büyüklere ve topluma en büyük fenalık çıkarcı oğlu çıkarcı pohpohçulardan gelir." (Haldun Taner)

ÇIĞIRMA

  1. [isim] Çığırmak işi

ÇIKARIŞ

  1. [isim] Çıkarma işi veya biçimi

ÇIRPMAK

  1. [-i] Halı, kilim vb. şeyleri hızla ve kesik kesik silkelemek
  2. [nsz] Kanatları hızla ve kesik kesik hareket ettirmek
    • "Kanat çırparken birden durulur, suya konarlar." (Haldun Taner)
  3. İki şeyi birbirine çarpmak
    • "Ali Bey ellerini çırptı: -Elif Hanım, hepimize kahve, diye seslendi." (Halide Edip Adıvar)
  4. Bir şeyin ucundan bir parça kesmek
    • "Ağacın dallarını çırpmak."
  5. Sulu yiyecekleri hızla ve sürekli olarak çatal, kaşık vb. ile karıştırmak
  6. Çalmak, hırsızlık etmek
  7. Güreşte rakibinin kollarını beli hizasında sımsıkı kavrayarak minderde kendi üzerinden sağa ve sola sırtüstü savurmak

ÇITLAMA

  1. [isim] Çıtlamak işi
  2. Antep fıstığının kabuğunu aralama

ÇINLAMA

  1. [isim] Çınlamak işi

ÇIĞIRIŞ

  1. [isim] Çığırma işi veya biçimi

ÇIKIKÇI

  1. [isim] Çıkıkları düzelten kimse, sınıkçı, kırıkçı
    • "... buzdan kayıp bacağını kırdı. Çıkıkçı getirdiler, bacağı şimdilik alçıda." (Tarık Dursun K)

ÇIKILMA

  1. [isim] Çıkılmak işi

ÇIKINTI

  1. [isim] Bir yüzeyde ileri doğru çıkan bölüm
    • "Gırtlağının çıkıntısı, hiddetli bir adamın yumruğu gibi titriyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
  2. Bir metni düzeltmek veya ona bir şey eklemek için satır dışına yazılan yazı, çıkma
  3. Kambur

ÇIRAMOZ

  1. [isim] Balıkçıların, ateş balığı avlarken üzerinde çıra ve funda yaktıkları ızgara

ÇIRASIZ

  1. [sıfat] Çırası olmayan

ÇIRAKMA

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Şamdan

ÇITIRTI

  1. [isim] Çıtırdama sesi
    • "Yanımda bir dal çıtırtısı duydum." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇIĞILTI

  1. [isim] Çığlıkla karışık ses

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü