Ça ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ça olan 6 harfli 68 kelime var. Ça ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ça olan kelimeler listesine ya da sonu ça ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ça bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A Ç Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AÇ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇARPAN

1. [isim] Bir çarpma işleminde çarpılan sayının kaç kez tekrarlanacağını gösteren sayı, çoğaltan
   • "7x3=7+7+7=21 işleminde 3 sayısı 7'nin çarpanıdır."

ÇARKIT

1. [sıfat] Eski, bozuk, sakat

ÇAPKIN

1. [sıfat] Geçici aşklar ve ilişikler peşinde koşan (kimse), hovarda
   • "Sen onun karşısına çapkın bir adam gibi çıktın." (Peyami Safa)
2. Cinsellik hatırlatan
   • "Bunlar, herhangi bir caz havasına uyar gibi omuz, gerdan kırar, kalça sallar ve mantolarını çapkın bir eda ile şöylece omuzlarının üstüne atıverirler." (Halide Edip Adıvar)
3. Haylaz
   • "İyidir, hoştur ... ille velakin birazcık delişmendir, birazcık çapkındır." (Osman Cemal Kaygılı)
4. [ünlem] Okşayıcı bir seslenme sözü
   • "Kostüm yeni, potinler yeni, gömlek yeni ... güveyi mi giriyorsun çapkın!" (Peyami Safa)

ÇARŞAF

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yatağın üstüne serilen veya yorgan kaplanan bez örtü
   • "Yatağında oturdu, alnında toplanan ter damlalarını çarşafının ucuyla sildi." (Halide Edip Adıvar)
   • "Çarşaf kadar bir kâğıda künyemi yazmışlar." (Refik Halit Karay)
2. Kadınların kullandığı ve baştan örtülen, pelerinli, eteklikli sokak giysisi
   • "Çabucak yatak odasına koştu, çarşafını giydi." (Peyami Safa)

ÇAÇAÇA

Kelime Kökeni : İspanyolca

1. [isim] Meksika'dan yayılmış, hareketli, modern bir dans

ÇAKMAK

1. [isim] Taşa vurulup kıvılcım çıkarılan çelik parçası
   • "Nasıl oldu bilmem, eğilip yakarken çakaralmaz çakmak kıvılcım çıkardı." (Burhan Felek)
2. Çelik, taş, cam, plastik vb. maddeden yapılmış gaz veya benzinle dolu tutuşturma aleti
3. Tabanca veya tüfeklerde bulunan tetik düzeni

ÇATANA

1. [isim] Filika büyüklüğünde, islimle işleyen deniz teknesi, küçük vapur, istimbot
   • "Süslü, hususi birçok çarklı çatanalar geçer." (Abdülhak Şinasi Hisar)

ÇAPRAZ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Eğik olarak birbiriyle kesişen
   • "Mitralyözler onu çapraza almış, kızıl iğneleriyle gövdesini delik deşik ediyorlardı." (Atilla İlhan)
2. İki taraflı, karşılıklı
   • "Çapraz ateş."
3. [zarf] Eğik bir biçimde
   • "Boynuna çapraz astığı tüfeğini yokladı." (Samim Kocagöz)
4. [isim] Bir tür olta iğnesi
5. [isim] Kopça, düğme
6. [isim] Güreşte rakibin koltuk altından kol geçirip sarma oyunu

ÇARKLI

1. [sıfat] Çarkı olan
2. [isim] Her iki yanda birer çarkı bulunan vapur

ÇARKÇI

1. [isim] Kesici aletleri çarkla bileyen kimse, bileyici
2. Vapurlarda makine bölümünü yöneten kimse
   • "Karısı bir deniz çarkçı subayının kızıdır." (Memduh Şevket Esendal)

ÇARPIK

1. Düzgünlüğünü yitirerek eğrilmiş, doğru karşıtı
   • "İyice kararmış çarpık bir tahta kapı aralık duruyordu." (Çetin Altan)
2. Kötü
   • "Oraya özellikle çarpık vasıfları olanları toplarlarmış." (Haldun Taner)
3. Gerektiği gibi olmayan, düzgün olmayan
4. [zarf] Aksi, ters, huysuz bir biçimde
   • "Nedense Makbule, bu davetten çarpık dönüyordu." (Reşat Nuri Güntekin)

ÇAĞCIL

1. [sıfat] Çağdaş
   • "Kuşku yok ki çok modern, çağcıl bir roman." (Selim İleri)
2. Tekniğin, bilimin yeniliklerinden yararlanan, modern
   • "Çağcıl fizik."

ÇATMAK

1. [-i] Odun, değnek, kılıç, tüfek vb. uzun şeylerden birkaç tanesini, tepelerinden birbirine çaprazlama dayayarak durdurmak
   • "Avlusunda silahlarını çatmış, ayaklarını germiş askerler var." (Falih Rıfkı Atay)
2. Kereste vb.ni birbirine tutturmak
3. Bir şeyi yapmak için gerekli parçaları bir araya getirmek
   • "Koca bir nahiye titreştik, odunsuz yattık / O büyük mektebi gördün ya, kışın biz çattık." (Mehmet Akif Ersoy)
4. Yükü hayvana iki yanlı yüklemek
5. Başa yemeni, çatkı, yazma vb.ni bağlamak
6. Kaşı, yüzü sertlik, öfke bildiren bir duruma sokmak
   • "Komiser o yana doğru geldiğinden polis kaşlarını çattı." (Haldun Taner)
7. [-e] Üzücü, kızdırıcı veya şaşırtıcı olaylarla karşılaşmak
   • "Hacı Mustafa bağırıyor, ömründe böyle bir işe çatmadığını söylüyordu." (Refik Halit Karay)
8. [-e] Yazıyla veya sözle sataşmak
   • "Böyle söyler de sonra yemek biraz azca çıkarsa yahut pek düzgün olmasa aşçıya çatacak gibi olur." (Memduh Şevket Esendal)
9. [-e] Rastlamak, karşılaşmak
   • "Nerden çattım böylesi bir güzele..." (Cahit Sıtkı Tarancı)
10. [nsz] Sırası gelmek, zamanı gelmek
    • "Bir karara varma zamanı gelip çatmıştı." (Cahit Uçuk)
11. [-e] Gemiler birbirine çarpmak

ÇAPARİ

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Beden, köstek ve iğne bölümlerinden meydana gelen, her bir iğneye hindi, horoz, kaz, martı, tavuk, ördek vb. kuşların kanat, kuyruk tüyleri takılan çok iğneli bir tür olta takımı

ÇAPÇAK

1. [isim] Çamçak
2. Ağzı açık fıçı
   • "Elimi çapçağa daldırdım, karidesi bıyığından yakaladım." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇARPIŞ

1. [isim] Çarpma işi veya biçimi

ÇARDAŞ

Kelime Kökeni : Macarca

1. [isim] İki veya dört zamanlı Macar halk dansı

ÇAYELİ

...

ÇAVLAN

1. [isim] Şelale
   • "Çavlan sesinden öte bir şey duyulmuyordu şimdi." (Cahit Uçuk)

ÇARDAK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tarla, bahçe vb. yerlerde ağaç dallarından örülmüş barınak
2. Asma vb. bitkilerin dallarını sardırmak için direklerle yapılmış yer
   • "Evin bahçeye açılan tahta kapısının üstündeki çardakta koruklar sarkıyordu." (Oktay Rifat)
3. Kameriye
   • "Çardağın boşluğuna girdiğimiz vakit durmuş, eliyle yanağımı sıkmış, çenemi okşamıştı." (Refik Halit Karay)