Ç ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda ç olan 5 harfli 106 kelime var. Ç harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da başında ç harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AVUNÇ

1. [isim] Avuntu, teselli

TIKAÇ

1. [isim] Herhangi bir şeyin delik veya ağzını tıkamaya yarayan nesne

REVAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sürüm
   • "Geniş pencereli, manzaralı salonlar revaçta." (Refik Halit Karay)
   • "Yememek herkesin elinden geldiği için sıskalaşmak revaç buldu." (Refik Halit Karay)
   • "Sakal ve bıyığın revaçta olduğu bir dönemden geçmedik değil!" (Haldun Taner)

GÜMEÇ

1. [isim] Bal peteğini oluşturan altı köşeli gözeneklerden her biri

PİLİÇ

1. [isim] Tavuğun küçüğü, erginleşmemiş tavuk veya horoz
2. Genç, güzel ve alımlı kız veya kadın

ANDAÇ

1. [isim] Ajanda
2. Anı, yadigâr
   • "Alabalıkları dağ köylüleri ırmaktan tutar getirirlerdi. Yanında andaç diye bir kâse dolusu dağ çileği yahut badem sunarlardı." (Ayla Kutlu)

HALAÇ

...

ALGIÇ

...

KAYAÇ

1. [isim] Doğada büyük yer tutan, yer kabuğunun yapı gereci olan bir veya birkaç mineralden oluşan kütle, külte, porfir

MİRAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Göğe çıkma

KİREÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Mermer, tebeşir, kireç taşı, alçı taşı gibi birçok taşın özünü oluşturan kalsiyum oksit, (CaO)
   • "Duvarlar kireç badanalı idi." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Genç kadının yüzü kireç gibi ağarmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Kalsiyum hidroksit, Ca(OH)

BADIÇ

1. [isim] Bakla, fasulye, bezelye vb. taze sebzelerde, içinde tohumların sıralanmış bulunduğu kabuk, baklamsı meyve

MERİÇ

...

SIĞAÇ

...

DÜZEÇ

1. [isim] Bir yüzeyin eğiklik derecesini anlamaya yarayan araç, tesviye aleti

EZİNÇ

1. [isim] Organik veya ruhsal büyük sıkıntı, azap

HARİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dış, dışarı
   • "Hemen on dakika yürüyünce kasaba haricine çıkılır." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Yabancı ülke, dışarı
   • "On yıl hariçte kalmış."
3. [zarf] Dışta kalmak üzere, dışında sayılmak üzere, müstesna
   • "Dişçi koltuğu hariç, kim bir koltuğa oturursa kendini bir şey zanneder." (Burhan Felek)

GÜVEÇ

1. [isim] İçinde yemek pişirilen toprak kap
   • "Taş ocağın üstünde, ateşe vurduğu güveçten, kaynayan etin kokusu geliyordu." (Necati Cumalı)
2. Bu kapta pişirilen yemek
   • "Güveçten sonra bir koca sini mantı gelmiş." (Çetin Altan)

ORTAÇ

1. [isim] Sıfat-fiil

İSKOÇ

...