Ç ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda ç olan 5 harfli 106 kelime var. Ç harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da başında ç harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DİKEÇ

1. [isim] Bağ çubuğu dikmek için delik açmaya yarayan demir
2. Kazık, sırık, ağaç çubuk

PEÇİÇ

1. [isim] Zar yerine yedi tane küçük deniz hayvanı kabuğu atılarak bunların açık taraflarının üste veya alta gelmelerine göre taş ilerleterek oynanan bir oyun
   • "Muşamba fenerlerle kadın misafirler geldi, epeyce bir zaman peçiç ve yüzük oynandı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bir tür kâğıt oyunu
   • "Pek neşeli vaktinde hizmetçi kadınla peçiç oynar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

GÜVEÇ

1. [isim] İçinde yemek pişirilen toprak kap
   • "Taş ocağın üstünde, ateşe vurduğu güveçten, kaynayan etin kokusu geliyordu." (Necati Cumalı)
2. Bu kapta pişirilen yemek
   • "Güveçten sonra bir koca sini mantı gelmiş." (Çetin Altan)

TOKAÇ

1. [isim] Çamaşır yıkarken kullanılan, tahtadan, yassı tokmak

YUKAÇ

1. [isim] Yer katmanları kıvrımlarının tümsek bölümü, semer, ineç karşıtı

KAKAÇ

1. [isim] Tuzlanıp kurutulmuş yiyecek
2. Manda pastırması

BÜKÜÇ

1. [isim] Köşe

ÜFLEÇ

1. [isim] Kaynak yapımında, metalleri kesme ve eritme işlemlerinde kullanılan, alev püskürten araç, hamlaç
2. Laboratuvarlarda yüksek ısı elde edilen araç, hamlaç

HARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir yerden, bir kimseden zorbalıkla alınan para
2. Osmanlı Devleti'nde Müslüman olmayanların devlete ödemekle yükümlü oldukları vergi
3. Osmanlı Türklerinde genellikle toprak sahiplerinden devletçe alınan vergi

ARKAÇ

1. [isim] Ağıl
2. Dağ sırtlarında davarların yatırıldığı düz, rüzgâr almayan kuytu yer

MERİÇ

...

İNTAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işi sonuçlandırma, sona erdirme, bitirme

ÜZÜNÇ

1. [isim] Üzüntü
   • "Çocukların oyun gürültülerinde bile insanı burkan bir üzünç gizlidir." (Selim İleri)

ALGIÇ

...

MİZAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Huy, yaradılış, tabiat, karakter
   • "Birdenbire mizacı değişen Sabri'yi kadınlardan bile tanımayan kalmadı." (Ömer Seyfettin)
2. İnsan vücudunun fizyolojik yapısı, sağlık

PİLİÇ

1. [isim] Tavuğun küçüğü, erginleşmemiş tavuk veya horoz
2. Genç, güzel ve alımlı kız veya kadın

NESİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Doku
2. Dokuma

İSVEÇ

...

SARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koşum ve eyer takımları yapan veya satan kimse
2. Koşum ve eyer takımlarını işleyen ve süsleyen kimse
3. Deri, muşamba vb.nden bavul, çanta yapan kimse

SIĞAÇ

...