Ç ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda ç olan 4 harfli 45 kelime var. Ç harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da başında ç harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KIRÇ

1. [isim] Kışın, sisli havalarda, ağaç dallarını, toprak çıkıntılarını vb. yerleri kaplayan buz tabakası

SKEÇ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Genellikle radyo ile yayımlanmak için hazırlanmış, genellikle güldürü niteliğinde kısa oyun

İNEÇ

1. [isim] Tekne, yukaç karşıtı

AĞAÇ

1. [isim] Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki
   • "Neredesin yahu, seni bekleye bekleye ağaç olduk."
2. [sıfat] Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan
   • "Ağaç tekne."
3. Direk

KONÇ

1. [isim] Ayağa giyilen şeylerde ayak bileğinden baldıra doğru olan bölüm
   • "Çorap koncu. Çizme koncu."

PANÇ

...

AMAÇ

1. [isim] Ulaşmak istenilen sonuç, maksat
   • "Her ne sebep ve amaçla olursa olsun kimse düşünce ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz." (Anayasa)
   • "Dernekler, 13'üncü maddedeki genel sınırlamalara aykırı hareket edemeyecekleri gibi siyasi amaç güdemezler." (Anayasa)
2. Gaye
   • "Kuruluş amaç ve şartlarını kaybeden yahut kanunun öngördüğü yükümlülükleri yerine getirmeyen dernekler, kendiliğinden dağılmış sayılır." (Anayasa)
3. Hedef
   • "Vergi yükünün adaletli ve dengeli dağılımı maliye politikasının sosyal amacıdır." (Anayasa)

EMEÇ

1. [isim] Su ve kara yosunlarının, kökü andıran tutunma organı

BURÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı
   • "Surun yıkık burçlarından baykuşlar gülüyor." (Haldun Taner)
2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad
3. Demir aksamın birbirine değmesini engellemek, boşlukları doldurmak amacıyla sarı, karbon, plastik vb.nden yapılan bir motor parçası

ŞERÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Anüs

ARAÇ

1. [isim] Bir iş yapmakta veya sonuçlandırmakta, gücünden yararlanılan nesne
2. Kişiler veya nesneler arasında bağlantı sağlayan şey, vasıta
   • "Dil, anlaşmayı sağlayan bir araçtır."
3. Taşıt
   • "Taşıt araçlarına hiç binmez, yaz kış asker postalları ile kilometrelerce yolu yaya yürürdü." (Haldun Taner)

HARÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Harcanan para, masraf
2. Resmî işlerde devlet veznesine ödenen para
   • "Tapu harcı. Mahkeme harcı."
3. Yükseköğrenim öğrencilerinin ödemek zorunda olduğu katkı payı
4. Yapıda tuğla veya taşların örgüsünü sağlamlaştırmak, duvarları sıvamak için kullanılan, toprak, saman, kum, kireç, çimento vb. şeyleri su ile kararak yapılan karışım
   • "Sıvanmış, boyanmış bir binanın tuğlaları arasındaki harcı göremeyiz." (Orhan Veli Kanık)
5. Bir yemeğin yapılmasında kullanılan ve tat veren maddelerin bütünü
   • "Bu yemeğin harcı pek iyi değil."
6. Giysiler dikilirken kullanılan tamamlayıcı veya süsleyici şeyler
7. Bahçıvanlıkta değişik nitelikteki toprak vb. maddelerin karıştırılmasıyla hazırlanmış toprak

AKAÇ

1. [isim] Bir yerde birikip kalan sıvıları, bir işlem sonunda geriye kalan artıkları, gereksiz nesneleri dışarıya akıtmak için kullanılan boru vb. araç
2. Kanal, ark, su yolu
3. Yer altı su oluğu

ZEVÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koca

FEVÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsan kalabalığı

EĞİÇ

1. [isim] Yemiş koparırken dalları çekmeye veya kovandan bal almaya yarayan araç

İZAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bunaltma, tedirgin etme, baş ağrıtma, can sıkma
   • "Bu vaka Bilal'i, uşakların izacından tamamen kurtardı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Fısıltıları bu sakin adamı gıdıklıyor, izaç ediyor." (Halide Edip Adıvar)

ALIÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Akdiken
   • "Sık pırnallıklar, erguvan, defne, alıç kümeleri yer yer yolu boğuyor." (Necati Cumalı)
2. Bu ağacın mayhoş yemişi

PUNÇ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çay, şeker, tarçın, limon karışımına rom veya kanyak gibi damıtılmış alkollü bir içki katılarak yapılan ve bu içkinin buharlaşan alkolü yakıldıktan sonra içilen içki

GÖNÇ

1. [sıfat] Zengin, varlıklı