Ç ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında ç olan 3 harfli 35 kelime var. Ç harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ç bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇİM

1. [isim] Buğdaygillerden, bahçelerin, yol kenarlarının ve parkların yeşillendirilmesinde yararlanılan çok yıllık bitki (Lolium)
2. Yeşilliği bol olan yer

ÇİY

1. [isim] Havada buğu durumundayken akşamın ve gecenin serinliğiyle yerde veya bitkilerde toplanan küçük su damlaları, şebnem
   • "Çimenlerin üzerindeki çiylerde güneşten düşmüş parlak elmas damlalarını ayaklarıyla ezdi." (Ömer Seyfettin)

ÇIT

1. [isim] Hafif ve anlık ses
   • "Aşağı katta ayak sesleri. Teyzenin odasında çıt yok." (Peyami Safa)
   • "İşte bak, hücre kapısını çıt çıkarmadan araladı, yine bir şey diyecek." (Atilla İlhan)
   • "Bir müddet hiçbirisi kımıldamadı ve çıt çıkmadı, sonra bir hıçkırık duyuldu." (Peyami Safa)

ÇİĞ

1. [sıfat] Pişmemiş veya az pişmiş
   • "Onların da belki merhume ve öksüzler hakkında söylenilecek bir fikirleri olurdu. Fakat şimdilik ne deseler çiğ düşecekti." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Onun o sözü pek çiğ kaçtı."
2. Gözü rahatsız eden, göze batan (renk, ışık)
   • "Koca Mustafapaşa'daki berber Selim'in aynası karşısında çiğ renkleri buna benzeyen çok süslü bir resim asılıydı." (Refik Halit Karay)
3. Yersiz ve yakışıksız
   • "Bu, benim gibi yaşını başını almış bir adam tarafından pek çiğ bir hareket olurdu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. Yaşının gerektirdiği görgüye ve olgunluğa erişmiş olmayan (kimse)
   • "Fakat Cemal Paşa, çiğ bir politikacı değildi." (Falih Rıfkı Atay)

ÇÖL

1. [isim] Kumluk, susuz ve ıssız geniş arazi, sahra, badiye
   • "Koskoca çölü, yapı ve bahçelerle donattık." (Falih Rıfkı Atay)

ÇİŞ

1. [isim] Çocuk dilinde sidik

ÇİS

1. [isim] Bazı bitkilerden sızan ve katılaşarak sarımtırak bir cisim durumuna gelen bir çeşit şekerli öz su, kudret helvası
   • "Çis, hekimlikte müshil olarak kullanılır."

ÇOR

1. [isim] Hastalık
2. Sığır vebası

ÇAR

Kelime Kökeni : Rusça

1. [isim] Rus imparatorlarına ve Bulgar krallarına verilen unvan

ÇİN

...

ÇEK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Bir kimsenin, satın aldığı hizmet veya ürün karşılığında para yerine verdiği ve karşılığı banka hesabından ödenen yazılı belge

ÇAT

1. [isim] Sert bir şeyin kırılırken çıkardığı ses
   • "Sizin sevgili bir yerde durmaz, çat orada çat burada çat kapı arkasındadır." (Osman Cemal Kaygılı)

ÇAP

1. [isim] Cisimlerin genişliği, kutur
   • "Tüfeklerin çaplarını sorsanız cevabını veremezler." (Ömer Seyfettin)
2. Büyüklük
3. Ölçü, ölçek
   • "Bütün bu çabalar da Alman edebiyatını dünya çapında bir güce kavuşturmaya yetmiyor." (Haldun Taner)
4. Yapının veya arsanın boyutlarını ve sınırlarını gösteren harita
5. Bilgi, deneyim ve yeteneklerin tümü
   • "Her şeyde olduğu gibi politikada da bu büyük rolü insanın kendi çapı oynar." (Haldun Taner)
6. Uç noktaları dairenin çevresi üzerinde bulunan ve çemberin merkezinden geçen doğru parçası

ÇUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle kıldan yapılmış kaba dokuma
   • "Geceleri Ali, bir çula bürünerek yatıyordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Muharrem, çulu epey düzmüş vaziyetteydi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Kıldan veya yünden yapılmış hayvan örtüsü
   • "Ata çul örtmek."
   • "Aranızdan ayrılalı bir ay var mı? Belki yok bile. Çulu derhâl düzelttim." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Giyim, giysi

ÇÜK

1. [isim] Erkeklik organı

ÇİT

1. [isim] Bağ, bahçe, bostan vb. yerlerin çevresine çalı, kamış, ağaç dalı gibi şeylerden çekilen duvar türü, çeper, barı
   • "Çitten her akşam yaptığım gibi mektepten kalmış bir spor aşkı ile atladım." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇEÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tahıl yığını
2. Tahıl elenen kalbur

ÇAĞ

1. [isim] Zaman dilimi, vakit
2. Hayatın çocukluk, gençlik vb. dönemlerinden her biri, yaş
   • "Yazık ki delikanlılık çağını çoktan aşmıştır, şakaklarına kır düşmüştür, ayrıca hastadır." (Refik Halit Karay)
3. Kendine özgü bir özellik taşıyan zaman parçası, dönem, devir
   • "Dünya atom çağında, biz hâlâ medeniyet kavgası içindeyiz." (Falih Rıfkı Atay)
4. Tarihin ayrıldığı dört büyük bölümden her biri, kurun
   • "İlk Çağ. Orta Çağ. Yakın Çağ. Yeni Çağ."
5. Bir şeyin uygun, elverişli zamanı
   • "Kendi çocuğu daha evlenecek çağda olmadığına göre kim bilir kimleri baş göz etmiştir." (Sait Faik Abasıyanık)
6. Bir katmanın oluştuğu süre

ÇOK

1. [sıfat] Sayı, nicelik, değer, güç, derece vb. bakımından büyük ve aşırı olan, az karşıtı
   • "Bana matematik çok kolay geldi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Mehmetçiğimiz ayrıca anıtlara layıktır. Onun köylere kadar anıtlaştırılmasını çok görmem." (Peyami Safa)
   • "Sonra, çok şükür biz de bu dünyada bir şeyler gördük, diyerek rahat rahat ölür." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
2. [zarf] Aşırı bir biçimde
   • "Ben annemi çok severim."

ÇAN

1. [isim] İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden araç, kampana
   • "Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı." (Falih Rıfkı Atay)
   • "İsterseniz çanıma ot tıkar, beni mahvedersiniz." (Orhan Kemal)