Ç ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda ç olan 3 harfli 22 kelime var. Ç harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da başında ç harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İNÇ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Futun on ikide biri olan, uzunluğu 2,54 cm olan İngiliz uzunluk ölçü birimi, parmak, pus

MEÇ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Süngü gibi yalnız batırılarak yaralamaya yarayan, kısa, düz ve ensiz kılıç

ÇEÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tahıl yığını
2. Tahıl elenen kalbur

KAÇ

1. [sıfat] Herhangi bir şeyin niceliğini sormak için kullanılan soru sıfatı
   • "Yakup Kadri'nin romanlarının kaç dile çevrildiğini bilen bile yoktur." (Çetin Altan)
   • "Hacı Kalfa kaç baharın yoğurdunu yemiştir, bilirsin sen?" (Reşat Nuri Güntekin)
2. Birçok
   • "Kaç gündür ben de bunu söyleyecektim, söyleyemiyorum." (Orhan Kemal)

GÖÇ

1. [isim] Ekonomik, toplumsal, siyasi sebeplerle bireylerin veya toplulukların bir ülkeden başka bir ülkeye, bir yerleşim yerinden başka bir yerleşim yerine gitme işi, taşınma, hicret, muhaceret
   • "Obalarının hâlâ arkası kesilmeyen göçleri devam etmekte idi." (Samiha Ayverdi)
   • "Kalktı göç eyledi Afşar elleri." (Dadaloğlu)
2. Evden eve taşınma, nakil
   • "Her sene, zamanı gelince İstanbul'un mahallelerinde Boğaz'ın köylerine göçler başlardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Taşınma sırasında götürülen ev eşyaları
4. Kuşların, geyiklerin, yarasaların, bazı balık ve böceklerin mevsim, iklim, besin miktarı vb.ne göre çevre değiştirmeleri

PEÇ

Kelime Kökeni : Rusça

1. [isim] Rus mimarisinde odaları ısıtmak için yapılan fırın tarzı ocak

EVÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] En yüce yer
2. Yeröte
3. Günöte
4. Eviç

PÖÇ

1. [isim] Kuyruk sokumu kemiği

ZAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kükürtle demir bileşimlerinden biri

BAÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu'nda gümrük vergisi
   • "Sirkeci'de 'oh' diye gözlerini açtı, şehrin ta göbeğinde bacını verdiği köprüyü yavaş yavaş geçti." (Ömer Seyfettin)
2. Zorla alınan para, haraç
   • "Galata'da baç alınan evler bir gece içinde istiklallerini ilan ederek en meşhur hamilerini kovmuşlardı." (Ömer Seyfettin)

HAÇ

Kelime Kökeni : Ermenice

1. [isim] Hristiyanlığın sembolü sayılan ve birbirini dikey olarak kesen iki çizgiden oluşan biçim, istavroz, put (I), salip
   • "Beraber eski kilise harabesine girdiler, kadın burada haç çıkardı." (Refik Halit Karay)

GÜÇ

1. [sıfat] Ağır ve yorucu emekle yapılan, çetin, müşkül
   • "Eski yazıyı öğrenmek güç bir işti."
   • "Hemen kararını vermekten âciz olan Hasan ne kadar güç bir mevkide kalmıştı?" (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Bugünkü hâlimizle tabiatın sırlarını kavrayamayacağımızı düşünmek bizi sinirlendiriyor, gücümüze gidiyor." (Nurullah ataç)
2. [zarf] Zorlukla
   • "Kendini yatağa güç atmış ve sızıp kalmıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

TAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık
   • "Tahtlar, taçlar artık tarihe karıştı."
2. Gelinlerin başlarına takılan süs
   • "Güzellik kraliçesi taç giydi."
3. Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların üstlerindeki kabartmalı, oymalı, süslü bölüm
4. Çiçeğin dıştan ikinci halkasında bulunan yaprakların hepsi
5. Bazı tarikatlarda şeyhlerin giydikleri başlık

PİÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Anası ile babası arasında evlilik bağı olmadan dünyaya gelen çocuk, veledizina
2. Babası belli olmayan çocuk
   • "Can sıkıntısı, pişmanlık ve öfkenin, bu Vaniköy akşamını nasıl piç edeceğini şimdiden kestirebiliyordum." (Atilla İlhan)
3. Her şeyin küçüğü, büyüğü ile aynı nitelikte olmayan
   • "Nasıl olsa bugünü de harcadık, piç ettik." (Atilla İlhan)
4. Terbiyesiz, arsız çocuk
   • "Şimdi bir karış piçler bile zavallıya -Ulan, hödük, bana baksana- diye hitap ediyorlar." (Ömer Seyfettin)
5. Kalleş, kurnaz, kötü niyetli kimse
6. Bir ana bitkinin çevresinde yeniden beliren sürgün ve filizler

SUÇ

1. [isim] Törelere, ahlak kurallarına aykırı davranış
   • "... ben de sizinle hapishane arkadaşlığı etmek için bir suç işleyeceğime söz veriyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Yasalara aykırı davranış, cürüm
   • "Casusluk suçundan yakalanıp müebbet hapse mahkûm olmadın mı?" (Refik Halit Karay)

TEÇ

...

MAÇ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Karşılaşma
   • "Paris'te maça gitmek şöyle dursun, stadyumların yerini bile öğrenmek aklımdan geçmedi." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)

HİÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [zarf] Olumsuz yargılı cümlelerde fiilin anlamını pekiştiren bir söz
   • "Dersleri hiç de iyi değil."
   • "-Küçük tıpkı dedesi. -Hiç değil."
   • "Bu mahluk hiç değilse hep aynı noktada dönüp dolaştığının farkında değil." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Soru cümlelerinde belirsiz bir zamanı anlatan bir söz
   • "Hiç ava gittiniz mi?"
   • "Hiç değilse şu avuç içi kadar havuza bir fıskiye koysalarmış ya..." (Tarık Buğra)
3. Bir soruya açık bir cevap verilmek istenmediğinde cevap cümlesinin başına getirilen bir söz
   • "Ne gördün? -Hiç."
   • "İnsan hiç olmazsa arada bir uğrar / Böyle ihmalci değildin önceleri," (Behçet Necatigil)
4. [isim] Boş, değersiz, önemsiz olan şey veya kimse
   • "Bir hiç için darıldı. O benim gözümde hiçtir."

SAÇ

1. [isim] Baş derisini kaplayan kıllar
   • "Muntazam taranmış, noksansız, sarı, genç saçlar..." (Ahmet Haşim)
   • "Kıbrıs'ta parti politikası da bir ara, ana vatandaki gibi saç saça baş başa idi." (Talât Halman)
   • "Eğer bu patırtıdan, ikindi uykusu başına sıçrayan imam aşağı koşmasa iki kadın, avluda saç saça baş başa dövüşeceklerdi." (Halide Edip Adıvar)
   • "Matmazelin saçı başı birbirine karışmıştı." (Sait Faik Abasıyanık)

GEÇ

1. [sıfat] Belirli zamandan sonra olan
2. [zarf] Kararlaştırılan, beklenen veya alışılan zamandan sonra, erken karşıtı
   • "Dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç / Bu son fasıldır ey ömrüm, nasıl geçersen geç" (Yahya Kemal Beyatlı)