Zekâ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] İnsanın düşünme, akıl yürütme, objektif gerçekleri algılama, yargılama ve sonuç çıkarma yeteneklerinin tamamı, anlak, dirayet, zeyreklik, feraset
    • "Çok görmüş halk adamlarına mahsus pratik bir zekâsı vardı." (Reşat Nuri Güntekin)

Kelime Anlamı Kaynağı : Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlüğü

Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:

Zekâ kelimesi baş harfi z son harfi â olan bir kelime.Başında z sonunda â olan kelimenin birinci harfi z , ikinci harfi e , üçüncü harfi k , dördüncü harfi â . Başı z sonu â olan 4 harfli kelime.

Sadece harf ve * girmelisiniz.