Z ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında z olan 4 harfli 30 kelime var. Z harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde z harfi olan kelimeler listesine ya da sonu z harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında z bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ZADE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Oğul, evlat
   • "Şimdi bilmem ne zade namı altında, İstanbul'un en büyük zenginlerinden biriydi." (Ömer Seyfettin)
2. [sıfat] Doğmuş

ZİYA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Işık, aydınlık
   • "Dışarıda batmış güneşin bıraktığı ziya artık fersizleşiyor." (Refik Halit Karay)

ZEDE

...

ZAİT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çoğaltan, artıran
2. Gereksiz, fazla
   • "Canım bu kadar yeter, fazlası zait." (Sermet Muhtar Alus)
3. [isim] Artı (+)

ZİRA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [bağlaç] Çünkü
   • "Heykeli atölyede bırakmak mecburiyetinde kaldım. Zira bahçede yaptırdığım kaide henüz bitmemişti." (Haldun Taner)

ZULA

1. [isim] Kaçak ve yasak şeylerin saklandığı gizli yer

ZEVK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Hoşa giden veya çekici bir şeyin elde edilmesinden, düşünülmesinden doğan hoş duygu, haz
   • "İçtik bu nadir içkiyi yıllarca kanmadık / Bir böyle zevke tek bir ömür yetmiyor yazık." (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Sokaktaki adam kişiliğine bürünmekten çok zevk alırdı." (Haldun Taner)
   • "Terfi ümidinde olmadıklarından resmî işlere ehemmiyet vermezler, zevklerine bakarlardı." (Refik Halit Karay)
2. Güzeli çirkinden ayırt etme yetisi, beğeni
3. Tat, lezzet
   • "Batı edebiyatında şarap içmekten, onun zevkinden hiç bahsedilmez." (Burhan Felek)
4. Eğlence
   • "Su gibi para harcıyor, zevkine zevk, rahatına rahat katıyor." (Necati Cumalı)

ZAYİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kaybolma, yitme
2. [sıfat] Kayıp
3. [sıfat] Yok olmuş, elden çıkmış, mahvolmuş
4. [sıfat] İşe yaramayan, yararsız, boş

ZEVÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koca

ZİFT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Katran ve diğer organik maddelerin buharlaşmasından veya damıtılmasından elde edilen, kolay kırılan, az ısı ile eriyen, katı, siyah, parlak madde, karasakız
   • "Sağ elinin iki parmağı sigara ziftinden kararmıştı." (Memduh Şevket Esendal)

ZARA

...

ZAPT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Zor kullanarak ele geçirme
   • "Bizans'ta Sırp memleketlerini zapt ettilerse de bir müddet sonra bazı kısımlara geniş otonomiler verdiler." (Falih Rıfkı Atay)
2. Tutma, hâkim olma
   • "İşte o vakit ben zaptı imkânsız bir vahşi kedi hâline girmişim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Neveser bir sevinç çığlığını zor zapt etmişti." (Atilla İlhan)

ZOKA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Büyük balıkları tutmakta kullanılan, küçük balık biçiminde, ucu iğneli kurşun parçası

ZARF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kap, kılıf, sarma
2. İçine mektup veya başka kâğıtlar konulan kâğıttan kese
   • "Bir sabah kahvaltımı yaparken bana gösterişli bir zarf getirdiler." (Ahmet Haşim)
3. İçine fincan veya bardak oturtulan metal kap
   • "Kenarları ezik bir çift altın kahve fincanı zarfını elinde evirir çevirirdi." (Reşat Enis)
4. Bir fiilin, bir sıfatın veya bir zarfın anlamını zaman, yer, ölçü, nitelik, soru kavramları bakımından etkileyen kelime, belirteç: Az yaşamıştı. Geç kalınca utandı gibi

ZATİ

1. [zarf] Zaten
   • "Bu akşam zati geç kaldık." (Sait Faik Abasıyanık)

ZAMK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Akasya, kitre, sütleğen vb. ağaçların kabuklarından sızarak donan, eriyiği yapıştırıcı olarak kullanılan, renksiz veya sarı kırmızımtırak renkte amorf madde
2. Bu maddenin yapıştırıcı olarak kullanılan eriyiği

ZINK

1. [isim] Hızla giden bir şeyin birdenbire durduğu an çıkardığı ses
   • "Askerî bir cip, Camekân Sokağı'nı sarsıla sarsıla geçti, apartmanın kapısı önünde zınk diye durdu." (Atilla İlhan)

ZAİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Yok olan, ortadan kalkan, sürekli olmayan

ZİLE

...

ZAAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Düşkünlük, eksiklik, yetersizlik, zayıflık, dayanamama
   • "Kendisine zaafımdan ziyade metanetimi gösterdiğim kadın içeriye girdi." (Peyami Safa)
   • "Öteki, bütün bunları bir zaaf sayarak bu sefer ondan borç almış, ödememiş." (Sait Faik Abasıyanık)
2. İrade zayıflığı
   • "Her Havva kızı gibi övünmek onun da zaafıdır." (Haldun Taner)