Başında olan 7 harfli 38 kelime var. Yı ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde yı olan kelimeler listesine ya da sonu yı ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında yı bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YIĞILMA

  1. [isim] Yığılmak işi

YIKILIŞ

  1. [isim] Yıkılma işi veya biçimi
    • "Alman denizinden Türk denizine doğru bir yıkılış, büyük bir yıkılış vardı." (Falih Rıfkı Atay)

YIĞIŞIM

  1. [isim] Molozların çimento durumuna dönüşmesiyle oluşan kütle, konglomera

YILIŞIK

  1. [sıfat] Yapmacık davranışlarla hoş görünmeye çalışan
    • "O hanende denilen yılışık boşboğaza ne diyeyim?" (Sermet Muhtar Alus)

YIĞINLA

  1. [sıfat] Çok, pek çok
    • "Avrupa'dan yığınla kitap getirmiştim." (Reşat Nuri Güntekin)

YIRTMAK

  1. [-i] Kâğıt, kumaş gibi bükülüp katlanan şeyleri parçalamak
    • "Yürürken sert bir şey paçamı yırttı, çepeçevre dikenli bir tel..." (Falih Rıfkı Atay)
  2. Vücudu kanatacak kadar derin çizmek
    • "Kedi çocuğun elini yırttı."
  3. Yok etmek, bastırmak
  4. Sağrısını mahmuzla yaralayarak binek hayvanını alıştırmak
  5. Zorlamak
    • "Gırtlağımı yırtarcasına haykırırken odaya efendim pürtelaş girdi." (Refik Halit Karay)
  6. Bir işi yapmaktan kurtulmak
  7. Köşeyi dönmek

YIĞILCA
...
YILDIRI
...
YILIŞMA

  1. [isim] Yılışmak işi

YIRTLAK

  1. [sıfat] Göz kuyruğu yırtılmış gibi açık duran (göz)

YIRTICI

  1. [sıfat] Beslenmek için başka hayvanları parçalayarak yiyen (hayvan)
  2. Kan dökmekten, insan öldürmekten zevk alan (kimse)
    • "Uzun bir müddet insanın yırtıcı hayvanat cinsinden bir mahluk olduğunu ispat için binbir dereden su getirdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
  3. Tiz, yüksek (ses)
    • "Bir sabah ev halkı, aşçı Şerife Hanım'ın yırtıcı çığlıklarıyla uyandı." (Reşat Nuri Güntekin)
  4. İş bitiren, mahir
    • "Buraların en çalışkan, en becerikli, en yırtıcı ve zengin adamıdır." (Memduh Şevket Esendal)

YIKANIŞ

  1. [isim] Yıkanma işi veya biçimi

YIKIMCI

  1. [isim] Yapıları yıkma işini yapan kimse

YIKIŞMA

  1. [isim] Yıkışmak işi

YIRTMAÇ

  1. [isim] Çoğunlukla etek, paça veya kol yeninde, dikilmemiş uzunca açıklık

YIĞINAK

  1. [isim] Bir şeyin biriktiği yer
  2. Bir şeyin bir yerde çokça birikmesi, tecemmu, tahaşşüt
  3. Bir hücreli bitkilerin bir araya gelerek oluşturdukları küme

YIVIŞIK

  1. [sıfat] Islak, kaygan, yapışkan
  2. Yılışık

YIPRAMA

  1. [isim] Yıpramak işi

YIĞINTI

  1. [isim] Bir araya yığılmış şeyler kümesi

YIKAYIŞ

  1. [isim] Yıkama işi veya biçimi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü