Yü ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında yü olan 7 harfli 33 kelime var. Yü ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde yü olan kelimeler listesine ya da sonu yü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında yü bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YÜREKLİ

1. [sıfat] Tehlikeyi korkusuzca karşılayan, hiçbir şeyden korkusu olmayan, gözü pek, babayiğit, koçak, cesaretli, cesur, cüretkâr
   • "Fakat onlar da aralarında hiçbir delikanlıyı ona eş olabilecek kadar yürekli bulmuyorlardı." (Halide Edip Adıvar)

YÜRÜTÜM

1. [isim] Yürütme işi
2. Bir kararı, bir yargıyı yerine getirme, uygulama, infaz
   • "Yasanın yürütümü. Bu yargının yürütümü."

YÜZÜLME

1. [isim] Yüzülmek işi

YÜREGİR

...

YÜRÜTEN

1. [isim] Yürüteç
   • "Ona dört ayaklı yürütenlerden aldık, sevindi." (Tarık Dursun K)

YÜZSUYU

1. [isim] Bir kimsenin onuru, haysiyeti
   • "Hâlbuki Emin Efendi, feleğin çemberlerinden geçerek, kâh kuvvetlerin önünde diz çöküp yüzsuyu dökerek, kâh zayıflara çelme vurup tuzak kurarak bu mertebeye ulaşmış." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

YÜREĞİR

...

YÜRÜYÜŞ

1. [isim] Yürüme işi veya biçimi
   • "Toplantı ve gösteri yürüyüşünü düzenleme hakkını kullanmasında uygulanacak şekil, şart ve usuller kanununda gösterilir." (Anayasa)
   • "Bir gün Küplüce arkalarında uzun bir yürüyüş yapmış." (Haldun Taner)
   • "Askerler yürüyüşe geçti."
2. Spor amacıyla yapılan yürüme
   • "Her sabah bir saat yürüyüş yaparım."
3. Bir olayı protesto etmek, bir konuya dikkati çekmek amacıyla topluca yürüme
   • "Gösteri yürüyüşü."
4. Birliklerin bir yerden başka bir yere gitmesi

YÜZBAŞI

1. [isim] Orduda rütbesi üsteğmenle binbaşı arasında olan subay

YÜKLÜCE

1. [zarf] Yüklü olarak
   • "Yüklüce gelenler ansızın kaçamazlar, borçlarına mukabil eşyaları alıkonulabilir." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

YÜZÜSTÜ

1. [zarf] Yüzü yere gelecek biçimde
   • "Dişçi, kendini yüzüstü bir kanepeye attı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Altı hücreyle cümle kapısının taş kemeri, kalın meşe tahtasından kapı kanatları yüzüstü kaldılar." (Kemal Tahir)
2. Başlanmış fakat tamamlanmamış bir durumda
   • "Evdeki işimi gücümü yüzüstü bıraktım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

YÜREKSİ

1. [sıfat] Yüreği andıran, yüreğe benzeyen, yürek gibi

YÜZDECİ

...

YÜCELİM

1. [isim] Üst geçiş

YÜCELME

1. [isim] Yücelmek işi, itila

YÜKÜMLÜ

1. [sıfat] Bir şeyi yapma zorunluluğu olan, memur, mükellef
   • "Herkes kamu giderlerini karşılamak üzere vergi ödemekle yükümlüdür." (Anayasa)

YÜZÜNCÜ

1. [sıfat] Yüz sayısının sıra sıfatı, sırada doksan dokuzuncudan sonra gelen

YÜPÜRME

1. [isim] Yüpürmek işi

YÜRÜTEÇ

1. [isim] Yeni yürümeye başlayan çocukların çabuk yürümelerini sağlayan araç, örümcek, yürüten
2. Yürüme sorunu olan kimselerin kullandığı araç, yürüten

YÜCELİŞ

1. [isim] Yücelme işi veya biçimi