Ye ile başlayan 8 harfli kelimeler

Başında ye olan 8 harfli 75 kelime var. Ye ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ye olan kelimeler listesine ya da sonu ye ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ye bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EY, YE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YETMİŞER

1. [sıfat] Yetmiş sayısının üleştirme biçimi, her birine yetmiş, her defasında yetmişi bir arada olan

YETİŞMİŞ

1. [sıfat] Gereken niteliğe veya olgunluğa erişmiş
   • "Anadolu'da arif derler, bir halk yetişmişi vardır." (Falih Rıfkı Atay)

YEMİŞÇİL

1. [sıfat] Yemişle beslenen

YEŞERMEK

1. [nsz] Bitki yaprak vermek, yapraklanmak
2. Yeşil renk almak, yeşillenmek
   • "Okulun arkasındaki tepeler, yağan yağmurlardan sonra yeşermişti." (Necati Cumalı)

YELKESEN

1. [isim] Yarışlarda, rüzgârın etkisinden korunmak için öne takılan siperlik, yelkıran, rüzgârlık

YELTENME

1. [isim] Yeltenmek işi veya durumu

YENİLMEK

1. [nsz] Yeme işi yapılmak veya yeme işine konu olmak

YETERSİZ

1. [sıfat] Gerekli bilgi ve yeteneği olmayan, yeterliği olmayan, kifayetsiz, ehliyetsiz
2. Eksiği olan, yetecek kadar olmayan
3. Gereken, istenen niteliği olmayan
4. Verimli olmayan

YELÖLÇER

1. [isim] Rüzgârın veya gaz durumundaki akışkanların akış hızını ölçmeye yarayan aygıt, anemometre

YEMİNSİZ

1. [sıfat] Yemine dayanmayan
   • "Bu dört kelimelik yeminsiz, şahitsiz cevap onun için yeter." (Yusuf Ziya Ortaç)

YERLEŞME

1. [isim] Yerleşmek işi
2. Yerleşim alanı veya merkezi
   • "Boğaziçi köyleri, İstanbul'la ancak deniz yoluyla bağlanan, kopuk yerleşmelerdi." (Aydın Boysan)

YELYUTAN

1. [isim] Atlarda hava yutmanın yol açtığı bir hastalık

YENİŞMEK

1. [nsz] Birbirini yenmeye çalışmak
2. Çekişmek
   • "... nasıl da bir darılır, bir barışır, yenişirdik. Hoştu doğrusu..." (Refik Halit Karay)

YEDİEMİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birden çok kişi arasında hukuki durumu çekişmeli olan bir malın, çekişme sonuçlanıncaya kadar emanet olarak bırakıldığı kimse

YEMCİLİK

1. [isim] Yemci olma durumu

YEDİRTME

...

YEZİTLİK

1. [isim] Yezit olma durumu, yezit gibi davranma, kötülük, hainlik

YELENGEÇ

1. [sıfat] Kabuğu kendi kendine çatlayıp soyulan (ağaç)

YERLEŞKE

1. [isim] Şehir dışında kurulmuş bir üniversitenin alanı ve yapıları, kampüs

YERLEŞİK

1. [sıfat] Belli bir yere yerleşmiş
   • "Onlar yerleşik toplumlar, herkesin yeri belli, öyle vırt zırt oradan oraya geçilemez." (Atilla İlhan)
2. Bir yerin yerlisi olmuş, mütemekkin
3. Bir yerde varlığını sürekli olarak sürdürecek olan
   • "Ankara'daki yerleşik tiyatro sayısı altıya yükseldi."