Ye ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ye olan 7 harfli 61 kelime var. Ye ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ye olan kelimeler listesine ya da sonu ye ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ye bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EY, YE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YERİNEL

1. [sıfat] Alegorik

YEDİGİR

...

YETERLİ

1. [sıfat] Bir işi yapma gücünü sağlayan özel bilgisi olan, kifayetli, ehliyetli
2. Bir görevi, işlevi yerine getirme gücü olan, etkisi olan
3. Gereksinimlere cevap veren, ihtiyaçları karşılayan
   • "Yeterli çadırları var mı?" (Mahmut Yesari)

YEKİNME

1. [isim] Yekinmek işi

YETİŞEK

1. [isim] Yetişme durumu, eğitim
2. Program

YEMİŞÇİ

1. [isim] Yemiş satan kimse
   • "Yemişçiler dükkânlarını meyvelerle süslüyorlar." (Sait Faik Abasıyanık)

YEŞERTİ

1. [isim] Yeşermiş yer

YEDİNCİ

1. [sıfat] Yedi sayısının sıra sıfatı, sırada altıncıdan sonra gelen

YEMİNLİ

1. [sıfat] Açıklamasını yemin ederek yapan
   • "Yeminli tanık."
2. Bir şeyi yapmaya veya yapmamaya yemin etmiş kimse

YEDİLİK

1. [sıfat] Yedisi bir arada, yedi taneden oluşmuş, yedi tane alabilen
   • "Yedilik cezve."

YERYÜZÜ

1. [isim] Yer kabuğu
2. Üzerinde yaşadığımız toprak ve denizler
3. Dünya
   • "Hayat bitip cümle mahlukat yeryüzünden silinince kıyamet borusunu bu üfürecektir." (Haldun Taner)

YEDEKÇİ

1. [isim] Bir hayvanı yedeğe alan kimse
2. Akıntıya karşı kayığı iple karaya çeken kimse, kolancı
   • "... sandalların geçmesini bekleyen bir yedekçi onlara bir ip atar ve ucunu omzuna alıp yürüyerek kayıkları çekerdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Türkü söyleyene eşlik eden kimse
   • "Türküler iki kişiyle söylendiğinde esas sese katılana yedekçi deniyor." (Âşık Veysel)

YEDEKTE

1. [zarf] Yedek olarak

YEMİŞEN

1. [isim] Gülgillerden, meyvesi elmaya benzeyen, yaprakları kısa saplı, yumurtamsı biçimde ve kenarları dişli olan, dikenli bir bitki

YEŞERME

1. [isim] Yeşermek işi

YERMECİ

1. [isim] Yerme huyu olan kimse

YENİŞME

1. [isim] Yenişmek işi

YETİRME

1. [isim] Yetirmek işi veya durumu

YELEKEN

1. [sıfat] Havadar

YEMİŞLİ

1. [sıfat] Yemişi olan, meyve veren
   • "Yemişli ağaç."