Ye ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ye olan 6 harfli 34 kelime var. Ye ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ye olan kelimeler listesine ya da sonu ye ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ye bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EY, YE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YETKİN

1. [sıfat] Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, kâmil, mükemmel
   • "Bizim ülkemizde böyledir: Yetkin çalışmalar görmezden gelinir." (Selim İleri)

YELKEN

1. [isim] Rüzgâr gücünden yararlanarak geniş bir yüzey oluşturacak biçimde yan yana dikilen ve teknenin direğine uygun bir biçimde takılarak onu hareket ettiren kumaş veya şeritlerin tümü
   • "Rıhtıma kurumak üzere yelkenler serilmişti." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kayıkçı yelkeni açmak için ilkin direği yerine oturtmalıdır." (Salâh Birsel)
   • "Ben böyle çıkışınca ister istemez yelkenleri suya indiriyorlardı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Yelkenli
   • "Yelken yarışları."

YEMENİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kalıpla basılıp elle boyanan, kadınların başlarına bağladıkları tülbent
   • "Genç güzel aşçı kadının dört örgülü uzun saçları siyah bir yemeni ile örtülüydü." (Aka Gündüz)
2. Bir tür hafif ve kaba ayakkabı
   • "Hacı, ayağından yemenisini çıkardı, arabadan uzattı." (Memduh Şevket Esendal)

YERMEK

1. [-i] Kötülüklerini söylemek, zemmetmek
2. Birinin veya bir şeyin kusurlarını ortaya koymak, hicvetmek, övmek karşıtı
3. Beğenmemek, hoşlanmamak, tiksinmek

YEGANE

...

YELEME

1. [sıfat] Havai

YERÖTE

1. [isim] Yer çevresinde dolanan bir uydunun yörüngesi üzerinde yere en uzak nokta, evç

YELMEK

1. [-e] Aceleyle, telaşla koşmak

YELPİK

1. [isim] Nefes darlığı

YENSİZ

1. [sıfat] Yenleri olmayan

YENMEK

1. [-i] Savaş veya yarışmada üstünlük sağlamak, üstün gelmek
   • "Kahramanlar daima yenmek veya düşmanlarını yendikten sonra da yine yenecek düşman bulmak isterler." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Kazanmak, ütmek
3. Tutmak, bastırmak
   • "Öfkemi yenmek için Ömer ile konuşuyorum, ona kaplan avı hikâyeleri anlatıyorum." (Refik Halit Karay)

YERSİZ

1. [sıfat] Barınacak yeri olmayan
2. Yerinde olmayan, uygunsuz, anlamsız, manasız
   • "Hepsini birden istemek / Yersiz / Zamanı var / Biz zengin değiliz." (Behçet Necatigil)

YENİCİ

1. [sıfat] Yenen, üstün gelen, mağlup eden

YERSEL

1. [sıfat] Yerle ilgili

YETMİŞ

1. [isim] Altmış dokuzdan sonra gelen sayının adı
2. Bu sayıyı gösteren 70, LXX rakamlarının adı
3. [sıfat] Yedi kere on, altmış dokuzdan bir artık

YEKTEN

1. [zarf] Birden, birdenbire
   • "Sabunlu elleriyle kapıyı açıp da kâhya kadın, selam sabahtan evvel, yekten ona, Rabia'yı niçin öğleden sonra dersten alıkoyduğunu sorunca şaşırdı." (Halide Edip Adıvar)
2. Durup dururken

YEMLİK

1. [isim] Hayvanlara yem verilen yer veya kap
   • "Bir avuç arpa fazla atar yemliğine, bir kamçı eksik vurur." (Abbas Sayar )
2. [sıfat] Yem için ayrılan
   • "Yemlik ot."
3. Rüşvet, arpalık
4. Karşılıksız geçim sağlanan yer veya kimse
5. Kumarda kandırılıp parası alınan kimse

YENGEÇ

1. [isim] Eklem bacaklılardan, kabuklu, birinci ayak çifti iki kıskaç olarak gelişmiş, eti için avlanan, suda yaşayan bir böcek

YETMEK

1. [nsz] Bir gereksinimi karşılayacak, giderecek nicelikte olmak
   • "Hasan'ın gücü yetse belki de dayak atacak." (Halide Edip Adıvar)
   • "Onun okudukları ona yeter de artar bile." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Yeter ki biri ona iyice bakmış, oturup onunla konuşmuş olsun!" (Memduh Şevket Esendal)
2. [-e] Yeterli sebep olmak
   • "Bir sigara bir ormanı yakmaya yeter."
3. Kötü bir davranış, durum, tutum yeterli olmak, kâfi gelmek
   • "Bu zulüm artık yeter!"
4. [-e] Başkasına gereksinim duymamak, kendine yetmek
   • "Kendiyle dolu, kendine yeten, olgun ve aydın bir insanın değil bir günü, bazen bir saati bile yüz binlerce lira değerinde olabilir." (Haldun Taner)
5. [-e] Bir yaşa erişmek, ulaşmak
   • "At dört, kız on beşe yettiği zaman / Severim kır atı bir de güzeli." (Dadaloğlu)
6. Olgunlaşmak

YEKSAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Düz
2. Bir, aynı düzeyde, eşit