Ye ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ye olan 6 harfli 35 kelime var. Ye ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ye olan kelimeler listesine ya da sonu ye ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ye bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EY, YE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YERKÖY

...

YERSİZ

1. [sıfat] Barınacak yeri olmayan
2. Yerinde olmayan, uygunsuz, anlamsız, manasız
   • "Hepsini birden istemek / Yersiz / Zamanı var / Biz zengin değiliz." (Behçet Necatigil)

YEKSAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Düz
2. Bir, aynı düzeyde, eşit

YELTEK

1. [sıfat] Hercai

YERDEŞ

...

YENİCE

1. [sıfat] Oldukça yeni
2. [zarf] (yeni'ce) Yakın günlerde
   • "Avrupa'da hukuk tahsil etmiş, yenice mebus intihap edilmiş gençlerden biri söz istedi." (Memduh Şevket Esendal)

YEĞREK

1. [sıfat] Daha iyi, daha üstün

YELKEN

1. [isim] Rüzgâr gücünden yararlanarak geniş bir yüzey oluşturacak biçimde yan yana dikilen ve teknenin direğine uygun bir biçimde takılarak onu hareket ettiren kumaş veya şeritlerin tümü
   • "Rıhtıma kurumak üzere yelkenler serilmişti." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kayıkçı yelkeni açmak için ilkin direği yerine oturtmalıdır." (Salâh Birsel)
   • "Ben böyle çıkışınca ister istemez yelkenleri suya indiriyorlardı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Yelkenli
   • "Yelken yarışları."

YELPİK

1. [isim] Nefes darlığı

YEDİSU

...

YEMLİK

1. [isim] Hayvanlara yem verilen yer veya kap
   • "Bir avuç arpa fazla atar yemliğine, bir kamçı eksik vurur." (Abbas Sayar )
2. [sıfat] Yem için ayrılan
   • "Yemlik ot."
3. Rüşvet, arpalık
4. Karşılıksız geçim sağlanan yer veya kimse
5. Kumarda kandırılıp parası alınan kimse

YENGEÇ

1. [isim] Eklem bacaklılardan, kabuklu, birinci ayak çifti iki kıskaç olarak gelişmiş, eti için avlanan, suda yaşayan bir böcek

YERİNE

1. [zarf] Bir şeyin veya bir kimsenin yerini almak üzere
   • "Bana haftalık yerine gündelik ver." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Başkasının adına
   • "Nitekim o gün eksiltmeye kendi yerine onu yollamıştı." (Haldun Taner)
3. [isim] Alegori

YEDİLİ

1. [sıfat] Yedi parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden yedi tane bulunan
2. [isim] İskambil gibi oyunlarda üzerinde yedi işareti bulunan kâğıt
3. [isim] Divan edebiyatında her bendi yedi dizeden oluşmuş nazım birimi

YEGANE

...

YENMEK

1. [-i] Savaş veya yarışmada üstünlük sağlamak, üstün gelmek
   • "Kahramanlar daima yenmek veya düşmanlarını yendikten sonra da yine yenecek düşman bulmak isterler." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Kazanmak, ütmek
3. Tutmak, bastırmak
   • "Öfkemi yenmek için Ömer ile konuşuyorum, ona kaplan avı hikâyeleri anlatıyorum." (Refik Halit Karay)

YENGEN

1. [isim] Yemesi hoş nesne
2. İçine peynir ve sucuk konularak hazırlanan tost

YENİCİ

1. [sıfat] Yenen, üstün gelen, mağlup eden

YETKİN

1. [sıfat] Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, kâmil, mükemmel
   • "Bizim ülkemizde böyledir: Yetkin çalışmalar görmezden gelinir." (Selim İleri)

YELEME

1. [sıfat] Havai