Ye ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ye olan 6 harfli 35 kelime var. Ye ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ye olan kelimeler listesine ya da sonu ye ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ye bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EY, YE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YELEME

1. [sıfat] Havai

YEDMEK

1. [-i] Çekerek peşinden götürmek, yedeğinde götürmek
2. Yanında, beraberinde götürmek
   • "Burhan'ın kolu Ayşe'ye düşmesin diye sımsıkı sarılmış, yalnız bir arkadaş ve kardeş gibi değil, aynı zamanda bir sevgili rikkatiyle onu yediyordu." (Halide Edip Adıvar)

YEDİLİ

1. [sıfat] Yedi parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden yedi tane bulunan
2. [isim] İskambil gibi oyunlarda üzerinde yedi işareti bulunan kâğıt
3. [isim] Divan edebiyatında her bendi yedi dizeden oluşmuş nazım birimi

YEMENİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kalıpla basılıp elle boyanan, kadınların başlarına bağladıkları tülbent
   • "Genç güzel aşçı kadının dört örgülü uzun saçları siyah bir yemeni ile örtülüydü." (Aka Gündüz)
2. Bir tür hafif ve kaba ayakkabı
   • "Hacı, ayağından yemenisini çıkardı, arabadan uzattı." (Memduh Şevket Esendal)

YEMLİK

1. [isim] Hayvanlara yem verilen yer veya kap
   • "Bir avuç arpa fazla atar yemliğine, bir kamçı eksik vurur." (Abbas Sayar )
2. [sıfat] Yem için ayrılan
   • "Yemlik ot."
3. Rüşvet, arpalık
4. Karşılıksız geçim sağlanan yer veya kimse
5. Kumarda kandırılıp parası alınan kimse

YELTEK

1. [sıfat] Hercai

YEKTEN

1. [zarf] Birden, birdenbire
   • "Sabunlu elleriyle kapıyı açıp da kâhya kadın, selam sabahtan evvel, yekten ona, Rabia'yı niçin öğleden sonra dersten alıkoyduğunu sorunca şaşırdı." (Halide Edip Adıvar)
2. Durup dururken

YEDİSU

...

YERDEŞ

...

YERÖTE

1. [isim] Yer çevresinde dolanan bir uydunun yörüngesi üzerinde yere en uzak nokta, evç

YERİNE

1. [zarf] Bir şeyin veya bir kimsenin yerini almak üzere
   • "Bana haftalık yerine gündelik ver." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Başkasının adına
   • "Nitekim o gün eksiltmeye kendi yerine onu yollamıştı." (Haldun Taner)
3. [isim] Alegori

YELKEN

1. [isim] Rüzgâr gücünden yararlanarak geniş bir yüzey oluşturacak biçimde yan yana dikilen ve teknenin direğine uygun bir biçimde takılarak onu hareket ettiren kumaş veya şeritlerin tümü
   • "Rıhtıma kurumak üzere yelkenler serilmişti." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kayıkçı yelkeni açmak için ilkin direği yerine oturtmalıdır." (Salâh Birsel)
   • "Ben böyle çıkışınca ister istemez yelkenleri suya indiriyorlardı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Yelkenli
   • "Yelken yarışları."

YETMİŞ

1. [isim] Altmış dokuzdan sonra gelen sayının adı
2. Bu sayıyı gösteren 70, LXX rakamlarının adı
3. [sıfat] Yedi kere on, altmış dokuzdan bir artık

YERSEL

1. [sıfat] Yerle ilgili

YEĞREK

1. [sıfat] Daha iyi, daha üstün

YENSİZ

1. [sıfat] Yenleri olmayan

YETMEK

1. [nsz] Bir gereksinimi karşılayacak, giderecek nicelikte olmak
   • "Hasan'ın gücü yetse belki de dayak atacak." (Halide Edip Adıvar)
   • "Onun okudukları ona yeter de artar bile." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Yeter ki biri ona iyice bakmış, oturup onunla konuşmuş olsun!" (Memduh Şevket Esendal)
2. [-e] Yeterli sebep olmak
   • "Bir sigara bir ormanı yakmaya yeter."
3. Kötü bir davranış, durum, tutum yeterli olmak, kâfi gelmek
   • "Bu zulüm artık yeter!"
4. [-e] Başkasına gereksinim duymamak, kendine yetmek
   • "Kendiyle dolu, kendine yeten, olgun ve aydın bir insanın değil bir günü, bazen bir saati bile yüz binlerce lira değerinde olabilir." (Haldun Taner)
5. [-e] Bir yaşa erişmek, ulaşmak
   • "At dört, kız on beşe yettiği zaman / Severim kır atı bir de güzeli." (Dadaloğlu)
6. Olgunlaşmak

YEKSAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Düz
2. Bir, aynı düzeyde, eşit

YETİME

...

YENİCE

1. [sıfat] Oldukça yeni
2. [zarf] (yeni'ce) Yakın günlerde
   • "Avrupa'da hukuk tahsil etmiş, yenice mebus intihap edilmiş gençlerden biri söz istedi." (Memduh Şevket Esendal)