Ye ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında ye olan 5 harfli 45 kelime var. Ye ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ye olan kelimeler listesine ya da sonu ye ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ye bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EY, YE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YEMCİ

1. [isim] Yem satan kimse

YEĞEN

1. [isim] Birine göre, kardeş, amca, hala, dayı veya teyzenin çocuğu
   • "Ama yeğeninin ona çeken tek yanı yoktur." (Tarık Buğra)
2. Tüylü dişi deve ile tek hörgüçlü erkek devenin geriye melezlenmesiyle elde edilen bir deve türü

YEKÜN

...

YEŞİL

1. [isim] Sarı ile mavinin karışmasından ortaya çıkan, bitki yapraklarının çoğunda görülen renk
   • "Memleket isterim / Gök mavi, dal yeşil / Tarla sarı olsun / Kuşların, çiçeklerin diyarı olsun." (Cahit Sıtkı Tarancı)
2. [sıfat] Bu renkte olan
   • "Önümüzde yeşil yamaçlar görününce biraz keyiflendik." (Halide Edip Adıvar)
3. [sıfat] Kurumamış, taze (sebze), kuru karşıtı
   • "Yeşilfasulye."
4. [sıfat] Olmamış, ham (meyve)
   • "Yeşil kayısı."

YEKUN

...

YEYGİ

1. [isim] Hayvanlar için saklanan kışlık yiyecek, yem
   • "Akşama doğru Gökbel'den kurtulmuşlardı ama yeygi işleri yine ters gitti." (Halikarnas Balıkçısı)

YERME

1. [isim] Yermek işi, zem
   • "Bir hikâyeciyi övebilmek için ötekilerini ulu orta yermeye başladılar." (Sait Faik Abasıyanık)

YEDEK

1. [sıfat] Bir şeyin gereğinde kullanılmak için elde bulundurulan, asıl karşıtı
   • "Sonra otomobili yedeğe takıp götürdüler." (Refik Halit Karay)
2. Gereğinde kullanılmak için fazladan bulundurulan, ayrılmış olan
   • "Yedek kalem. Yedek anahtar."
   • "Bunlardan yürümeye mecali olmayan bazılarını erkekler iki taraflarından kollarına girmek suretiyle yedeğe almışlar." (Reşat Nuri Güntekin)
3. [isim] Yularından çekilerek götürülen boş binek hayvanı
4. [isim] Hayvanı yedeğe alan ip, yular
5. [isim] Redif

YEKTA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Tek, eşsiz

YEREL

1. [sıfat] Yöresel
2. Gözlem yerine veya gözlemcinin bulunduğu yere göre tanımlanan
3. Sınırlı bir yerle ilgili olan, lokal

YERLİ

1. [sıfat] Taşınamayan, başka yere götürülemeyen
   • "Yerli dolap. Yerli sedir."
2. Belli bir bölgede yetişen
   • "Yerli muz. Yerli meyve."
3. Yurt içinde yapılan veya bir yurdun kendine özgü niteliklerini taşıyan
   • "Yerli halıları gördüm, koyu sıcak kırmızılarla diri maviler ağır basıyordu." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
4. Oturduğu bölgede doğup büyüyen, ataları da orada yaşamış olan kimse
   • "Ben buranın yerlisiyim, siz yabancı ve belki de geçicisiniz." (Refik Halit Karay)

YELEÇ

1. [sıfat] Havadar

YELVE

1. [isim] Flurya

YERGİ

1. [isim] Bir kimseyi, bir toplumu, bir düşünceyi, bir nesneyi, bir göreneği yermek için yazılmış yazı veya söylenmiş söz, hicviye, hiciv, satir
   • "Bize okuduğu yergilerde onun şahsına dokunur bir şey yoktu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

YEGAN

...

YEZİT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nefret edilen kimseler için kullanılan bir söz
   • "Kolay canı çıkar mı o yezidin?" (Reşat Nuri Güntekin)
2. [sıfat] Hilekâr, sahtekâr

YEDME

1. [isim] Yedmek işi

YETKİ

1. [isim] Bir görevi, bir işi yasaların verdiği imkânlara göre, belli şartlarla yürütmeyi sağlayan hak, salahiyet, mezuniyet
   • "Büyük Millet Meclisi Başkumandanlık yetkilerini Mustafa Kemal Paşa'ya devretmişti." (Tarık Buğra)
   • "Türkiye Büyük Millet Meclisi soru, Meclis araştırması ... yollarıyla denetleme yetkisini kullanır." (Anayasa)
   • "İdam hükümlerini doğrudan doğruya yerine getirme yetkisini vermiştir." (Falih Rıfkı Atay)

YELLİ

1. [sıfat] Yeli çok olan, rüzgârlı
   • "Yelli bir tepe."
2. Çok yellenen
3. İşveli, fıkırdak

YETİŞ

...