Y ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda y olan 3 harfli 31 kelime var. Y harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde y harfi olan kelimeler listesine ya da başında y harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

TOY

1. [sıfat] Gençliği sebebiyle görgüsüz ve beceriksiz olan, çaylak
   • "Meslektaşlarım, kim bilir, beni ne kadar bilgisiz ve toy bulacaklardı?" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

TÜY

1. [isim] İnsan ve hayvan derisi üzerinde bulunan ince, kısa, yumuşak ve sık uzantılar
   • "İnce güzel kaşlarının ortasında iki tüyü her zamanki gibi tersine dönmüş." (Halide Edip Adıvar)
   • "Otelin kapıcısı yalan söylemekte tüy dikiyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Adamlar yüz kiloluk bir yükü tüy gibi kaldırırlar..." (Burhan Felek)
   • "Büyük hanım, daha fazla korkuyor, tüyleri diken diken oluyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Kuşların gövdesini örten ince ve tel gibi uzantıların her biri veya tamamı
   • "Akıllı kız Güner, ortaya çıkalı ne kadar oldu, daha dün bir bugün iki, baksana iyice tüyü düzmüş." (Atilla İlhan)
   • "Ne vahşi, ne korkunç; insanın tüylerini diken diken eden bir ölü sessizliği var." (Orhan Veli Kanık)
3. Bazı bitki ve meyvelerle bazı dokumalar üzerinde görülen ince, kısa, yumuşak ve sık uzantılar

FÖY

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kısa bilgileri içeren belge

SAY

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çalışma, emek
2. Hac ibadeti sırasında Safa ile Merve tepeleri arasında gidip gelme

ŞEY

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Madde, eşya, söz, olay, iş, durum vb.nin yerine kullanılan, belirsiz anlamda bir söz
   • "Bana sen pek çok şey kazandırdın." (Refik Halit Karay)
2. Nesne, madde
   • "Asıl zorluk belki öğrenilmesi lazım gelen şeylerin değil, unutulması gereken şeylerin çokluğundan gelir." (Abdülhak Şinasi Hisar)

DUY

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Elektrik ampulünün takıldığı bakır veya pirinçten yivli yer

POY

1. [isim] Tohumları kırmızıbibere benzeyen, 10-50 cm yükseklikte, karabiberle karıştırılarak pastırma çemeninde kullanılan bir bitki (Trigonella joenumgraecum)

KÖY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yönetim durumu, toplumsal ve ekonomik özellikleri veya nüfus yoğunluğu yönünden şehirden ayırt edilen, genellikle tarımsal alanda çalışılan, konutları ve öteki yapıları bu hayata uygun yerleşim birimi
   • "Vatanseverlik, doğduğu yeri, evini, köyünü, müstakil devlet sınırları içinde memleketini sevmektir." (Orhan Seyfi Orhon)
2. Köy halkı

BAY

1. [sıfat] Parası, malı çok olan, zengin (kimse)

KAY

1. [isim] Yağmur, yaz yağmuru

RAY

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Tren, tramvay vb. taşıtlarda tekerleklerin üzerinde hareket ettiği demir yol

HUY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, mizaç, tabiat
   • "Can çıktıktan sonra da huy, adamı kolay kolay terk etmiyor." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Alışkanlık

NEY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Klasik Türk müziğinde ve özellikle tekke müziğinde yer alan, kaval biçiminde, yanık sesli, kamıştan bir üflemeli çalgı
   • "Bu ücra ve metruk sarayda yalnız arada sırada bir Türk gencinin neyi işitiliyor." (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Astımı olmasa babası gibi ney üfürmeye bile heves edecektir" (Haldun Taner)

ÇİY

1. [isim] Havada buğu durumundayken akşamın ve gecenin serinliğiyle yerde veya bitkilerde toplanan küçük su damlaları, şebnem
   • "Çimenlerin üzerindeki çiylerde güneşten düşmüş parlak elmas damlalarını ayaklarıyla ezdi." (Ömer Seyfettin)

HAY

1. [ünlem] İyi dilek, azarlama, şaşma ve sevinç bildirmede kullanılan bir söz
   • "Hay çok yaşayasınız sizler!" (Reşat Nuri Güntekin)

BEY

1. [isim] Erkek adlarından sonra kullanılan saygı sözü
   • "Eniştem Neyyir Bey'i kimin vurduğunu ben biliyorum." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Erkek özel adları yerine kullanılan bir söz
   • "Bir bey sizi aradı."
3. Eş, koca
   • "İki yol var önünde: ya beyinin dilini öğrenirsin, ya beyin senin dilini." (Tarık Dursun K)
4. İskambil kâğıtlarında birli, as
   • "Gerçekten de doktora bir bey ile iki yedili gelmişti." (Tarık Buğra)
5. Erkek sıfatlarının hemen arkasına eklenir
   • "Doktor bey. Damat bey."
6. Küçük bir toplumun veya küçük bir devletin başkanı
   • "Karaman beyi. Menteşe beyi."
7. Komutan
   • "Alay beyi. Uç beyi."
8. Zengin, ileri gelen kimse, bay (I)

PEY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir sözleşmede taraflardan birinin öbürüne işten caymayacağını belirtmek amacıyla önceden verdiği güvence parası
   • "Pey vermek. Pey almak."

PAY

1. [isim] Birden fazla kişi arasında bölüşülmüş bir bütünden, bu kişilerin her birine düşen bölüm, hisse
   • "Daha güzel günlere pay bırakmak için bir fedakârlık edelim." (Peyami Safa)
   • "Bununla beraber muhtar, bu vakadan köyün davası için bir pay çıkarmayı ihmal etmemektedir." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Gelin şu kitapları pay edelim."
   • "Batı, beynini sömürdüğü insanlara kendi uyruklarına sağladığı konfordan pay verip gönül alır." (Haldun Taner)
2. Eşit bölüm
   • "Bunu beş pay yapın."
3. Ticari bir işlemde zarar tehlikesine karşı ayrılan para, marj
4. Bayağı kesirlerden birinin eşit parçalardan kaç tane aldığını gösteren sayı
   • "1/2 kesrinin payı 1 sayısıdır."

KOY

1. [isim] Denizin, gölün küçük girintiler biçiminde karaya doğru sokulduğu küçük körfez
   • "Sandalını Kaşık Adası'nın bir küçük koyuna çekti." (Sait Faik Abasıyanık)

YAY

1. [isim] Ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri ağaç veya metal çubuk
   • "... ama işe yaramadı, yay gibi kaşlar birbirlerine yaklaşır gibi oldular." (Tarık Buğra)
2. Farklı amaçlarla çeşitli biçimlerde yapılan esnek parça
   • "Araba yayı. Kilidin yayı. Kanepenin yayı."
3. Zemberek
4. Hallacın pamuk veya yünü atmak için tokmak yardımıyla kullandığı araç
   • "Karınları hallaç yayından kopup fırlamış gibi beyaz." (Refik Halit Karay)
5. Bir çember üzerindeki iki nokta ile bu nokta arasındaki çember parçası
6. Bir eğriden alınan parça
7. Keman, viyolonsel vb. çalgılarda sürterek titreşim yoluyla ses çıkarmaya yarayan parça