Y ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında y olan 3 harfli 31 kelime var. Y harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde y harfi olan kelimeler listesine ya da sonu y harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında y bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YOĞ

1. [isim] Eski Türklerde ölüler için yapılan tören

YEM

1. [isim] Hayvan yiyeceği
2. Kuş ve balık tutmak için tuzağa bırakılan, oltaya takılan yiyecek veya yiyecek görüntüsündeki nesne
   • "İtina ile iğneye yemi taktı." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Ağızotu
4. Birini aldatabilmek için hazırlanmış düzen, kullanılan kimse veya şey

YAY

1. [isim] Ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri ağaç veya metal çubuk
   • "... ama işe yaramadı, yay gibi kaşlar birbirlerine yaklaşır gibi oldular." (Tarık Buğra)
2. Farklı amaçlarla çeşitli biçimlerde yapılan esnek parça
   • "Araba yayı. Kilidin yayı. Kanepenin yayı."
3. Zemberek
4. Hallacın pamuk veya yünü atmak için tokmak yardımıyla kullandığı araç
   • "Karınları hallaç yayından kopup fırlamış gibi beyaz." (Refik Halit Karay)
5. Bir çember üzerindeki iki nokta ile bu nokta arasındaki çember parçası
6. Bir eğriden alınan parça
7. Keman, viyolonsel vb. çalgılarda sürterek titreşim yoluyla ses çıkarmaya yarayan parça

YUH

1. [ünlem] Birine karşı beğenilmeyen veya öfke duyulan bir durumda haykırılan söz, yuha
   • "Bu yeni kişilik artık Beşiktaş tribününden hakeme yuh çekemez." (Haldun Taner)

YAR

1. [isim] Deniz, göl, ırmak vb. su kıyılarında veya karada dik yer, uçurum

YÜK

1. [isim] Araba, hayvan vb.nin taşıdığı şeylerin hepsi
   • "Çölde yük götüren vasıta develer, insan taşıyan vasıta hecinlerdir." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Onların hepsinde sanki bulundukları yere yük oluyorlarmış gibi utangaç ve ürkek bir hâl vardır." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "... işgal altındaki memleketlere o günlerde sık sık ve kolaylıkla seyahat etmiş, yükte hafif pahada ağır eşya sokup çıkarmışlardır." (Halide Edip Adıvar)
   • "Şikâyet etmeden yükünü çektiği yitik bir yaşamı olmalıydı." (Çetin Altan)
2. Bir şeyin ağırlığı
   • "Bunları gazetelere verebilirsem amcama yük olmaktan kurtulacağıma emindim." (Halide Edip Adıvar)
   • "Lokanta da her akşamki yükünü almaya başlamıştı." (Tarık Buğra)
3. Araba, hayvan vb.nin taşıyabildiği miktar
   • "Bir araba yükü odun."
4. Eşya
   • "Bütün yükü bu bavul."
5. Birinin üzerine almak zorunda kaldığı ağır görev
   • "Ben bu yükün altına giremem. Bu yüke herkes katlanamaz."
6. Tedirginlik veren şey, engel
7. Bir cismin yüzeyinde biriken elektrik miktarı
8. Yüz bin kuruşluk mal veya tutar
   • "Mademki öyledir, bir yük getirip satan herkes iki akçe versin." (Tarık Buğra)
9. Doğacak bebek
10. Yüklük
    • "Haydi şu yüke giriver!.." (Sait Faik Abasıyanık)

YEL

1. [isim] Havanın yer değiştirmesinden oluşan esinti, rüzgâr
2. Romatizma ağrısı
3. Kalın bağırsaktaki gaz

YÜZ

1. [isim] Doksan dokuzdan sonra gelen sayının adı
2. Bu sayıyı gösteren 100, C rakamlarının adı
3. [sıfat] On kere on, doksan dokuzdan bir artık
4. Kere, kat vb. kelimeler ile birlikte kullanılarak yapılan işin çokluğunu abartılı bir biçimde anlatan söz
   • "Hikmet Bey'in kurum ve edası, her zamankinden belki yüz kat üstündü." (Sermet Muhtar Alus)

YIL

1. [isim] Dünyanın, güneş çevresinde tam bir dolanım yapması için geçen 365 gün, 5 saat ve 49 dakikalık zaman
2. Miladi takvime göre ocak ayının birinde başlayıp aralık ayının otuz birinde sona eren on iki aylık dönem, sene
   • "Yıl 1919 / Mayısın on dokuzu / Ufukta duran gemi gitgide yaklaşıyor." (Celâl Sahir Erozan)

YAŞ

1. [isim] Doğuştan beri geçen ve yıl birimi ile ölçülen zaman, sin (II)
   • "Yaş otuz beş, yolun yarısı eder." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Yaş ilerliyor. Artık geçti bizden / Kişi ev bark edinmeli vakitten." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Çocuk daha yaşında değil."
   • "Hâkimler ve savcılar altmış beş yaşını bitirinceye kadar hizmet görürler." (Anayasa)
2. Hayatın çeşitli evrelerinden her biri, çağ
   • "Genç yaşında. Kızımızı yetiştirdik bu yaşa getirdik." (Mahmut Yesari)
3. Bir kurum, bir kuruluş, düzen vb.nin kurulduğundan bu yana geçen zaman
   • "Yetmiş beş yaşına basan Türkiye Cumhuriyeti."
4. Bir gök cisminin oluşmaya başladığı günden bugüne kadar geçirdiği zaman süresi

YEK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Bir, tek

YİV

1. [isim] Bir yüzeyin üzerinde çizgi biçiminde olan, sarmal girinti veya çıkıntı
2. Bir dişli çarkta veya bir vidada iki diş arasında kalan çukur bölüm
3. Bir sütun gövdesinin veya bir vazo karnının çevresine eşit aralıklarla paralel veya sarmal olarak uzunlamasına açılan oyuk
4. Ek çizgisi
   • "Kafatasının yivleri."
5. Saçta ayırma yeri

YER

1. [isim] Dünya
   • "Yer bakır gök demir kesilmiş, günlerden beri deniz karış karış aranmış, balık yoktur." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Sinemada zar zor bir yer bulduk."
   • "Etrafını zehirleye zehirleye yaşadıktan sonra hâlâ insanlar ona kendi aralarında bir yer veriyorlardı." (Mahmut Yesari)
   • "Hakkın var imam, hakkın var, yerden göğe kadar hakkın var." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân
   • "İzinsiz bir yere gitmek ne haddime?" (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bu maddede yer alan genel sıralama sebepleri temel hak ve hürriyetleri tümü için geçerlidir." (Anayasa)
   • "Aklımda yer etmiş olmalı ki mahalleden çıkarken biliyordum oraya gideceğimi." (Orhan Pamuk)
   • "Hanımların içinde rezil olmuştur, yer yarılsa da içine geçsem diye aklından geçmiştir." (Haldun Taner)
3. Gezinilen, ayakla basılan taban
   • "Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü yerde bir noktaya dikip öylece kalakalıyordu." (Haldun Taner)
   • "Herkes onun az zamanda büyük yer tutacağını, bir zaman gelip sefir, nazır olacağını söylüyorlar." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Yürütme yetkisi ve görevi Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu tarafından ... yerine getirilir." (Anayasa)
4. Bulunulan, yaşanılan, oturulan bölge
   • "Anadolu'nun bazı yerlerinde eski bir kocakarı itikadı vardır." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kadınlara yer vermek alışkanlığı da olmadığından, çok kez ayakta kalır." (Erhan Bener)
5. Durum, konum, vaziyet
   • "Türkiye stratejik bakımdan önemli bir yerdedir."
6. Ülke
7. Görev, makam
   • "Askerden gelirse bakalım bir yere yerleştirebilecek miyiz?" (Memduh Şevket Esendal)
8. Önem
   • "Uçağın yurt savunmasındaki yeri."
9. İz
10. Üzerine yapı kurulmaya elverişli arazi, arsa
    • "Deniz kıyısında bir yer aldılar, ev yapacaklar."
11. Ekime elverişli toprak parçası, arazi
    • "Çorak yerde ot bitmez."
12. Bir olayın geçtiği veya geçeceği bölüm, alan, mahal
    • "Toplantı yeri. Kaza yeri."
13. Otel, motel vb.nde kalınacak oda
    • "Yeriniz var mı?"
14. Sinema ve tiyatroda veya taşıtlarda oturulacak koltuk, sandalye
    • "Ön tarafta bir yer bulup oturunca kurnazlığına pek sevindi." (Haldun Taner)
15. Durum, konum
    • "Sen benim yerimde olsan ne yapardın?"

YEN

1. [isim] Giysi kolu
   • "Yalnız ellerini yıkadı, kuruladı, yenlerini indirdi." (Ömer Seyfettin)
2. Yılanyastığıgiller, muzgiller vb. bitki familyalarında, çiçeklerin üzerinde bir örtü gibi duran ve çoğu renkli olan bir çiçek yaprağı

YAS

1. [isim] Ölüm veya bir felaketten doğan acı ve bu acıyı belirten davranışlar, matem
   • "Sen gitmezsen Ankara'da yas tutmazlar, demek dilimin ucuna kadar gelmişken tuttum." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Ben gittiğimde karısı hasta olduğu için kliniğe götürülmüş, hepsi onun yasını tutuyordu." (Falih Rıfkı Atay)

YAT

1. [isim] Kalkan, zırh vb. korunma aracı

YOM

1. [isim] Uğur, iyi talih, iyi haber

YIR

1. [isim] Ezgi, türkü, nağme
2. Şiir

YÖN

1. [isim] Belli bir noktaya göre olan yer, taraf
2. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe
   • "Binanın batı yönü."
3. Bir yere gitmek için izlenen yol, cihet, istikamet
   • "Bolu yönüne."
4. Tutulacak, izlenecek yol
   • "İşin ekonomik yönü."

YOK

1. [sıfat] Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı
   • "Yok canım, ben belediye taraflısı değilim. Sizden yanayım." (Memduh Şevket Esendal)
   • "İki saatte ağaç yetiştireceklermiş. -Yok, devenin başı!"
   • "Kurtulmak için ya yok olmalı ya yok etmeli." (Atilla İlhan)
   • "İttihat ve Terakki'nin yok olduğu bir günde ben İttihatçı'yım diyen bu adam, onun var olduğu günlerde, kötülüklerine bütün gücü ile karşı koyan adamdı." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Yasak
   • "İçki, sigara yok."
   • "Yok yok, gidelim!"
3. [isim] Olmayan, bulunmayan şey
   • "Sen yoktan anlamaz mısın?"
4. [edat] "Hayır" anlamında kullanılan bir söz
   • "Geldiler mi? -Yok, daha gelmediler."
5. [bağlaç] Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz
   • "Verdiler, ne âlâ; yok vermediler, döner gelirsin."
6. [bağlaç] Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz
   • "Yok kâğıdı kalmamış, yok mürekkebi iyi değilmiş, hasılı bir alay bahaneler!"
   • "Yok ben seni adam ettim, yok haddini bil, yok üstümüze düşeni yapalım." (Atilla İlhan)
7. [edat] Savunulan bir düşünceyi doğrulayan sözün başına getirilir
   • "Yok, doğrusu iyi adam, kim ne derse desin."